Het probleem van de niet uploadende foto’s is opgelost. Dus hier het blog van gisteren.
En we moesten ook nog eens vroeg op omdat de mannen om 9 uur bij de restauarant Pavo Real zouden staan.
Half tien werd er begonnen met het werk. Heerlijk; de mannen kwamen met een autobus vol met deugdelijk gereedschap, ladders en materiaal.
Eerst mijn PUR afdichting uit het schoorsteengat weggehaald. Dat gat had ik na het vorige instalatie debacle dichtgemaakt omdat we na een paar dagen naar Nederland vertrokken.
De mannen gingen rustig hun gang en maakten wonderlijk weinig rommel en stof. Moet dan natuurlijk wel vermelden dat ze het gat in de muur alleen maar hoefden aan te passen om de doorgang 45 graden te maken
Wat vind jij dervan, vroeg Rick. Ik had het natuurlijk ook al gezien maar steek mijn mooie hoofd liever in het zand.
Wat bedoel je?
Nou, hadden ze die schoorsteen niet recht kunnen zetten?
Uh, het is wel echt Spaans.
Maar eigenlijk wil ik het ook liever recht hebben maar ga de discussie daarover liever uit de weg.
Rick gaat dan in overleg. Tja, moeilijk vanwege de codos, de bochten, en de dakrand.
Nou dan moeten we ons er bij maar neerleggen, zei ik tegen Rick.
Of het nu kwam doordat Rick had gereclameerd of dat de mannen tijdens de lunch, die ze met zicht op de schoorsteen hadden, toch inzagen dat zo’n scheve pijp misschien wel niet een toonbeeld was van vakwerk maar het geheel werd keurig losgehaald en opnieuw aangebracht.
En nu wel, bijna, recht.
Het waren aardige mannen en ze werkten rustig en netjes maar het fijnst is het toch als ze weer weg zijn. Rick maakte vervolgens de hele binnenboel schoon terwijl ik de boodschappen in huis haalde.
En dan wil je stoken. Dan wil je lekker stralingswarmte op je huid voelen. Dan wil je knus op de bank met een kopje koffie in de vlammen staren.
En dan wil je stoken. Dan wil je lekker stralingswarmte op je huid voelen. Dan wil je knus op de bank met een kopje koffie in de vlammen staren.
Maar daar moet nog wat geduld voor betracht worden. Morgen pas mag de brand erin.
Met groeten Ton
En dan meteen het stukje van vandaag want jaaaaaa vanwege wat bewolkt weer kon de kachel al om 16.00 uur aan.
En wat heerlijk. Met een kachel wordt een huis meteen meer huis zoals in Thuis.
En met het stoken van de kachel is ook meteen moeder Clara in Spanje aangekomen. Ik kocht de kachel van het geld van haar erfenis en dat verwarmt nog steeds.
De Spaanse winter, zelfs in Andalusie, is net te koud om zonder verwarming door te komen. Tel daarbij op dat de huizen niet goed zijn geïsoleerd en er vaak geen centrale verwarming is maar nog vaak een losse gaskachel of petroleum kachel gebruikt wordt.
Ons huis is gelukkig gemaakt van Ytongblokken en dus redelijk geïsoleerd. Maar ook wij hebben geen ‘echte’ kachel laten aanleggen omdat er door de bouwer werd gezegd dat het hier echt altijd aangenaam is. Eigenwijs als we zijn stonden we er op om elektrische vloerverwarming te laten installeren en daar zijn we altijd heel blij mee geweest maar...... financieel gezien niet echt een aanrader. En er gaat dus echt niets boven zo’n lekker knappend vuurtje, van hout van eigen olijfbomen, waar ik eindeloos aan kan klooien.
Inmiddels zitten we heerlijk als twee dikke darren op de bank en is het 23 graden in huis.
Met groeten Ton
4 opmerkingen:
Alles is recht gekomen.
Gr Jan(Wilde een Tuin)
Hoi Jan, Gelukkig wel maar ik ben dan ook een zondagskind. Met groeten
Recht is inderdaad mooier - en, weet je - van hout dat je zelf 'oogst' kun je je 3x verwarmen: bij het zagen - bij het klieven en stapelen - en bij het branden .... Wat doe je met de asse? Strooi je die bij je planten?
Hoi Marc, Klopt als een bus. Wel is de laatse keer het fijnst: warm worden in een luie stoel met een krant op schoot. De eerste as strooide ik vanmorgen in de tuin. Met groeten Ton
Een reactie posten