Morpheus armen

Na een paar dagen in Heiloo, maandagochtend op de trein naar Nijmegen.

 En in Nijmegen is het echt vijf graden warmer maar in de Waalhaven waait een lekker windje.

En zoals we het inmiddels na twee jaar gewend zijn is het eten aan boord van Schip Josefien niet alleen heerlijk maar ook mooi.

Oei en dan is het om een uur of negen toch echt tijd om de kooi op de zoeken want we starten de eerste dag om vijf uur.

Tja, kan je dan al slapen? Nee dus. Ook al ben ik een ochtend mens en ga ik graag op tijd naar bed: negen uur heb ik nog geen slaap. En omdat ik toch altijd een beetje gespannen ben voordat de grote tocht begint val ik ook niet direct in de armen van Morpheus. Hoe lekker je daar ook in kan liggen.

Toch ging de wekker onverbiddelijk om vier uur. En....... het regende. Nou uh, er vielen wat spetters maar niet voldoende om het dek nat te maken en voordat we bij de start waren was het gewoon weer droog.

Precies vijf uur gingen de poorten open en konden we op pad.

Langs de Waalbrug vlogen verschillende drones waar veel kritisch commentaar op werd gegeven. De brandweerboot kon daarentegen op bijval rekenen.

 

Hoe wazig kunnen foto’s worden? Nou, zo dus. Dat komt omdat ik het verkeerde programma had ingesteld maar dat het druk is op de brug spreekt voor zich.

Helder oranje oplichtende ramen.

Het was dan ook een mooie zonsopkomst.

Sinds vorig jaar is de route van de eerste dag omgedraaid. Dus begonnen we op de Waaldijk. Hier gaan we de nieuwe brug onderdoor.

Een van de leuke livemusic bandjes. Het meest geniet ik van de akoestische muziek. De kwaliteit van het nagemaakte Andre Hazes repertoire doet me soms verlangen naar Andre zelf. En dit is een hele uitspraak van mezelf.

 


Wat langer op weg zorgt ervoor dat er ook wat legere stukken ontstaan.

De macht van het getal. Na een gratis bekertjes water uitdeel punt neemt het aantal weggeworpen bekertjes explosief toe en ontstaan er op de meest ongebruikelijke plekken vuilstortjes.



Het lekkerste van wandelen is zitten. De ijsjes waren noodzakelijk kwaad. Het was nogal warm vandaag.

Toch liepen we het snel, ook al hadden we afgesproken om niemand in te halen of te gaan haasten, waren we om half twee al weer terug.

Als beloning namen we nog een Italiaans ijsje in de stad. Vervolgens kregen we bij aankomst op de boot waterijs en wat later koelde ik toch wel warme lijf in het water van de Waal.

Twee van de wandelaars op de boot hebben kaartjes voor een vroege start, dit is vijf uur, en maken daar geen gebruik van dus mogen wij die van hen ruilen met die van ons. Dus ook morgen hebben we een extra uurtje koeler wandelen.

Stand van vandaag: beiden geen blaar of wat voor ongemak dan wat ook.

Morgen het liefst nog zo’n dag....... of drie.

Met groeten Ton