Ik dacht dat jij zo snakte naar groenten?

Van Tembleque naar Mora (niet van Cora) 25 kilometer.

Het was wel even wennen. Normaal gesproken eten we fruit als ontbijt.

Na twee weken doe ik een moord voor groenten bij het eten en dan bedoel ik niet een half tomaatje als garnering.

Wat hebben wij lekker geslapen. Ondanks dat onze casa rural naast een bar stond  was het heerlijk rustig. Wel waren vanwege de zondag alle winkels dicht (geen fruit voor het ontbijt) en de bar zou maandagochtend pas om 8 uur open gaan. Te laat voor pelgrims die om 7.30 willen starten. 

Langs de snelweg is een restaurant dat de hele nacht open is dus daar kunnen jullie terecht, adviseerde de ober. Niet dus.

We kamen uiteindelijk terecht bij een onaanzienlijke tent maar die had alleen churros. 

Dus voor het eerst in mijn (Spaanse) leven ontbeten met oliebolachtige sponsjes en koffie. Eigenlijk niets mis mee en ik liep er zonder oprisping 13 km op.

Uiteraard stond in de bar de tv aan waar we het nieuws hoorden over de burgemeester van Amstelveen zijn hand op de kont van Maxima had gelegd. het fragment werd op zijn minst drie keer herhaald.

We hadden vervolgens een heerlijke  stop in Villanueva de Bogas. Daar was opvallend snel internet en konden we onze mail even checken. Goed nieuws over de verhuur van ons huis. Als het zo doorgaat verdienen we meer uit de verhuur dan we hier opmaken. 

Gelukkig bleek de pelgrimsherberg waar we wilden overnachten al een paar jaar gesloten dus verblijven we wederom in een hostal. Soms zit alles mee.

We hebben ontdekt dat een menu del dia ons 's middags beter bevalt dan een zware maaltijd om 8 uur in de avond. Dus als het schema het toelaat nemen we het eerste de beste restaurant van het dorp. 

Vandaag een dure, wel 15 euro 'maar het is een buffet'. Alle mensen 'die aanzaten aan het buffet' hadden een soort cape met sjaaltje om. Ook sommige obers droegen die waardoor wij dachten dat het werkkleding was. Maar wat bleek even later toen we het dorp inliepen? Het is feest in het dorp: la fiesta del olivo, een grote kermis en iedereen heeft dus die cape om.

We hebben er niet minder heerlijk en overmatig door gegeten en gedronken. Ik heb van alles geprobeerd, zelfs twee soorten vis. En terwijl ik 's morgens nog had lopen zeuren over het gebrek aan groenten wees Rick me heel fijntjes op mijn incongruente gedrag toen hij mijn bordje met eten bekeek.

Het is een beetje slecht te zien maar de twee personen links hebben zo'n cape met sjaaltje om.

Ons hostal ligt wat uit het centrum.

Das wel lekker dan hebben we ook geen last van de muziek vannacht, zei Rick net. 

Toch heb ik de oordoppen al klaar gelegd want tijdens het rondje door het dorp heb ik de tent gezien waar de band gaat optreden. En..... Spaanse bandjes treden niet zachtjes op en zeker niet kort.

Als we morgenochtend naar Toledo vertrekken zullen we de laatste zwalkende gefeestgangers beslist nog tegenkomen.

Met groeten Ton

P.s. Vanmiddag moesten we een bergkammetje over. Eindelijk afwisseling. Dennen, eiken, rotsen, een kasteel en zicht op de Sierra de Gredos bij Madrid met sneeuw op de toppen.