Na een maand of drie zag ik gisteren dan eindelijk een uitloper aan een van de Cycaszaden. He, he.
Het houdt wat met die palmen. Ze groeien zeer langzaam en zijn daarom duur om te kopen. Nu vind ik ze prachtig dus klooi ik al minstens tien jaar met zaden om gratis planten te krijgen.
Zo zaaide ik in Heiloo al zaden in een zelfgemaakte bak en verwarmde die met een lichtsnoer. Uiteindelijk had ik daar een stuk of tien goede plantjes uit verkregen. Maar dan komt een lastig deel: meenemen naar Spanje, verpotten en in een hard klimaat verder groeien.
Ik hield er dan ook maar vier in leven.
Die vond ik een paar jaar verder groot genoeg om ze in de tuin uit te planten. En zo zien ze er dan vijf jaar later uit. Gezonde planten maar niet hoger dan 30 centimeter.
En ik maar van mezelf zeggen dat ik geen geduld heb.
Goed. Naast het zaaien probeer ik ook andere mogelijkheden.
Zo namen we deze Cycas mee die naast een container stond en die ik dan met veel TLC aan de groei probeer te krijgen.
Inmiddels heb ik wel alle bladeren eraf gehaald omdat ze bruin werden en staat de stam in de waterbak. Het herstel van dit exemplaar gaat minstens een jaar of twee duren. (Nummer 2)
De andere Cycas (nummer 1) staat ook al twee jaar in de bak om te recupereren. Bij de buren stond ie heel erg dood te zijn in een border en ze vroegen of ik die er wilde uitspitten en er een palm voor in de plaats te zetten. Dat deed ik maar bij het uitgraven zag ik dat er toch nog een paar levende wortels aanzaten. Tja, en dan kan ik zo’n zielig ding niet weggooien. Dus mee naar huis, in een pot met verse aarde en daarna in de waterbak.
En ja, vorig jaar zag ik groene puntje ontstaan en dit voorjaar kwamen de eerste blaadjes.
Natuurlijk hoop ik dat dat met nummer 1 ook gaat gebeuren.
We gaan het zien.
En dan Oscar. Oscar is een depressie. Een flinke en daarom heeft hij een naam. En dat is bijzonder omdat er bijna nooit op deze breedtegraad een depressie in juni is.
Natuurlijk was er veel meer regen voorspeld dan de negen mm die Oscar vandaag liet vallen maar wat een genot.
We zaten heerlijk in de wolken en dan vind ik alles zo mooi van kleur.
Met het vocht in de lucht rook het ook nog hemels naar natte bosgrond. En dan het gekwinkeleer van de vogels?
Hoe gelukkig kan een mens daar van worden?
Anyway. Morgen komt er door Oscar nog een frontje over. Met regen. Zegguh zuh.
Met groeten Ton
8 opmerkingen:
Wat een liefde heb jij voor de natuur en wat een doorzettingsvermogen!
Afwisseling van spijs doet eten, wordt er altijd gezegd, maar als ik jouw blog lees dan doet afwisseling van weer ook genieten. Soms ben ik een beetje jaloers op jouw omdat gemiddeld genomen jullie in Spanje meer zon hebben dan wij hier in Nederland.
Nog veel succes gewenst met de verpleging en verzorging van de Cycas. ben er nog altijd verbaasd over dat iemand zo'n plant bij het grofvuil zet.
Hoe blij kan je zijn met een beetje regen, we kijken hier zo onderhand ook uit naar een flinke regenbui. Prachtige foto's!
Hoi Emie, Dank. Van het doorzettingsvermogen ben ik soms zelf verbaasd. Maar ik doe het met zoveel plezier dat het ook geen enkele moeite kost. Met groetenTon
Hoi Willem, Meer zon is heerlijk, zeker in de herfst, winter en lente. De zomer mag wel wat minder van me maar ach, waar is het perfect? Malle Pietje heeft geen bezwaar tegen meer cycas bij de containers. Met groetenTon
Hoi Antoinette, Van mezelf had ik echt nooit gedacht dat ik zo naar regen uit zou gaan zien. Na alle regen in Nederland is het toch weer snel te droog. Betere spreiding dan maar. Met groetenTon
Hoi Ton, dat is het leuke aan planten, bomen en struiken. Je moet wat geduld hebben maar als het dan toch lukt!! En weggooien... nou nee, zo doen wij dat ook niet hoor. Stuur Oscar even door richting de lage landen, het wordt hier ook aardig droog (en vies en stoffig)!
Hoi Mevrouw Niekje, Heerlijk ind ik dat geknoei met planten en zo toch zou het wel wat sneller mogen gaan. Oscar blijft nog een dagje hangen en trekt dan weg zegt men. Met groetenTon
Een reactie posten