De mussen vallen nog bijna van het dak van de warmte.
Levertraan is uit de tijd.
Met Egbert gaat het weer helemaal goed. De wond in zijn bek geneest heel snel en hij ruikt weer gewoon naar hond.
Omdat nierkanker in mijn familie voorkomt dacht ik dat wel verstandig zou zijn om mijzelf daar eens op te laten controleren. Niertumoren kunnen er jarenlang zitten voordat klachten ontstaan. Dus vanmorgen een soort van echo gehad. En ja dames, wat is die gel koud op de buik. Elke keer als de verpleegster er weer een klodder opgooide kreeg ik een rilling.
"Sorry meneer, maar weet u, we maken die gel al op temperatuur."
Ach zo'n kouwe klodder neem ik graag voor lief en gelukkig zag alles er goed uit.
Dus fluitend naar huis voor iets wat minder prettig zou zijn: een gevoelige kies.
Oe heeft een oensteking onder kies. Ik ga verdoven en gaatje maken voor wortelkanaal schoonmaken.
Onze Spaans tandarts is niet alleen geestig om naar te luisteren ze is ook nog eens heel leuk en verteld precies wat ze gaat doen.
Maar de gevoelige kies is aan het ontsteken dus zijn de zenuwen nog niet dood. Iets wat leeft, doodmaken valt niet mee. Er moest veel verdoofd worden en ik ben niet kinderachtig maar de tranen liepen me regelmatig over de wangen.
Maar zei de assistente ' U was er heel snel bij, dat betekent dat u thuis niet heel veel pijn hebt gehad maar aan de andere kant doet de behandeling nu wel meer pijn." Gelukkig zei ze dat pas achteraf.
Vanmorgen in de supermarkt zag ik de eerste pepernoten liggen. Kom dacht ik: niet zeuren dat ze er zo vroeg liggen. De Sint, als ie mag komen met zijn donker gekleurde hulpen, komt pas over drie maanden en buiten is het nog ongeveer 25 graden. Vroeger kreeg je levertRaan als de R in de maand zat nu dus pepeRnoten en ach is die levertraan nu nog echt wel nodig?
In ieder geval zitten we nu lekker aan de pepernoten en om echt in de stemmig te komen hebben we daar graag een bekertje chocomel bij.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten