Rick is altijd net iets fanatieker dan ik dus mompelde ik iets onverstaanbaars.
Vanmorgen was het nogal sombertjes toen ik wakker werd. Naast me bleef het dan ook heel rustig.
Mag ik aannemen dat we niet gaan trainen, vroeg is zachtjes.
Neuh, denk het niet.
Ach dan begint de dag lekker rustig dacht ik. Lekker douchen, naar beneden voor een bordje havermout en een blik op het tablet.
Dan wordt er op het raam getikt. Ik kijk op. Staat een vriendin voor de deur. Oeps, helemaal vergeten dat ik een afspraak had om met haar te gaan wandelen.
Egbert en Pien aan de lijn en op pad.
Wij hebben het koud met de wind en een miezertje maar doggies hebben het naar de zin. Pien duikt in een onbewaakt ogenblik in een sloot. En wel de allersmerigste die we tegenkomen.
Nou, ja het heeft wel wat een tweekleuren Rertiever.
De regen die er vervolgens valt is weliswaar ijzig maar niet voldoende om de hond weer toonbaar te maken.
Als we twee uur later weer in ons straatje komen piept er net een wazig zonnetje door de wolken heen en is het een kwartierje later heerlijk weer.
Zo lekker dat we buiten in de zon zitten met een broodje en koffie.
Maar dat het zo lente achtig zou worden hadden we niet verwacht.
Tijdens het reguliere uitlaatrondje zagen we dat de krokusjes voor het eerst in dagen hun bloempjes open hadden.
Er weer gebruik gemaakt werd van het vogelpad en draaiden voor het eerst de wieken van het kleine polder molentje.
En scheen de zon op onnavolgbare wijze door de rietpluimen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten