Vier maanden repeteren, een uurtje optreden en het is weer klaar.
Maar wat was het leuk. En na het minder goed verlopen winterconcert was dit weer een echte topper.
Zaterdagmiddag eerst nog even inzingen en peptalk van de muzikale leider. Daarna kwam het voorstel voor een officiële foto van het koor. In het zwart met gele accenten. Ik ben geen fan van ‘allemaal hetzelfde’ maar met dat zwart en die sjaaltjes was het nog net te doen.
Het programma was wat gevarieerder dan het eeuwige kerstconcert met die doodgezongen liederen.
Het ging deze keer van wat klassiekere liederen via mooi religieus spul naar moderner werk. En bij dat moderne werk moet je denken aan Morning has broken, Bridge over troubled water, What a wonderful world en Halleluja.
Daarnaast nog de twee Nederlandstalige liederen waarvoor de vrienden speciaal uit Nederland zijn gekomen.
Het eerste lied was Cantique de Jean Racine van Fouré. Dit werd speciaal opgedragen aan het koorlid waarvan enkele weken geleden de partner overleed. Ach, je weet het nooit maar wellicht zette dit de toon voor een intiem en sfeervol concert.
Het werd allemaal zeer gewaardeerd. En ……het ging ook echt goed.
En na de beloning van een uitbundig applaus en veel complimentjes, dat is een voordeel van veel kennissen in het publiek, nog even genieten van een Tinto de Verano.
Uiteraard bij thuiskomst niet meteen door naar bed, maar nog even napraten en toen kwamen ook meteen de eerste privé opnames binnen waar we naar konden luisteren. En dat is dan meestal een moment van ontnuchtering omdat op die opnames echt alle dingetjes die niet helemaal goed gingen er uitkomen. Maar……we konden met die dingetjes, die er natuurlijk waren, meer dan goed slapen.
Chapeau aan de dirigent en de koorleden.
Vannacht wel wat onrustig geslapen en ik werd dan ook wakker met De Pastorale in het hoofd. Er zijn ergere dingen these days.
Vanmorgen rustig genoten van ontbijtje, koffie en het uitzicht vanaf de berg.
Zo tegen 13.00 uur naar ons favoriete Chinese restaurant.
En vanavond? Dan gaan we weer zingen.
Met groeten Ton
6 opmerkingen:
De Pastorale? Die zing ik ook, hier bij mijn koor in Delft. Maar ik durf te wedden dat we jullie versterking goed zouden kunnen gebruiken, want het klinkt bij ons soms wel wat iel.
Hoi Petra, Het is altijd fijn om versterking te krijgen maar Delft is wat ver voor ons. Met groetenTon
Ton, ik speurde de groepsfoto af en herkende Rick... maar jou niet. Maakte jij de opname?
Wat is muziek maken en zingen toch heerlijk! Toevallig heb ik gisteravond op internet eens zitten kijken naar koren in Delft.
Hoi Petra, De foto is gemaakt door een echtgenoot van een van de zangeressen. Ik sta erop. Achteraan in het midden maar je ziet slechts een klein stukkie van mijn hoofd. Met groetenTon
Hoi Emie, Beslist. Het zijn dan ook altijd feestdagen met de vrienden zo rond een concert. Met groetenTon
Een reactie posten