We slapen heerlijk onder ons dikke donzen dekbed.
Dikker dan die in Den Helder. Dat heeft te maken met een onverwarmde slaapkamer en nachttemperaturen die buiten zakken richting vriespunt.
Het is ongewoon koud en vanmorgen gaf de thermometer drie graden aan.
Het voordeel is dat de lucht dan droog is en het zicht bijzonder helder. Prachtige Jacobsladders boven zee met misschien zelfs wat regen.
De weersverwachting is dat de komende dagen de temperaturen nog wat zakken met de vorstgrens op 400 meter. Nu ligt die grens op zo’n 1500 meter en derhalve ligt er een poedersuikerachtig laagje sneeuw op de Maroma. Dat was trouwens met een uurtje zon volledig verdwenen want zonnig: dat was het.
En op de bergen meer het binnenland in. Hier wat ingezoomd.
En op deze zoals we ze vanuit huis zien.
Als de vorstgrens naar 400 meter gaat en met de Klompen die op 500 meter liggen, betekent dat we hier vorst kunnen verwachten.
Dus verpotte ik mijn Xerosycios en zette ze in huis. Ze komen oorspronkelijk van Madagascar en kunnen dan ook beslist niet tegen vrieskou. En omdat ik er nogal aan gehecht ben, ik kreeg ze van een vriendin van mijn zus, behandel ik ze met liefde.
Met de koude lucht kregen we bij de zonsondergang een glashelder zicht op de Afrikaanse bergen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten