Ik zag al een dag van wachten op de elektricien en een grote rekening voor me. Toen ik bij de buren zag dat daar kaarsen brandden leek het meer op een stroomstoring.
Volgens een monteur die ik later sprak "d'r ligt een fase uit, dat duurt nog wel een paar uur hoor".
Dit opgeteld bij het feit dat deze week een paar jongens enkele kippen in de kinderboerderij hebben mishandeld en dat een auto ons hek heeft vernield en door de haag is gereden deden mij nogal uit mijn humeur geraken.
Het huis was koud, geen internet, geen radio etc. ik kon maar beter in de tuin gaan werken.
Het omtoveren van de siertuin naar een moestuin valt me zwaarder dan ik aanvankelijk had gedacht.
Niet zozeer het leeghalen van de tuin en het weggeven van de planten kostten me moeite maar naar de sloop van mijn 12 jaar geleden gebouwde prieel zag ik wel tegenop.
Maar waar ik tijdens de bouw met gemak het dak in elkaar zette, waarbij ik behendig over de spanten stapte, had ik gisteren de grootste moeite om het te demonteren.
Het evenwicht na mijn dwarslaesie is minder geworden en een probleemknie zorgt ook niet voor een probleemloze mobiliteit op hoogte.
Als ik tegen een blog opzie surf ik meestal eerst op internet. Al surfend kwam ik de Kingssingers tegen en na ze 10 keer gehoord te hebben was ik weer over mijn sombere mood heen. Dat is wat schoonheid doet en ik was blij dat: 'The book of toil was read' en ik naar mijn 'dreamless bed' kon gaan. The long day closed.
En vandaag heb ik een heerlijke dag. Rick heeft een nieuwe opdracht, ik heb vanmorgen bodypump gedaan ( nog steeds met spierpijn) en vanavond krijgen we een etentje aangeboden.
Wat maakt een lichamelijk ongemakje dan eigenlijk uit? Hoe vaak sloop ik nou een prieeltje?
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten