Onder andere dat deze aanvrage van een kostenloze betaalpas niet van een bekende Nederlandse bank is.
Ook duidelijk is dat ik het heerlijk vind om met water te knoeien.
Tijdens onze pelgrimstochten doodde ik op regenachtige dagen de tijd door bladeren van putdeksels weg te halen. In Heiloo hield ik de waterkolken in de straat nauwlettend in de gaten of ze niet verstopt zaten met modder. En in Spanje vind ik het heerlijk om tijdens hoosbuien het water dat via de weg naar beneden dendert te reguleren zodat er geen schade ontstaat op berghelling. En uiteraard mijn eindeloze probeersels om door middel van Swales zoveel mogelijk regenwater de bodem te laten inzakken.
Dus was ik helemaal blij met de opdracht om me vanmorgen in de Hortus bezig te houden met de rivier in de Japanse tuin. En in deze tijd van het jaar is dat blaadjes uit het water halen. Uit KOUD water wel te verstaan.
En dat was in het begin wel wat oncomfortabel aan de vingers maar alras lijkt de antivries in het bloed zijn werk te doen en gloeiden mijn handen als vanouds. Wat ook meehielp was het uitbundig schijnende zonnetje.
Die blaadjes hopen zich zo lekker op achter de stenen bij de stroomversnellingen. Er drijft ook nog een citroen van de Poncirus trifoliata: de wilde citroen.
Daar raapte ik er een week of drie geleden een stuk of honderd van op om er marmelade van te maken. Ze zijn eetbaar tenslotte. Volgens de info op het WWW zou het een geurige maar wat bittere marmelade geven.
Tijdens de bereiding rook het werkelijk hemels in huis maar de smaak was zo ontzettend bitter dat ik hele zooi heb weggeknikkerd. Had het eigenlijk beter aan mijn tuincollega’s kunnen vragen want twee daarvan hadden ooit hetzelfde gedaan.
Op de fruitschaal liggen er trouwens nog enkele heerlijk te geuren.
Anyway. Het water kan weer vrijelijk stromen.
Nadelen zitten er ook aan om in twee landen te wonen. Zo repeteerden we met het koor in Spanje om vervolgens met het concert in Nederland te zijn. Ook liep ik de vrijwilligers avond van het Hospice mis. Gelukkig kom ik daar wel overheen. Maar ik vind het wel heel jammer dat als de professor Japanse tuincultuur in de Hortus komt, altijd in februari, wij in Spanje zitten.
Nou ja in 2020 maar even in de planning opnemen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten