Sommige dingen vergeet je nooit

Toen ik op de NOS nieuwssite het bericht zag staan over die ongelooflijke brand in Londen was ik meteen weer terug in Singapore.

Zelfs na 27 jaar is de eerste gedachte bij brand in een flatgebouw: jezus wat heb ik toch altijd een mazzel in mijn leven.

Tijdens de wereldreis die ik in 1990 maakte, sliepen mijn vriend en ik in Singapore in wat een illegaal backpackershotel bleek te zijn. Het was gevestigd op de 12 de verdieping van onderstaand gebouw.

Midden in de nacht werd iedereen wakker geschreeuwd dat er brand was en dat we zo snel mogelijk naar buiten moesten.  

Achteraf viel de brand wel mee maar daar denk je op zo'n moment niet aan. 

Het enige dat ik dacht was dat ik niet op mijn teenslippers naar buiten wilde en besteedde kostbare tijd aan het doorspitten van mijn rugzak terwijl mijn vriend stond te schreeuwen dat we moesten vluchten.

Nou en daar zitten we dan midden in de nacht te wachten op de stoep wanneer en of we onze spullen terug zouden krijgen. 

In ieder geval heb ik wel mijn dichte schoenen aan.

Wel van een andere orde maar ook vandaag had ik mazzeltjes.

Zitten we vanmorgen aan het fruithapje zie ik iets uit de boom vallen. Was dat nou zo'n hagedis, dacht ik. Dat kan toch niet?

Nadat ik wat meer ging opletten zag ik inderdaad hagedissen de boom inklimmen dus dat ik er een zag uitvallen zou dus zomaar kunnen. Nooit geweten dat die beestjes zo goed konden klimmen want deze ging bijna tot het uiterste topje.

Tijdens mijn rondje watergeven zag ik toch nóg twee rijpe vijgen in de boom. Maar als ik ze wil drogen wat dan te doen tegen mieren?

Grote pan, laagje water erin, bloempot er in en een bord met de stukjes vijg erop. Het werkt.

Kortom: hier zit een dankbaar mens.

Met groeten Ton