Het is nu echt verkocht.
Tijdens de Nijmeegse werd er overeenstemming bereikt over prijs en levering. Verder alleen een technische keuring en geen ontbindende voorwaarden. Nadat er donderdag was getekend door de koper moesten we drie werkdagen wachten voor de koop officieel was. En dat was afgelopen nacht om 24.00 uur.
Wat hebben wij er prettig gewoond, leuke buren, rustig dorp, vlakbij duin en strand.
Ach, er is een oneindige lijst van dingen die we zouden kunnen gaan missen. De geurende blauwe regen, de haard, de kippen, de serre, de groententuin, de vijvers, de bomen van het gemeentebos, de slaapzolder, de rust, de krakende trap, de Dollyroute, etc. Maar de afgelopen drie jaar hebben we er al nauwelijks gewoond en hebben we iets gemist? Niet echt en hetgeen dat we echt misten konden we gewoon bezoeken. Zoals familie, vrienden bekenden en buren.
Omdat we willen downsizen en er zodoende geld zou vrijkomen om de komende jaren minder of niet te werken (Rick dan hé.) hebben we besloten om in Den Helder een appartement te kopen. En omdat we de afgelopen jaren vaak door Den Helder zijn gelopen kwam deze, toch niet als heel hip bekend staande stad, bovendrijven in onze gedachten als plaats om te wonen.
Vlakbij NS station, winkels, de boot naar Texel, Willemsoord denken we dat we daar zes maanden per jaar met veel plezier kunnen wonen.
Maar goed, voorlopig zitten we nog lekker op onze Spaanse berg in de hitte. Ook al was het vandaag bewolkt en vielen er enkele spetters. Zodoende hervatte ik het werk aan de stenen rand langs de borders en aten we, om de verkoop te vieren, een heerlijke biologische hamburger in de Chikibar in Mezquitilla.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten