Van Almussafes naar Xativa. 20 kilometer
Tja, it's amazing how vast you can go by train.
Na een heerlijk rustige nacht om 7.30 op pad. Wandelend door de immer aanwezig geurende sinaasappelbomen en langs de romeinse Via Augusta, die met mijlstenen wordt aangegeven.
Onder protest van de lijven gaan we onverdroten voor. Wat een spierpijn en dan die heupen en schouders die kreunen onder het gewicht van de rugzakken.
We constateren het ongemak, verdelen wat gewicht door een bandje aan te trekken of wat te laten vieren en lopen rustig door, als het mogelijk is in de schaduw. Nog een dag of twee en dan is het verzet wel gebroken.
Het was de bedoeling om in het hotel in Carcaixent (20 kilometer) te overnachten maar dat is al een half jaar gesloten wegens iets dat onverstaanbaar klonk uit de mond van de policia local. Dus wat dan te doen? Het volgende stadje met een herberg is dan nog 19 kilometer wandelen en dat vinden we de ver.(39 in totaal) Onze ervaring is dat we juist de eerste dagen rustig aan moeten doen.
Omdat we in grote lijnen de spoorweg volgen hebben we een keus. Terug met de trein of verder? We kozen voor verder om dat in Xativa een heuse pelgrimsherberg is en gaan morgenochtend met de trein terug naar Carcaixent want smokkelen is uit den boze.
We hadden een geweldige wandeldag met veel afwisseling vanwege palmzondag. In elk dorp of stadje dat we passeerden hing een beetje opgewonden sfeer. Dranghekken, geluidsinstallaties, en ouderen die rond liepen en niet wisten hoe laat het zou beginnen.
Terwijl we in Algemesi lekker op een bankje zaten, het lekkerst van wandelen is rusten, zagen we het allemaal gebeuren. Echt geweldig maar de processie zou pas om 12 uur beginnen dus dat duurde echt te lang.
Doorlopen dus en in Alzira gingen we voor een uitgebreide pauze en zaten om half één op een terras in de calle mayor Santa Catalina.
Toen werd ook ik een beetje onrustig want hoorde in de verte getrommel en daar wil ik niets van missen. Dus Ipad gepakt en op het geluid af maar al heel snel bleek dat ze langs ons terras zouden komen.
Met een onvoorstelbare intensiteit trommelend trok het spektakel aan ons voorbij. Is het mooi? Nou eigenlijk niet maar het is juist de intensiteit waarmee wordt getrommeld dat raakt. Mooie ervaring weer en de komende week gaan we daar meer van krijgen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten