Oei, was dit nou wel zo goed gepland?
De laatste dag voordat we wandelend op weg gaan naar Rome een hele dag varen.
Dat ik inschreef om mee te gaan dacht ik dat het een dag op een boot in de haven was om de botterrace goed te kunnen zien. Maar nee, ik zou meedoen aan de race. En toen vorige week iemand zei dat de race soms wel tot op de Noordzee zou gaan begon ik het idee niet zo leuk te vinden want bij het idee van varen op open zee bekruipt mij altijd het gevoel van nietigheid. En dan nietigheid in de meest strikte zin de betekenis.
Anyway. Ik had een geweldige dag.
Na de koffie met koek, een toelichting over de dag en een zeemanslied waar ik helemaal blij van werd op naar de botter.
12 Mede vrijwilligers van het Hospice, waarvan de meesten zonder enige zeil ervaring moesten eerst een veiligheidsbestand om.
En dan: trossen los, of zo iets want zee termen? Geen idee.
Wel werd het gelukkig steeds zonniger.
En in de sluis kon ik mijn jassie al uitdoen.
Ik schreef het al eens eerder: zet mij met een stel gelijk gezinden in een ruimte en ik ben in mijn element. Zeker ook met een borrel, om tien uur in de ochtend, en een hapje. Wat wil een mens nog meer?
Op het Marsdiep een paar keer heen en weer dobberen voordat de race begon. En wat leuk die ouwe schuiten. Wij zaten er op een uit 1900 en dan niet uit 1899 of 1901 nee, uit 1900.
En net als dat het heerlijk is als het eten voor je op tafel word gezet is het heerlijk om te zeilen zonder dat je je er druk om hoeft te maken of er een boot van rechts komt of dat je een boei mist. Dit is Albert. Dank Albert voor de geweldige dag.
Honger noch dorst leden we.
Maar wat het lichaam ingaat moet er ook weer uit. De eerste emmer met inhoud .
En uiteindelijk moest ik aan de bak. Trekken aan een touw na een commando van de baas. En ook dank aan kapitein Frans.
En net zoals ik tijdens de Nijmeegse blij word van een dweilorkest werd ik dat vandaag ook.
Om van het gebuk bij het geipen en overstag gaan af te zijn, ging ik maar op de grond zitten.
Na de race werd er een doos met vis en een fles jutterbitter aan boord gebracht.
Heerlijk en ik nam een lekker stuk gerookte makreel.
Daarna waren er ‘natte doekies’ om de handen schoon te maken.
Terug in de haven nog de uitslag van de race. Wij zaten niet in de prijzen maar ik geloof niet dat iemand daar mee zat. Met nog een borrel en een buffet werd de dag afgesloten. Een paar echte plakkers ( ik? ) gingen voor een koffie en een evaluatie, lees na kletsen, nog een uurtje terug naar de schuit.
Bij thuiskomst had Rick de echt allerlaatse klusjes geregeld en het huis gekuisd.
Wat ben ik toch een bofkont.
Met groeten Ton
Nog één nachtje slapen en dan gaan we.
8 opmerkingen:
En is het niet vandaag ook jullie trouwdag? Gefeliciteerd!
Hoi Emie, Oplettende lezeres. Klopt. Dank je wel. Drie kwartier na de start vieren we dat in Huisduinen met koffie en Monchoutaart. Met groeten Ton
Ik zie je genieten! Fijne trouwdag (de onze was gisteren), gefeliciteerd!
Lieve Tos en Rick van harte gefeliciteerd met jullie 20 jarige huwelijk! En ook wensen we jullie heel veel wandelplezier toe naar en met de Nijmeegse 4daagse!! 😘😘
Hoi Inge, Ik zie het aan je hele snuit, zegt Rick dan. Dank je wel en jullie ook nog van harte gefeliciteerd. Met groeten Ton
Hoi Monique en Theo, Dank je wel. Met alle lieve en goede wensen zal dat zeker gaan lukken. Met groeten Tos en Rick
Ja, na zo'n dag en dan ook nog een lieverd die thuis de boel aan kant maakte kan je jezelf wel een bofkont noemen. Tel je zegeningen, Ton, en tel ze iedere dag. Ik doe dat ook heel vaak!
Hoi Marthy, Ik ben beslist een bofkont en tel regelmatig mijn zegeningen. Met groeten Ton
Een reactie posten