Ik had er wel wat bedenkingen over: hoe krijg je zo’n onhandelbaar groot vat verplaatst?
En dan ook nog een verhoogde border oversteken en door een tunnel van takken.
Nu is het niet dat ik dáár wakker van lag maar lig gewoon elke nacht een uurtje wakker en dan bedenk ik nog wel eens wat.
We hebben toch die lange ladder? Die is bijna vijf meter lang. Als ik die nu eens over de border en het pad leg? Die takken kan ik met een touw wel wat naar achter trekken.
Dan even rondvragen of er een paar sterke mannen zijn die ons willen helpen.
En die waren er. Vanmorgen om tien uur stonden ze paraat.
Hier is het deposito al op de ladder gerold. Fluitje van een cent.
Van het rechtop zetten is geen foto maar dat ging wonderbaarlijk eenvoudig. Nu weegt het gevaarte ook maar 140 kilo en dat is met vier mannen goed te doen ook al is zo’n groot rond ding zonder handvatten eigenlijk onhandelbaar.
Ik denk dat het vat binnen tien minuten op zijn plekje stond.
En dan zit je, ik blij en opgelucht, zonder probleem lekker anderhalf uur te kletsen onder het genot van koffie en eigengemaakte kruidkoek.
Dank mannen.
Hij heeft een prachtige plek.
Vanonder de acacia is ie niet te zien.
En vanaf het grind is te zien dat ie lekker in de schaduw staat.
Nu nog wat afwerk klusjes zoals het aansluiten. Ik ga dat zelf doen. Lukt het niet is hulp er altijd in de vorm van onze loodgieter Eduardo.
De afgelopen dagen reed ik nog een keer langs de mango boomgaard om valfruit te rapen en dat verwerkte ik vanmiddag tot compote.
De vruchten op de schaal moeten nog wat narijpen. Zolang de oogsttijd van de mango’s duurt zal ik regelmatig de weg langs de boomgaard inspecteren want wat is mango lekker.
Met groeten Ton
2 opmerkingen:
Goed bezig, mannen!
Hoi Jan, Zeker. Al gaat het niet heel snel allemaal. Met groetenTon
Een reactie posten