Prachtig wandelweer met een parcours van Wijk aan Zee naar Heemskerk over het strand en terug door de duinen.
"Deze mevrouw is alleen gekomen zou ze met jullie mogen mee wandelen? vroeg de dame van de inschrijving
Natuurlijk. Maar alleen als u een aardige dame bent, kraamde ik lollig uit.
Ja hoor dat ben ik, antwoordde de mevrouw in kwestie.
En ze was het het.
Het gesprek begon met koetjes en kalfjes maar al heel snel ging het wat verder.
Waarom loop je mee voor Duchenne, vroeg ik.
Ik doneer elk jaar maar dat vind ik eigenlijk te gemakkelijk. Ik doe er graag iets voor. Dus toen ik in de krant las over deze wandeling wilde ik meteen meedoen.
Vervolgens blijkt de wereld heel klein te zijn. Ze loopt elke vakantie een deel van Camino de Santiago. Daar kent ze de bijeenkomsten in Alkmaar van en ons omdat wij al een paar jaar de uitnodigingen versturen. En ze woont naast Trudy en die ken ik van de cursussen van de Palliatieve zorg. Kortom dan zijn twee uur samen wandelen te kort dus daarna het gesprek nog even voortgezet onder het genot van een bitterballen en drankjes.
Egbert wilde steeds voor in het peloton lopen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten