Uiterst lui pas om 8.30 uit bed om er heel schuldbewust (ahum) achter te komen dat ik voor de spinning te laat was. Nou morgen een nieuwe kans.
Heerlijk met Egbert gewandeld door park en bos. En wat door een beetje sneeuw voor mij duidelijk wordt is waar Egbert nou zoveel aan snuffelt. Bij elk geel plekje wordt uitgebreid stilgestaan. Pis dus.
Normaal gesproken voor mij onzichtbaar en sowieso onruikbaar. Dat laatste is maar goed ook denk ik.
Voor de hond is het heerlijk in de sneeuw. De kippen vinden er echter niets aan. Ze kunnen niet bij iets eetbaars komen. Alles is bevroren en verstopt. Ook heb ik enkele keren het ijs uit de drinkbak moeten halen zodat ze konden drinken.
Maar wat een genieten van de sneeuw, de kraakheldere frisse lucht en het hemelse blauw.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten