Na het uitzonderlijk vroege warme weer heeft de Brugmansia de bloei hervat en niet zo zuinig ook. Een berg bloemen zit er in. En de geur is overweldigend ook al is dat pas in de avond.
De warmte zorgt ook voor andere zaken.
Mieren die een nest maken achter de steenmuur.
Zulke kleine beestjes en dan toch zoveel aarde verzetten. Het kan niet anders dan dat er achter de stenen grote ruimtes zijn ontstaan en ze mijn werk ondermijnen. En het ergste is........ze zijn nog lang niet klaar. Het doet me twijfelen of ik het nest moet verstoren of dat ik naar de permacultuurman die in me zit luister en er van uit ga dat ook mieren iets nuttigs doen.
In ieder geval slepen ze massaal de afgevallen bloemetjes van de wit bloeiende struik naar hun hol. Die bloemetjes ruiken trouwens ook heerlijk zoet.
In de woonkamer zijn de pijnboompitten aan het ontkiemen en die wil ik voordat we naar het natte noorden afreizen op de helling zetten. Ze krijgen dan geen aansluiting op het watersysteem en zullen het op eigen kracht moeten zien te redden. Wel hoop ik dat er voor de zomer dan nog wel een aantal keren wat, of liever gezegd veel, regen valt zodat de overlevingskansen toe nemen.
Jarenlang en soms nog wel, zocht ik strandglas. Tientallen kilo’s heb ik van dat spul en mijn idee was om er iets kunstzinnigs van te maken. Nu is de gast een kunstzinnige vrouw en die was onder de indruk van de vorm en de kleuren. Zij zag allerlei toepassingen en mogelijkheden. Dus, wel met een beetje pijn in het hart, kreeg ze glas mee zoveel als ze wilde hebben want ik vind het toch wel mooi als het wordt gebruikt. Er was slechts één restrictie en dat was het gewicht van de koffer maar een kilo ging er gemakkelijk in.
Nu krijg ik geen link geplaatst via de App die ik gebruik voor dit blog dus voor lezers die willen weten wat gaste Ellen maakt. Google dan op: Ellen van Os
En ook na het vertrek van deze gaste is het weer leeg en stil in De Klompen want wat was het vertrouwd en gezellig.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten