Donderdag 10 november
Het is goed om weer eens stil te staan in een tempel.
Het is goed om weer eens stil te staan in een tempel.
De laatste dagen is 'het' er niet. Maar wat is dat dan?
Het begrijpen van de hartsoetra gaat mij nog echt boven de pet. Wat ik wel weet is dat hij gaat over "vorm is leegte, leegte is vorm".
Wat ik inmiddels wel weet is dat gedachten ook vorm zijn. Zeker als die gedachten vaste vorm aannemen. Dat is geen probleem als die gedachten maar constructief zijn op welk gebied dan ook.
Wel een probleem zijn ze, als ze zorgen voor starheid en irritatie. Dat is wat er de laatste dagen gebeurde. We waren beiden star aan het zijn. En dan is er geen plezier, liefde, begrip of dankbaarheid. Er was alleen maar zwoegen en net doen alsof alles goed is.
Voor de tempel nummer 6 Bekkaku die we vandaag bezochten waren geen wensen van anderen dus mochten we voor eigen intentie wensen. Voordat we dat deden hadden we eerst een gesprek over wat er nu 'aan de hand was' de afgelopen dagen. Het was goed om dat samen helder te krijgen en daarna wensten we: gemoedsrust, vertrouwen en vrijheid met geld.
Maar nu terug naar vanmorgen. We hebben heerlijk geslapen in ons westernstyle bedden. Geen krakende ruggen bij het opstaan zoals dat soms bij een Japans vloer matras het geval is.
We hebben het nog wel geprobeerd maar het is ons niet gelukt.
Na een uurtje wandelen hadden we dit heerlijke ontbijt.
Daarna banjerden we verder door de stad en waren zo met het oude kasteel op de berg bezig dat we vergaten om naar de Bekkaku tempel 6 te gaan. We moesten dus een kilometer terug lopen. Niets voor ons maar er was geen andere weg, anders dan om terug te gaan.
Uiteindelijk in de tempel waar vandaan we een mooi uitzicht hadden over stad en bergen.
Volgens mij zien groententuintjes er over de hele wereld hetzelfde uit. Er wordt veel getuinierd trouwens in Japan
Cosmea wordt dus ook gebruikt voor mooi.
Tempel 41 met achter de rode poort een Shintotempel.
Onderweg naar tempel 42 groetten we een jong Canadees echtpaar op een tandem. Wat verderop stonden ze stil en gaven ons mandarijnen en hadden we een leuk gesprek.
We kregen trouwens in het restaurant waar we de warme maaltijd aten ook nog Osettai. De koffie was gratis, op de maaltijd kregen we 400 yen korting en bij afscheid duwde ze ons een flesje Yakult in de hand.
Zo gebeurde er weer van alles.
Sfeer van tempel 42.
Toen was het een beetje zoeken. Blijven we in het bushokje tegenover de tempel slapen of gaan we toch nog de pas over en proberen we daar een hut? Dat werd het laatste en daar zitten we nu. Wel op 400 meter hoogte maar lekker beschut achter het plastic.
Het volgende kake niet verzinnen.
Naast de hut staat een werkkeet. Omdat het inmiddels was gaan regenen en het zo koud werd, zijn we daar zo rond een uur of half zes in gaan zitten. Komt er na tien minuten een auto aanrijden met een man erin. Het is een opzichter. Geen probleem hoor, we mogen hier rustig zitten en slapen, inmiddels heeft ie de verwarming aangedaan, maar er wordt wel twee nachten aan de tunnel gewerkt. Ja..... van 20.00 uur tot 5.00uur. Jakkeren met pneumatische hamers begrijpen we aan de geluiden die de opzichter maakt. En de mannen houden pauzes in de keet en er wordt veel gerookt.
We denken dat dat zowel voor de mannen, die min of meer uit hun schaftkeet verdreven worden als voor ons met lawaai en schaftende mannen in ons 'slaapvertrek' niet goed werkt. We besluiten om een Minshuku te bellen. Als de opzichter dit hoort zegt hij nogmaals dat het geen probleem is. We bellen toch een paar minshukus zeker ook omdat de man ons wel wil wegbrengen met de auto. Dat bellen leverde echter niets op en moesten we wel blijven. Om 8 uur komt onze man terug samen met een man die hij introduceerde als 'My Boss'. De baas heeft een plastic tas vol met eten en warme thee voor ons mee want we moeten wel hongerig zijn.
Twee bekers met instant soep, sushi, twee blikjes vis, twee pakjes rijsten twee flesjes warme thee.
Hoeveel goedheid kan een mens aan?
We slapen er weliswaar wat onrustig want inderdaad horen we veel geratel uit de tunnel komen maar toch slapen we als rozen op een bed van pure menselijke goedheid.
Met groeten Ton
Wat we vandaag wensten.
Tempel Bekkaku 6 Ryukoin
Voor eigen wensen
Tempel 41 Ryukoji
Voor eigen wensen: gemoedsrust, vertrouwen en vrijheid met geld.
Tempel 42 Butsumokuji
Gelukkige jaren met elkaar en dat de goede sfeer in onze straat blijft
Geen opmerkingen:
Een reactie posten