Het is al een paar dagen mistig. Soms de hele dag en soms alleen ‘s morgens.
Gisteravond werd de mist zo dik dat er zelfs wat spetters ontstonden.
Vanmorgen rook het dan ook goddelijk. En het gaf zelfs even een gevoel alsof er geen droogte was. Maar dat was wishful thinking. Het officiële weerstation van het stuwmeer van Viñuela gaf 0,7 mm.
Ik was in ieder geval even blij met een dooie mus.
Het kan dan ook niet de zware regenval zijn die het vruchtbeginsel van de Epiphyllum heeft doen afbreken.
Gelukkig brak de zon in de loop van vanmorgen door de mist heen. En dat was fijn want we kregen lunchgasten. Je wilt in Spanje eigenlijk gewoon niet binnenzitten als Noord- Europeaan.
Of de gasten ons nog konden verblijden met iets?
Tuurlijk: een stek van een plant uit eigen tuin.
Nu houd ik zelf van grotere vakken met planten en vind één plantje maar zielig. Daarbij komt dat eenlingen makkelijk vertrapt of omgehakt worden of gewoon uit het zicht raken. Toch heb ik ook ‘eenzame’ planten. Zoals de grote rozet linksboven. Die plant ik dan in potten. Deze heb ik al een aantal jaren en groeit goed in de pot maar maakt geen zijscheuten, terwijl ze dat wel gewoon zijn, waardoor ik geen groepje in de tuin kan maken.
En waar kwamen de gasten mee aan? Met drie stekken.
Nog een jaartje opkweken.
Het recept van de pastel de nata dat ik van Jeanne kreeg is beter dan wat ik eerder gebruikte. En omdat we gasten kregen kon ik het opnieuw uitproberen.
En dan ook nog eens in kleine vormpjes die ik afgelopen week in het nieuw ontdekte warenhuis in Cómpeta kocht.
Een van de koorleden vertelde afgelopen maandag na de koorrepetitie dat ze nog even naar ‘De Bijenkorf’ moest.
Huh?
Blijkt dat een drie verdiepingen tellende winkel te zijn met van alles en nog wat terwijl het aan de straatkant een heel petieterig kledingwinkeltje lijkt.
Anyway. Helemaal heerlijk waren ze. Met knapperig bladerdeeg en een vulling die precies goed van dikte was.
We hadden een zeer genoeglijke middag.
Zitten we zo tegen vijf uur lekker wat te tutten roept Rick opeens: er lopen twee steenbokken.
Nu was ik snel ter plaatse maar ik zag slechts twee konten die de helling afdaalden.
Dit is een nieuwe diersoort die de tuin aandoet na wilde zwijnen, hertjes, slangen, geiten, genetkatten en bunzings.
We leven zo in de natuur zei Rick.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten