Ach, het zal wel meevallen.
Nou nee, toch niet.
1400 Hoogtemeters zijn er echt 1400 en al mijn gezwoeg op onze eigen weg was wellicht niet genoeg.
Aan het einde van de wandeldag zat een laatste kuitenbijter die mijn tempo deed afdalen naar slakkengang.
Maar toch: het was een geweldige dag.
Bergen op en dalen in. Zo eerst nog regelmatig heerlijk in de schaduw.
En er stroomde door sommige beddingen ook nog wat water.
Altijd een verkwikkend gevoel.
En de grote steengroeve zag ik voor het eerst. Om de week rijden op alle weekdagen vrachtwagens met stenen onderlangs ons huis door.
Daar hebben we trouwens geen last van anders dat als je op weg rijdt soms wat extra moet uitwijken voor de grote jongens. Zeker als jezelf in een Pandaatje rijdt.
Daar hebben we trouwens geen last van anders dat als je op weg rijdt soms wat extra moet uitwijken voor de grote jongens. Zeker als jezelf in een Pandaatje rijdt.
Af en toe een korte pauze.
En dan weer snel verder.
Het tempo lag hoog. Maar goed: dat is dan zo.
Mijn Ierse wandelvriendin maakte deze foto.
Niet zozeer direct de droogte die deze bomen in het natuurpark laat bezwijken. Ze hebben droogtestress en zijn daardoor gevoelig voor aantasting van een kever die gangetjes graaft onder de schors.
Na een uur of vier wandelen staan we dan op de flanken van de hoogste berg in de buurt: de Maroma. Hier kijken we terug naar de dorpen Canillas en Cómpeta.
En dan weer snel eendalletje in.
En daar stroomt dan weer lekker helder water. Daarna nog een laatste stevige klim het dal uit en
dan zie je terugkijkend waar we vandaan zijn gekomen. We liepen tot in het dal aan de achterkant van de brandgang die midden op de foto staat.
Goed: we startten om 09.00 uur en waren om 15.00 uur weer bij het startpunt waar ik eerst twee pullen met Clara dronk. Dat is bier met gaseosa en klokte ik binnen tien minuten naar binnen.
Ik deed de langste wandelafstand van 19 km. En vond het best zwaar, zeker ook met het hoge tempo.
Ik deed de langste wandelafstand van 19 km. En vond het best zwaar, zeker ook met het hoge tempo.
Dat tempo werd eigenlijk pas duidelijk toen de andere groep van onze afstand pas anderhalf uur later pas arriveerde.
Ik denk dat ik morgen vraag of ik met de langzamere groep kan meelopen.
Het leven hoeft geen haast te hebben.
Met groeten Ton
6 opmerkingen:
De foto's zijn mooi, maar in het echt is het altijd zo veel mooier! Wat lijkt me dat heerlijk zo'n tocht. Geen haast, goed idee. En morgen dus ook weer wandelen? Geniet er van, ik zal even aan jullie denken wanneer ik mijn laptop morgen openklap en weer aan een werkdag begin ;-)! Gelukkig vind ik dat ook leuk hoor, maar wat jullie doen is leuker!
Wat een prachtig gebied om te wandelen. Je deed een lange trip zeg. Hopelijk loop je morgen in de andere groep. Succes!
Een goed idee! En: hoe langzamer, hoe meer je geniet. Die watertjes zijn prachtig. Zijn ze koud?
Hoi Mevrouw Niekje, Inderdaad, een foto doet de werkelijkheid geen recht. En ja, ook vandaag weer gewandeld. Vond het wel zwaar maar wederom een geweldige dag. Met groetenTon
Hoi Mieke, Cómpeta staat bekend om zijn wandeling en het is een prachtig gebied met verschillende natuurparken. Zat vandaag nog in dezelfde groep maar doe morgen een kortere wandeling. Last van bovenbeenspieren. Met groetenTon
Hoi Yvonne, Het goed idee kan pas morgen uitgevoerd worden.watertjes zijn niet koud. Wel verkoelend.Met groetenTon
Een reactie posten