En dan zijn er altijd van ‘die dingen’ die in de laatste dagen gebeuren. Afgezien van de dingen die normaal moeten gebeuren zoals planten in de waterbakken zetten, slangetjes van het watersysteem checken, tuinstoelen opbergen, nog wat vrienden zien, de oppas voor het huis regelen en
de waterwerken opruimen. Weg zijn de slangen.
Hoor ik nou de pomp, vroeg ik aan Rick om half vijf in de ochtend.
Ja.
Wat nou weer, reageerde ik verstoord.
Elke tien minuten sloeg de pomp aan en na twee seconden weer uit en dan slaap ik niet meer.
Dat de pomp aanslaat kan alleen maar als de druk wegvalt en dat is gewoonlijk als je de kraan opendraait. Of…..door een lekkage. Heb ik daar nou zin in? Nee.
Wat later in de ochtend controleerde ik de kranen maar niet een lekte. Dan kan er ook nog een lek in een leiding zitten maar ik zag nergens natte plekken.
Zouden die watertimers niet kunnen lekken, vroeg Rick.
Geen idee. Lijkt me stug. Toch zette ik handmatig de watersystemen even aan om daarna te wachten of dat het probleem zou zijn en ja. De pomp sloeg niet meer aan.
Nou verwissel ik voor de zekerheid altijd de batterijen van de waterklokken vlak voordat we naar Nederland gaan.
In de ferreteria waar ik zowel de waterklokken kocht als wel de batterijen koop vertelde ik van het probleem met de klokken.
Dat kan, zei de verkoper. Als de batterijen leeg raken is er onvoldoende power om de kleppen in de waterklokken goed te sluiten.
Dat liep gelukkig met een sisser af. Zag mezelf al weer hannessen met slangen, koppelingen en klokken.
Voordat de gasten kwamen stond er ineens regen in de verwachtingen. Precies op dagen dat zij hier zouden zijn.
Nu zou dat voor de gasten niet zo leuk zijn maar voor ons gaat regen boven het geluk van gasten.
Ik zorgde er voor dat de waterwerken er goed bij lagen voor het geval dat…… Maar alles wat er kwam: geen regen. Gasten blij.
Gisterochtend vlogen de mistslierten over de berg. Heerlijk koel was het toen nog want inmiddels lopen de temperaturen snel op.
Maandag hebben we nog een laagdrempelig concert in het kader van de culturele week. Wat blijkt: ‘s morgens heeft onze pianist zijn laatste examen aan het conservatorium en krijgt dan meteen te horen of hij is geslaagd.
Dus houden we een collecte waarvoor ik een inzameldoos maakte. Beplakt met muziek van Bach.
Met groeten Ton
2 opmerkingen:
Ja, die waterwerken weet wat, ook hier. En het erge is dat ik er niets van snap. Als Mart uitlegt hoe het zit gaat het gewoon mijn ene oor in het het andere uit, ik kan er niets aan doen.
Die ene week dat wij in NL zijn, is het kurkdroog in Caldese. Dus vlak voor ons vertrek A3 in de weer met batterijen, pompen en slangen! Mooi laagdrempelig concert toegewenst .
Een reactie posten