Heiloo,Schoorl, Heiloo met een extra lusje naar Bergen aan Zee. Totaal 42 kilometer.
Een slechte zomer heeft beslist voordelen. Onder andere: heerlijk wandelweer, misschien een tikje onstuimig.
Al wandelend vroeg ik aan Rick hoe hij de trainingen- die hij de laatste twee jaar alleen deed- was doorgekomen. Ik vind het namelijk heel saai. Minstens 550 kilometer wandelen met als enig doel de Nijmeegse uit wandelen. Het antwoord was dat hij aan van alles en nog wat denkt. Alleen de laatste kilometers zijn zwaar want dan weet ie niets meer.
1000 kilometer wandelen in Spanje vind ik geen probleem. Maar die gaan steeds over paden waar ik nog nooit ben geweest, door veranderende landschappen. Kom op, dacht ik, als ik nu eens op dezelfde manier naar deze wandelingen ga kijken. Alsof ik er nog nooit ben geweest. Zou ik het dan minder saai vinden?
Het lijkt waar. De route van vandaag heb ik al 100 keren gewandeld en gefietst en toch heb ik allerlei nieuwe dingen gezien. Ook dingen waar ik anders achteloos aan voorbij gegaan zou zijn heb ik bewust bekeken. Ik heb er zowaar een paar gefotografeerd.
Nooit eerder gezien: het gebied tussen Bergen en Schoorl dat is verbrand. Als je goed kijkt kun je zien dat de stammen zwart zijn.
Een paar jaar geleden heft Staatsbosbeheer een stuk duin ontdaan van begroeiing en de bovenste laag aarde zodat het zand weer kan verstuiven.
Het spel van licht en donker. Hier neem ik normaal gesproken geen notie van.
De bos- en duinbramen staan in bloei, bramenjam in wording.
En van deze klompenbakfiets werd ik blij.
Een leuke wandeldag gehad. Nu wel een beetje spierpijn in de bovenbenen maar dat is morgen weg. Waar ik wel van baal zijn de twee blaren onder mijn tenen.
Met groeten Ton
1 opmerking:
Wandelen in Spanje valt nu niet mee. Of je moet heel erg vroeg weg gaan. Maar 33 graden is hoog, hoor. Fietsen gaat dan een stuk beter, lekker afdalen. Kijk, dat heb je met wandelen nu nooit.
Groeten,
Edwin.
Een reactie posten