Camino Mozárabe, dag zestien

Van Alcarecejos naar Hinosoja del Duque, 24 kilometer, 33294 stappen.

We waren behoorlijk moe na de lange wandeling en om half negen ‘s avonds ging het licht dan ook uit in ons knusse huisje voor een nacht.

Vanmorgen wel vroeg wakker maar toen waren er bijna 10 uur slapend voorbij gegaan. We hadden het nodig.

Vandaag een korte dag en over vlak terrein.

Eerst langs zo’n idyllisch boerenpaadje het dorp uit. Het is hier allemaal wat kneuteriger. En het gebruik van graniet valt op. Ook is er meer akkerbouw te zien en worden er veel koeien gehouden.

Gelukkig staan er nog wel heel oude en knoestige eiken. 

Het is wat bewolkt en er wordt voor aankomende nacht nog steeds wat regen voorspeld.

Drie kilometer na de start was er een dorpje waar we koffie en een broodje bestelden en we Paul zagen.

Die ontmoette we voor het eerst in Cerro Muriano afgelopen zondag en we liepen gezamenlijk verder op naar Hinosoja del Duque.

Normaal gesproken lopen Rick en ik naast elkaar tenzij dat vanwege verkeer of het pad niet gaat. Ik altijd links van Rick. Toch lijkt het op de foto’s alsof we achter elkaar lopen. Maar dat is niet zo. Als ik een foto maak loopt Rick altijd rustig door.

Als we zo wekenlang intensief optrekken zijn we ook wel eens uitgesproken. Er gaat dan soms wel een half uur voorbij zonder dat we praten. Todat een van ons zegt: gezellig he?

Maar vandaag werd er veel gesproken.

Een echt gesprek met een pelgrim en dan zijn 21 kilometer zo voorbij.

Krijg ik hier ooit genoeg van?

Zo tegen 13.00 uur op het plein waar niet alleen de kathedraal staat met ooievaars op de toren, maar ook het gemeentehuis waar we ons lieten inschrijven in de herberg. We werden echt hartelijk welkom geheten en de herberg is perfect. Schoon beddengoed, handdoeken en….WIFI. 

Het enige dat ontbrak was toiletpapier en later kochten we een pak en doneerden dat als extraatje aan de hergerg.

Ze hebben er echt werk van gemaakt.

Zowel in de herberg van gisteren als die vandaag hingen waarschuwingen dat het ondrinkbaar water is. Het rook ook heel naar toen we douchten.

Toen we vanmiddag onze donatie gingen betalen bij de Policia Local vroeg ik wat er aan de hand was. Vanwege de extreme droogte zijn de stuwmeren leeg en het weinige water wat er nog is sterk verontreinigd.

Er komen nu tankwagens met bruikbaar water. Geeft wel even stof tot nadenken.

Vanmiddag na de lunch zaten we op het plein en werden we aangesproken door een Amerikaanse pelgrim. Ook hij sliep afgelopen zondag in hetzelfde hotel als wij maar hebben hem toen niet gezien.

We kletsten gezellig een uurtje toen ik geklepper hoorde van een ooievaar. Waarschijnlijk ook hier nog alleen mannetjes. De vrouwtjes komen altijd iets later terug uit Afrika.

Al kletsend op het plein kwam er een politieman op ons af. Oeps denk je dan: wat heb ik gedaan?

Jullie moeten de pelgrims zijn die in de herberg verblijven.

Ja.

Vergeten jullie morgenochtend niet de sleutel in te leveren. Je kunt hem op het bureau inleveren. Ik heb dan dienst.

Het geeft een gevoel dat men je kent.

Het stadje heeft allure en er staan mooie gebouwen. De voorbereidingen voor de Goede Week zijn in gang gezet en overal werden doeken aan de balkons gehangen waar de processies langsgaan.

Het plein waar we een drankje dronken was op ons na heeeeeel erg leeg. Volgens de ober geven mensen in de weken voor de paas weinig geld uit zodat ze wat extra hebben tijdens het grootste jaarlijkse feest.

Trouwens: gisteravond werden we wel een keer wakker van het trompetterkorps dat oefende in het dorp. Wie weet wat we vanavond nog horen.

Met groeten Ton