" De eerste wagens zijn er" Dit was een veel gehoorde uitroep als de eerste vrachtwagens arriveerden die de kermisattracties bevatten. Vanaf dat moment nam de opwinding drie dagen lang toe. En om eerlijk te zijn is die spanning is er bij mij nog steeds. Elk jaar opnieuw. Weliswaar beheersbaar, maar toch.
Als we de vakanties naar Los Zuecos plannen houd ik er altijd rekening mee dat we niet begin oktober gaan want anders mis ik de kermis. Dit jaar kon het niet anders. Gelukkig is de kermis in Torrox ook altijd het eerste weekend van oktober dus gingen we gisteravond daar naar toe.
Nu vind ik het feest in mijn eigen dorp het leukst omdat het een soort reünie is. Iets wat Torrox voor mij niet heeft. Wat me wel opvalt is dat de feria in Spanje dezelfde gevoelens boven brengt. De opgewonden kleine kinderen die aan de hand van hun ouders lopen. De iets oudere kinderen die voor het eerst zonder ouders de kermis op mogen. En de jongens die indruk willen maken op de meisjes. Maar ook de geur is hetzelfde, die van veel zoetigheid. Één verschil heb ik eigenlijk maar kunnen ontdekken: er zijn veel eettentjes. Vooral veel hamburger-en shoarmatenten en er werd veel gebruik van gemaakt.
Was ik voor mijn gevoel toch even in Egmond en als we morgenmiddag thuis zijn kan ik alsnog even een biertje halen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten