Op de Dokter Wagemaker werd ik al weer geraakt door het Wadse blauw. Het ietwat fletse zonlicht maakte toch een mooie reflectie in de ramen van het salondek.
En op de meeuwenhangplek was het weer druk.
Natuurlijk eerst naar de Hors die nog maar net aan het droogvallen was.
Mijn oog viel op sleep sporen die bij verschillende voorwerpen te zien waren.
Direct moest ik aan de stenen in de Deathvally denken. Het mysterie van de bewegende stenen dat pas een paar jaar geleden is opgelost en blijkt te komen door ijs en wind.
Niet door ijs en wind in beweging gebracht maar wellicht door wind en een dun laagje wegstromend water.
Met groeten Ton
