Ik bleef wat in bed liggen en keek steeds naar buiten om te zien of er al wat blauwe lucht zichtbaar werd.
Nee. Wel zag ik rond een uur of zeven een dikke brede dikke wolk vanaf zee dichterbij komen.
Zeven minuten later zag dat er zo uit en daarmee stapte ik terug in bed om nog even een uurtje te puzzelen.
Toch was het heerlijk weer ook al vielen er een paar spetters.
Eigenlijk wilden we met de auto naar El Acebuchal voor de lekkerste taart uit de buurt maar dat laten we staan voor de volgende keer. In plaats daarvan had ik nog een onderhoud met de bouwer voor de nieuwe poort. Dat lijkt nu geregeld.
Intussen werd de bewolking wat dunner en besloten we maar een broodje te eten in Cómpeta.
Het dinner aten we thuis op het terras in de inmiddels volledig teruggekeerde zon.
Vandaag precies een jaar geleden stierf mijn zus.
Voor haar deze bloem.
Met groeten Ton
