Zonder stroom

De oudere dame van het koor is nog steeds bezig haar overtollige spullen uit te zoeken en weg te doen. Zo kwam ze vorige week met een paar kleine cactussen aan. Ze komen van het dakterras en het kost me te veel moeite om dat nog goed bij te houden, zei ze, en daarom wil ik ze aan jou geven. 

Altijd goed, zeker met het steeds droger wordende klimaat. 

En als je wilt kan je er nog meer krijgen.

Nou graag.

Ik zette ze met nog een paar die ik zelf had in de roze bak.

Vanmorgen zette Rick en ik hem op zijn vaste plek voor het raam. Daarna stuurde ik de foto naar de zangeres.

Well done.

Gisteren was toch wel een beetje een rustdag. Voor mij dan. Rick liep niet mee met de vierdaagse want die houdt niet van klimmen. 

Ik had niet veel puf om echt een klus te doen maar om toch wat om handen te hebben stapte ik in de auto om langs de mangoplantage te rijden voor valfruit.

Daarna moest ik gewoon aan de bak: 6,7 kilo had ik. En dat was helemaal goed want ik was er heel blij mee.

Een vraag over de mango’s. Ik schat dat er nog een week of drie geoogst kan gaan worden en ik dus ook vruchten kan rapen.

En zo stond het later af te koelen terwijl ik de halve keuken kon uitsoppen want het uitlepelen van de schil en het afschrapen van de pitten knoeit nogal. 

De meeste potten staan al vol met vijgen en ineens, met deze hoeveelheden fruit, moet ik terugvallen op ‘ongeregeld’ glaswerk. Al ben ik niet heel erg netjes en geordend, houd ik wel van uniformiteit. Maarrrrrr, dat kan nu eenmaal niet altijd.

Vanmorgen dronken we het eerste bakkie koffie bij de Acacia waar een of ander beest of beesten het grind en zelfs ook het gronddoek hebben opgewoeld.

Een paar weken geleden zag ik ook dat er mijn cactussen was geknaagd. Dus er woont iets op of rond de woning en het heeft het er naar de zin.

Dit is de schoorsteen van de houtkachel. Te zien is dat er in het dakje gaten zitten. Tijd voor een nieuwe en het leek ons verstandig omdat voor aanvang van het stookseizoen te doen.

Wij naar het bedrijf wat het had geïnstalleerd. Die leken niet erg happig op zo’n flutklusje maar naar wat aandringen kwam er toch een, weliswaar gepeperde €185, offerte binnen. Maar ja; we zagen het ons niet zelf doen.

Vanmorgen was het zover.

Tien minuten voordat ze kwamen viel de stroom uit. 

Oei wat nu?

Maar we hebben helemaal geen elektriciteit nodig, zei de monteur die binnen drie tellen op het dak klom met een mooie nieuwe glimmende roestvaststalen sombretto

Met twee minuten was de oude losgeklikt en het roet en roest verwijderd.

Je kan de roestdelen zien vallen zag ik bij het zien van de foto’s. De nieuwe erop klikken en klaar, is Kees aka Alexander want zo heet hij.

We zijn blij met het resultaat en hopen dat de sombretto nog lang meegaat maar mocht ie vervangen moeten worden, kunnen we dat natuurlijk zelf doen. Nou Rick dan want ik ga niet het dak op.

Tja. En toen zaten we nog steeds zonder stroom. Geen koffie, geen internet, geen water (het water wordt naar het huis gepompt) niet koken.

Niet koken!

De keus viel al snel op een rondje tappas. Geen straf.

Pas tegen drie uur in de middag sprong de koelkast weer aan.

Met groeten Ton