Vluchten kan niet meer

Tenminste: daar lijkt het op.

Omdat we de zomer in Spanje vorig jaar toch wel heel warm vonden besloten we dit jaar om juli en augustus in de Helderse residentie te verblijven.

Heerlijk dat gematigde zeeklimaat. Toch?

Maar inmiddels is het hier bijna net zo heet als in Al Andaluz. Wel te vermelden is dat we in Velsen verblijven, we passen op hond Pien, waar het toch wel een paar graden warmer is dan in Den Helder. Daar tegenover staat dat we baden in luxe hier. Nog nooit verbleef ik in een huis met een heuse ijsklontenmaker.

Hoe heerlijk is dat? 

Na twee dagen met de vrienden in huis te zijn geweest, brachten we het hele spul woensdag ochtend naar Schiphol. Om drie uur later vriendin weer op te halen en naar Den Haag te rijden voor een nieuw visum. Les: check altijd nauwgezet je gegevens op het visum. Eén lettertje fout en je kunt het vergeten.

Dus zitten vriend en dochter al op het vakantie adres en kon vriendin er vanmorgen achteraan. 

Wat ik nu weer zo leuk vond is dit.

Bij toiletbezoek in de Vietnamese ambassade zag ik een sticker op de muur met push erop.

Er is duidelijk op ge-pushed maar zonder resultaat.

Want..... dedoorspoelknop zit op het toiletblok.

Het was vandaag zo warm dat Pien zelfs niet eens wilde wandelen. Het kostte dan ook 20 minuten sjokken, zo veel mogelijk schaduw opgezocht, om bij het Noordzeekanaal te komen waar ze eindelijk kon zwemmen. En dat deed ze terwijl wij onze voeten in het water lieten bungelen.

Eenmaal thuis dook Pien in de schaduw en deden wij een heuse siësta.  

Vorig jaar las ik het boek: Wij waren hier van Karen Thompson Walker. Het gaat over de veranderingen in de lengte van de dag. Op onverklaarbare wijze is de aarde langzamer gaan draaien. In het begin heeft het nog weinig invloed op de gang van het leven maar als de dagen, dagenlang gaan duren gebeurt er van alles.

Ik vond het best een beklemmend boek en dat gevoel bekruipt me nu af en toe. Eerst leek het allemaal zo heerlijk: aangenaam warm, geen regen, lekker buiten zijn en nog wat fijne dingen. Maar inmiddels is het gortdroog, is het voor veel mensen té warm en duurt het ook al heel lang. Eigenlijk begint de lol er wel een beetje vanaf te gaan zeker nu de weersvoorspellers verwachten dat dit in de toekomst misschien wel de norm kan gaan worden.

Oei denk ik. Nu leef ik nog met het idee dat het gras na de eerste regen wel weer groen wordt. Of dat we volgend jaar weer gewoon grondwater kunnen gebruiken om de gewassen te besproeien. 

Hoop dan maar dat deze zomer een anomalie is. Mochten er steeds meer van dit soort zomers komen, zullen er toch echt dingen gaan veranderen.

Met groeten Ton