We doen niets groots, zei ik eind januari 2017 tegen Rick als antwoord op de vraag wat we in 2018 zouden ondernemen. Ik denk dat inburgeren op een nieuwe woonplek voldoende uitdagend is.
Dus wenden we in Januari aan ons appartement in Den Helder en maakten we contact met onze naaste buren.
Genoten we in februari en maart van de rust en schoonheid van het Andalusische land, zongen we in het Spaanse koor en leefde ik me uit in de tuin.
In april verkende ik Den Helder en omstreken en meldde ik me aan als vrijwilliger in het hospice.
Mei en juni.
Schilderde Rick de rejas.
Gingen we naar een concert van Alba in Malaga.
En zag ik drie nestjes met zwartkopjes uitvliegen.
Om de Andalusische hitte te ontvluchten en aan de Nijmeegse deel te nemen verbleven we juli en augustus in Nederland.
De hitte viel trouwens niet te onvluchten want sommige dagen was het in Velsen heter dan in Spanje. Gelukkig viel er 31 juli wel een fikse bui.
Tussendoor repeteerden we met Zinco voor het concert van 9 december.
En meldden we ons aan als vrijwilliger in de Hortus.
September en de helft van oktober in de Spaanse Klompen,
waar ik weer een hele berg aan plantjes en stekken verzamelde en.....
ik de enige echte klus van het jaar deed: het stapelen van een grote muur.
De laatste 10 weken van het jaar waren we in Den Helder, vierde ik mijn zestigste verjaardag
en zongen we een heerlijk concert.
Tussendoor genoten we van het nog steeds uitzonderlijk mooie weer en is Rick weer als verpleegkundige aan de slag gegaan.
We brachten een gezellige oudejaarsavond door met onze buren en zagen een onvoorstelbare hoeveelheid prachtig vuurwerk de lucht ingaan.
Terugkijkend kan ik zeggen dat het afgelopen jaar rustig voorbij kabbelde en dat was beslist prettig. Maar om niet helemaal in te dutten zijn we in mei gestart om twee dagen per week te vasten, douchen we sinds september met koud water en zijn we eind november flexitarier geworden.
We hebben onze draai al goed gevonden op de nieuwe woonplek. Voor een groot deel te danken aan het vrijwilligers werk en aan de leuke buren die we hebben. Soms komen we al bekenden tegen als we in de stad lopen en dat geeft meteen het gevoel dat we weer deel zijn van een samenleving.
Voor 2019 wens ik iedereen veel wijsheid toe vóórdat de mond geopend wordt, geluk volgt dan vanzelf.
1 januari fietste ik een lekker rondje om de stad.
Zo heerlijk rustig ook al was het al 10 uur. Op een hond met baasje na zag ik niemand.
Nou uh en deze eend dan.
Met groeten Ton
2 opmerkingen:
Je spreuk is geweldig! Als iedereen dat zou doen.....zou een hoop ellende schelen!
Voor jullie ook de allerbeste wensen voor dit kersverse jaar. Ga je weer volgen. Ben benieuwd naar alle berichten :)
Groetjes Carla
Hoi Carla, Dank je wel. Met groeten Ton
Een reactie posten