Zo’n beetje op de top van onze berg La Rabita, staat deze ruïne. Een paar jaar geleden bekeek ik die ook al eens zeer uitvoerig en was indertijd geneigd om een kozijn met daarin nog de rejas (tralies) mee te nemen. Want ja, wie zou die missen?
Het gebouwtje is opgetrokken uit natuursteen aan elkaar geplakt met adobe.
De afgelopen jaren moet het huis beslist verder in verval zijn geraakt maar dat was voor mij niet te zien. In ieder geval was wel het kozijn inclusief de rejas verdwenen.
Wat ik persoonlijk mooi vind aan verval zijn de fraaie structuren die ontstaan.
Hoeveel lagen kalk zouden hier aangebracht zijn?
De strijkrichting is nog steeds herkenbaar.
En dan die zelf gevlochten touwtjes die de rietstengels aan elkaar binden.
En hoe de balken langzaam worden uitgehold door houtwormen.
Toch denk ik dat ik het niet ga meemaken dat het volledig is vergaan.
Vanmorgen was het grijs met af en toe een spetter waar het terras niet nat van werd.
Tijd voor een binnenklusje.
Als eerste maakte ik een paar nieuwe kussenslopen van witte T-shirts. Het ontstoken kraakbeen in mijn linkeroor is inmiddels weer voldoende gevoelig om niet meer op een gewoon katoenen sloop te liggen. Het klinkt wellicht wat overdreven maar zo’n lekker zacht meerekkend T-shirt sloop is echt een verademing. Dat het werkt weet ik inmiddels omdat ik dat al een paar weken heb uitgeprobeerd met een los T-shirt.
Goed: dat was klus een.
Het andere klusje.
Om het plastic gebruik tegen te gaan heb ik van die shopper tassen gekocht. Ze zijn handig en best wel sterk. Tenminste de tas en het handvat. Alleen de verbinding tussen tas en handvat is abominabel. Ik heb er al minstens vijf weggegooid omdat de banden loslaten en dat is toch ook niet direct milieuvriendelijk.
Gisteren las ik op het blog, Zuinig met tante Dora, iets over kleding herstellen en meteen dacht ik aan die tassen. Dus met stukjes band de boel verstevigd.
Zoals de traditie wil aten we met regen, nou uh miezer, lekker pannenkoeken, waarna het als snel opklaarde en ik in de tuin aan slag kon.
Op dit stuk van de tuin ligt maar ongeveer 15 centimeter aarde op de rots. Er groeit dus niet zo heel veel en wat er staat groeit matig dat wil ik niet. Ik wil veel en goed geoeiend.
Omdat er nog steeds genoeg aarde ligt bij de aardverschuiving ga ik het hier ophogen. Dus als eerste de laag mulch wegharken.
Zand aanvoeren en een muurtje stapelen.
Morgen nog een kruiwagen of acht aarde halen en een randje stenen aanbrengen.
Zo weer een goed bestede dag.
Met groeten Ton
3 opmerkingen:
Ben ineens heel nieuwsgierig wat voor wipkip er daar in de tuin staat ...
Hoi Rianne, Het is een dolfijn en komt uiteraard uit de vuilcontainer. Er is ook een paard en beiden zijn van een minicarousel. Met groeten Ton
Dank voor de uitleg. Het heeft wel iets...
Een reactie posten