Zondag 16 oktober
Gisteren wilden we slapen in een Michi-no-eki. Dat is een plaats met toiletten, een parkeerplaats en wat winkeltjes. Volgens de verhalen en de info in ons boekje mag en kan dat. Maar hier stond overal duidelijk aangegeven dat dat verboden is. Tja, en wat doe je dan in het zich keurig aan de regels houdende Japan?
"We gaan wel eerst naar de Onsen en als het dan donker is gaan we hier gewoon liggen."
In de Onsen vonden we toch dat we maar beter iets anders moesten regelen voor de nacht. In het badhuis wilde de man achter de balie wel bellen met de camping in het dorp. Daar konden we terecht.
Bij aankomst wilde de baas van de camping weten waar we vandaag kwamen: Horanda .
O maar ik ben in Amsteldam geweest en Klullel Mullel museum. (die LL zijn niet vervelend bedoeld maar samen met de uitspraak duurde het wel even voordat we doorhadden wat de man bedoelde)
We hadden een geanimeerd gesprek waarin we ook nog het fotoboek te zien kregen.
Maar goed. Slaapplek.
We hebben wel een matras en muskietennet maar geen tent, zei Rick nadat hij de rekening had betaald.
Toen was het eerst even stil maar daarna ging hij meteen overleggen met zijn vrouw. Daar versta je dan geen woord van anders BBQhouse.
En ja hoor we hebben geslapen in het restaurant.
Wat heerlijk toch allemaal.
Vanmorgen: het ontbijt.
En er was WIFI maar wel alleen in de buurt van de receptie en ik wilde nog even kijken of er reacties op mijn blog waren.
We waren nog een beetje brak van het klimmen van gisteren en we kwamen dan ook wat moeizaam op gang. Gelukkig waren er genoeg gelegenheden om wat te snoepen en te snaaien. Eten hield ons op de been. Net als de rustpunten in de tempels.
Dit is een foto van een huis in een Japans dorp zoals je die vaak ziet.
Er zijn niet zo heel veel plekken waar je gratis WIFI hebt. Soms wel bij supermarkten maar dat is nog wel eens heel traag. Ook restaurants als Macdonalds hebben vaak gratis internet.
De internet bundel die we voor Japan hebben gekocht is te klein om ff een flink blog te maken dus is aanvullend openbaar wifi wel nodig.
Maar internetconnectie en voldoende tijd lopen niet altijd gelijk om rustig een blog te schrijven. Nu schrijf regelmatig maar wat op als ik tijd heb maar dat maakt het blog wat hapsnap en onrustig.
Onrust is trouwens sowieso wat er is. Niet dat we gestressed zijn maar vanwege alle indrukken, het aanpassen aan de cultuur, het plannen van de dag en niet weten waar je gaat slapen, het omgaan met de onbekende taal.
Het oversteken van de weg met linksrijdend verkeer is een voorbeeld van een tegennatuurlijke handeling waar je alle aandacht bij nodig het. Zeker als je zoekt naar aanwijzingen en overlegt wat de juiste route is.
Maar ook de prachtige natuur, de vriendelijkheid van de mensen, het onverwacht mooie weer, de ossetai, het vriendelijk groeten, de mooie vormsnoeibomen, etc zorgen voor veel indrukken.
Is in deze tempel echtstreeks contact mogelijk met de monnik?
De meeste pelgrims komen met de bus en zijn al wat ouder maar dit is de eerste keer dat we zien dat er een soort huiskamer is gemaakt.
Met groeten Ton
In deze tempels hebben we vandaag de volgende wensen uitgesproken.
Bijtempel 2 Dogakuji
Dat onze liefde altijd een stimulans mag zijn op ons levenspad en voor allen die ons lief zijn.
Tempel 13 Dainichiji
Dat zij nog vele verre mooie reizen mogen maken
Dat haar oudste zoon zijn weg in het leven vindt.
Tempel 14 Jorakuji
Voor gezondheid, liefde en transformatie voor de hele wereld
Tempel 15 Kokubunji
Voor de wens dat haar ouders het weer goed maken
Tempel 16 Kannonoi
Dat alles goed komt met een oudste dochter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten