Solidair

We streden mee want ook wij willen dat de pensioenleeftijd niet te snel stijgt. Ook al las ik in de krant dat het voor ons sowiso 67.3 jaar zal zijn. Een troost: we werken al een paar jaar niet.

Mochten we het financieel niet bolwerken tot die tijd ga ik, zoals de Zangeres Zonder Naam zong, mijn lichaam verkopen in het donker ‘s avonds laat.

Maar zó donker wordt het het niet meer in Nederland, zegt Rick dan waarop ik dan weer snedig reageer met: ach, er is voor alles een markt.

Anyway, we lieten het openbaar vervoer links liggen en liepen ons bekende rondje van Torrox naar Torre del Mar en weer terug. 

We startten vroeg want het is wat warm maar we klagen niet. 

We lezen dagelijks het dagverslag van Rinse, een pelgrim op weg naar Rome en wat heeft hij een slecht weer. (https://www.loopinator.nl/)  Hij had al veel regen in Duitsland en Oostenrijk en dan verwacht je dat het in Italië wel beter zal worden maar ook daar houdt het niet over. Wij hopen dat de wolken zijn weggetrokken als we 6 juli op pad gaan. 

Nog bijna niemand te zien om acht uur.

Een vister. Die zien we niet vaak. Ze had een goede plek, denk ik, want de pikkeltjes op het wateroppervlak worden veroorzaakt door een school flinke vissen.




Deze gebouwen staan er als betonnenskeletten sinds de crisis van 2008 en een jaar geleden zijn ze gestart met het afbouwen. Inmiddels is er een complex klaar en nu staan deze twee in de stijgers. Mooi? Nee niet echt maar beter dan zo’n betonskelet in verval.

Van dit soort hoekjes word ik veel blijer.

Net als van dit huisje trouwens.

Vorige wandeling had ik het al gezien maar geen actie ondernomen om eens goed te kijken. Het kleine aanbouwtje hoort zeker bij de grotere buurman, dacht ik. Vandaag maar eens beter gekeken en nee: het is een zelfstandige woning. Klein, dat wel maar mooi gemaakt en ingenieus bedacht. Het lijkt wel een Tiny House. En zo’n laddertje om naar het dakterras te gaan vind helemaal leuk.

Het voordeel van een vroege start is dat we om 15.00 uur in De Klompen al een siësta konden houden.

Het leven is mooi.

Zeker voor al de mee-eters in de tuin.

Dit rupsje eet met zijn broertjes en zusjes de halve struik op.

Dezekleine gele rakkers zijn dit jaar nogal aanwezig. Ze zitten o.a. op de Oleander, Stefanotis, Rozen, Sinaasappel en Pijnbomen. Gelukkig heb ik hulp bij de bestrijding. Van vogeltjes, spinnen, wespen en lieveheersbeestjes.

Mooi gekleurde spinnetjes zag ik.

Deze jongen helpt ook maar niet met luizen. Hij is meer van slakken. Ik heb hem toch maar wat verder weg in het veld gebracht want de volgende gast houdt niet zo van padden. Zeker niet als ze een centimeter of 15 groot zijn.

Ik vind hem er nogal aandoenlijk uitzien.

Met groeten Ton