Het is wel genieten als je weer eens op een lekker matras ligt met warme dekens over je lijf.
Natuurlijk ben ik al om vijf uur wakker maar bij Rick gaan de luiken pas om half negen open. Rustig ontbeten en ja, wat nu?
Japanse huizen zijn gemaakt van hout. Nee, zegt Rick, ze zijn gemaakt van papier machee.
Gisteren zagen we een huis in aanbouw. Een prachtig houten skelet en daar omheen worden dunne platen aangebracht. Aan de buitenkant kunststof en aan de binnenkant iets dat lijkt op gipsplaten. We zagen niets van isolatie oid.
Ook het hostal heeft flinterdunne wanden en we konden gisteravond dan ook de kou binnen voelen komen.
Zodoende zaten we vanmorgen in een koele kamer te ontbijten. Toen de thee kwam en ik het raam openschoof stroomde de warmte naar binnen waarop we besloten die thee buiten op de trap op te drinken.
Op de trap zat deze wandelende tak.
Mijn vader had een collega die in Heiloo woonde en toen ik stage liep in een banketbakkerij mocht ik bij die vriend komen eten. Het was er een beetje een huishouden van Jan Steen en alles kon en mocht daar. Er waren een berg huisdieren. Zo had de zoon verschillende terraria met daarin o.a. wandelende takken. Facinerend vond ik ze. Maar die wandelden takken ontsnapte natuurlijk en die plantten die zich ook gewoon voort. Het huis was er vol van.
Onze verblijfsplaats.
Dit soort foto's doen mij denken aan New Zealand. Ook daar was een overweldigende berg groen, scherp zonlicht en een zelfde bouwstijl.
We wilden niet teveel wandelen vandaag en dat deden we dan ook niet want er is niet zo heel veel te doen en wat er te doen is zit vlak bij elkaar.
De vuurtoren op het uiterste puntje.
Staren over de oceaan.
Wat we wel veel deden was snoepen en snaaien. Kopje koffie hier en daar, een zakje magdalena's opgepeuzeld, een zak chips, gepofte rijst en een heerlijk dinner.
Terug in het hostal.
Maak nu eens een foto, zei Rick, zodat je kan zien hoe klein hier alles is.
We voelen ons hier reuzen terwijl ik in Nederland een heel gemiddelde lengte heb met mijn 1 meter 82.
Dit zijn de urinoirs. Als je aandacht niet volledig gefocust is plas je er gewoon overheen. Het plafond heeft trouwens wel een normale hoogte maar de deuropeningen zijn maar 175 centimeter hoog.
Je lijkt het monster van Frankenstein wel of Lurch uit de Adamsfamily.
Met groeten Ton
2 opmerkingen:
Weer genoten van het verslag, als ik zie dat er een nieuw berichtje is, kannikniewachten om te lezen. Die improvisatie, geweldig.Zover weg en toch klinkt het als aan de keukentafel! Ultrea.
Ik geniet ontzettend van jullie verslagen. Ik krijg er weer zin in. Ga het volgende jaar met Elly doen. Achterstevoren van tempel 51 tot 27. Elly gaat hem helemaal achterstevoren doen.
Een reactie posten