Memorylane

We leiden weer een wat zwervend bestaan de komende tijd.

De Helderse residentie is voor een aantal weken verhuurd nu we de Nijmeegse gaan lopen en op hond Pien gaan passen. Dus was het gisteren nauwgezet poetsen, opruimen en inpakken. Het laatste kostte nog de meeste energie want wat neemt een reizend circus allemaal mee behalve de wandelschoenen?

Nou ja, we denken dat het allemaal is gelukt want uiteindelijk namen we alle spullen uit de kasten mee op de winterjassen en mijn kekke blauw suéde schoenen na dan.

Anyway, de gasten zijn geïnstalleerd en wij zijn ingecheckt bij buuf in Heiloo.

Tja en als ik dan terug ben op bekend terrein wil ik ook al dat bekende terrein zien dus stapte ik vanmorgen om tien uur op de fiets richting mijn geboortegrond in Noord Bakkum. En na een paar jaar afwezigheid zie je toch allerlei nieuwe dingen. Oude huizen zijn afgebroken en daarvoor zijn gigantische statige en rietgedekte woningen in de plaats gekomen. Het gaat blijkbaar toch niet zo slecht in bollenkwekers land.

En nog nooit gezien: velden met rode kool op zandgrond en dan voelen die duinen op de achtergrond wat onnatuurlijk aan. Dit is ongeveer vijfhonderd meter van mijn ouderlijk huis vandaan.

En ook het ouderlijk huis lijkt niet meer op het ouderlijk huis. Dat heeft minder te maken met de veranderde raampartijen maar meer met het ontbreken van een tuin. En dan de tuin van moeder Clara. Die hield van grote borders met bloemen maar die zijn volledig verdwenen en er is niet veel subtiels voor in de plaats gekomen.

Home is where the heart is en the heart is niet meer hier.

Het huis en bedrijf van wijlen mijn broer staat er vlak naast maar ook hier heb ik niets te zoeken. Wel leuk om te zien dat de gemeente grens van Castricum, waar Bakkum onder valt, en Egmond-Binnen te zien is. Op die plek is er een hoogte verschil van ongeveer 20 centimeter. Dat verschil is ontstaan doordat de afzandingen die begin vorige eeuw zijn gedaan per gemeente in hoogte verschilden. Als kind vonden we het heel spannend om daar met hoge snelheid op autoped of later met de fiets overheen te rijden.



In Egmond-Binnen reed ik ook nog langs het appartement waar mijn ouders de laatste jaren van hun leven woonden. Recht onder de naam Heegemunde.

Inmiddels is het geen woonzorgcomplex meer.

En dan een paar honderd meter verder een foto gemaakt van mijn eerste eigen woning. Het is de middelste van vijf. O wat was ik nog jong toen. Ik heb er zorgeloos zeven jaar gewoond om daarna naar Heiloo te verhuizen.

Dit fietsritje duurt eigenlijk maar een half uur maar ik deed er een uur over want ja, er wonen veel mensen die ik ken en ik had al last van mijn stembanden nog voordat ik bij mijn eigenlijke afspraak was: een oude vriend van mijn ouders. 58 Jaar lang kwam hij zaterdag ochtend op koffie visite, zelfs nadat mijn moeder volledig dement was en dan koffie voor haar zette. Inmiddels is hij 84 en waardeert het als ik langskom om wat herinneringen op te halen.

Daarna kwam ik nog een nicht tegen waar ik moest vertellen waarom ik van FB af was en dat ze nu niet wist hoe ze op mijn blog kon komen. Ach en dan is twee uur kletsen over tuinieren, Spanje, Den Helder en wat familie nieuwtjes zo vol.

Met groeten Ton