Nee, dit is niet wat je denkt.
We kunnen het niet laten.
Mijn broer houdt niet van auto's schoonmaken.
Na de meer dan voorspoedige verkoop van huis nummer één hadden we het plan om drie maanden een verre reis te gaan maken.
Maar waar naar toe? Nepal, stelde Rick voor. Maar daar zie ik niet zo veel in.
Australië leek mij wel wat. Rick dook meteen het internet op en ondanks dat het natuurlijk een prachtig land is, mistte er iets. Of misschien is het wel wat te westers.
India leek ons beiden mooi maar bij nadere info wel wat druk, vies en plakkerig in de natte tijd.
Zuid-Amerika dan? Ook mooi maar toch ging het bloed niet sneller stromen.
Ik geloof dat ik liever iets doe tijdens zo'n reis. Reizen om te reizen of alleen voor de mooie plaatjes is eigenlijk gewoon vakantie en ik wil meer.
Kijk en dan gaat het snel met de plannen.
Drie keer gingen we op bedevaart naar het graf van de naamgenoot van mijn oudste broer Jacobus. De volgende gaat naar die van mijn één na oudste broer: Petrus. Wordt ook wel meteen de langste tocht, zo'n 2000 km, want we starten dan vanuit onze nieuwe woonplaats en dat is Den Helder.
Als de plannen niet wijzigen is de start juli 2019. Lijkt me leuk als we de Nijmeegse, onderdeel van de tocht maken, zei Rick.
Vanmorgen met mijn broer naar het ziekenhuis. Die moet een paar dagen blijven omdat hij een ICD krijgt. Ik reed zijn auto terug naar zijn woonplaats omdat hij de komende weken niet mag rijden.
Meteen maar gevraagd of we zijn auto dan mogen gebruiken om drie, via Marktplaats gekochte, barkrukken voor ons appartement op te halen.
Geen probleem.
Nu ben ik zelf ook niet zo'n autowasser maar broer heeft er blijkbaar echt een broertje aan dood. Dus haalde ik vanmiddag de auto op en poetste het interieur. Zaterdag krijgt de buitenkant een ferme beurt.
Dan staat ie maandag weer te glimmen bij thuiskomst.
Vanavond nog een rondje wandelen. Mijn Pelleboer interpreteerde de voorspelingen als zijnde: lang genoeg droog om een Dollyroute te doen. Na drie minuten miezerde het. Na een kwartier gingen de hemelsluizen even helemaal open en werden we nat tot op het ondergoed.
Nu is nat zijn niet echt waar ik voor zou kiezen maar het 'nat worden' is erger. Weerstand voel ik dan. Ik wil dit niet. Ik wil droog blijven. Pas als ik me er aan overgeef, omdat er toch niets aan te doen is, geniet ik van de geur van de regen, het gespetter in de plassen, het gesis van banden op het natte asfalt, het stromende water in de goten en van het weghalen van opgehoopte bladeren bij de afvoerputten.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten