zaterdag 17 augustus 2024

Planthart

Met alleen een balkonnetje komt mijn planthart niet tot zijn recht.

Natuurlijk zou ik de plant kunnen kopen. Zeker in Spanje, maar zelf opkweken is leuker en…….goedkoper.

Vorig jaar vroeg ik aan de hortulanus of de Cyperus payrus wel eens zaad produceerde.
Yep, dat deed ze maar op het moment dat ik het vroeg zaten er geen zaden aan de plant.

Meteen nadat we eind juni in Nederland waren vroeg ik bij afwezigheid van de hortulanus aan de nieuwe bedrijfsleider of ik mocht kijken of de papyrus bloeide en al zaden had.

Waarom zo moeilijk, vroeg hij, er staan al zaailingen onder de plant.
Dus toog ik met een plantschepje naar de kas. En ja hoor, allemaal kleine plantjes. Helemaal blij schepte ik er een stuk of tien uit en potte ze thuis op.
Maar het oog was niet overtuigd dat het de goede zaailingen waren.

En na een week werd dat duidelijk.



Van de plantjes zijn de stelen rond en zijn de blaadjes van het parapluutje plat. Een parapluplantje, Cyperus alternifolius dus en dat is wat anders dan de ‘echte’ papyrus.

Zodoende schudde ik bij de eerstvolgende hortusdienst eens flink aan de uitgebloeide bloemen van de papyrusplant.
En ja. Een stuk of twintig minuscule zwarte zaadjes die ik thuis direct op vochtige aarde strooide. Maar na week of twee was er niet een zaadje gekiemd.

Ik struinde nog eens het internet af naar tips en tricks. ‘Het beste resultaat wordt bereikt als het water in de kweekbak een milimeter onder het niveau van de aarde staat.’ 
Poging twee. Opnieuw schudden aan de bloemen voor zaadjes en die vervolgens op de zeer natte aarde gestrooid.

En hop: zeven dagen later was dit op 10 augustus het resultaat.



Een stuk of vijf groene minisprietjes.

Nu lijkt het erop of ik de hele week voor het kweekbakje heb gezeten om de groei te volgen maar dat is niet zo. Zowel Rick als ik waren druk in hortus en hospice waar er vanwege vakanties behoorlijk wat gaten in de werkroosters zaten.


Maar dit is het resultaat vandaag. En er is hier al te zien dat de plantjes driekantige stelen beginnen te krijgen. 


En dit is hopelijk het eindresultaat.
Het is een moerasplant en heeft veel water nodig. Ze gaan in Spanje dan ook beslist niet in de tuin maar in een grote pot op het terras.


Moeten ze de overtocht naar het hete zuiden wel goed doorstaan natuurlijk.


Met groeten Ton

5 opmerkingen:

Bertiebo zei

Wat leuk! En spannend. We horen vast wel hoe het afloopt!

Y. Schoutsen zei

Oh wat goed! Geduld loont en ondertussen zijn ze bij de hortus en de hospice twee goede krachten rijker in vakantietijd. Super.

Charlie zei

Jij hebt echt groene vingers Ton, en ik hoop dan ook dat ze verder opgroeien in Spanje.

Jan uit Perth zei

Ik heb bewondering voor jouw doorzettingsvermogen, Ton!

miekequilt zei

Wat leuk, die eerste plant. Die hadden we “ vroeger” bijna manshoog in huis. Maar jij ging voor de andere plant en het is je gelukt om er iets moois van te maken.