Geregeld met de huisbaas.
Vandaag kwam medepelgrim Anneke een dagje naar Texel om te vertellen over haar wandeling naar Santiago. Met een lunch bij de vuurtoren en een wandeling over het strand werd het een zeer aangename dag.
Jaren geleden tijdens een strand vakantie op Sicilie ben ik begonnen met het verzamelen van stukjes glas. Glas van kapotte flessen die door de branding worden geslepen. En door mijn hebberige verzameldrang heb ik daar ongeveer 150 kilo van. Ook op Texel valt mijn oog op glas en doordat ik zo getraind ben zie ik zelfs stukjes ter grootte van een splinter.
Ook met fossielen ben ik inmiddels zo gefocust dat zelfs het kleinste opvallende detail op een steen mijn aandacht trekt.
Ik sta dan werkelijk versteld dat ik zie. Deze steen is ongeveer drie centimeter groot. Het sterretje is slechts zes milimeter. Het ligt op een bewolkte dag, ongeveer 150 cm lager dan mijn oog, in het zand.
Mijn eerste gedachte was: hé, da's raar, een steen met een Torx schroef gat. Op dat moment heb ik het al in mijn knuist.
Als we wat later een terras oplopen om nog een glaasje wijn te drinken, horen we een jongen tegen zijn vriendin zeggen: is dit nou het IJsselmeer?
Ja, volges mijn wel.
Mijn dag kan niet meer stuk.
Met groeten Ton
Ps. Het zijn niet alleen kleine dingen waar het oog opvalt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten