We hebben een gast en dus sta ook ik geregeld op de foto.
Voor degenen die denken dat ik hier veel en zwaar werk. Hier zit ik op mijn gemak de gesnoeide cipressentakken klein te knippen. Een half uur ziet er dan ongeveer zo uit: tien minuten knippen en twintig minuten luisteren naar de vogels. En vandaag hoorde ik de eerste Hop.
Gister kuisten we de casa en haalde ‘s avonds de sopraan op van het vliegveld in Malaga. Eigenlijk zou de sopraan samen komen met de pianiste die ons begeleidde bij ons december concert. Maar de laatste ligt sinds twee weken in het ziekenhuis en dat is niet alleen vervelend voor haar maar ook voor ons want we zagen er naar uit om hier gezamenlijk lekker een weekie muziek te maken.
Dus van deze plaats: Ati, we missen je hier en wensen je een snel en volledig herstel toe.
Het werd vanmorgen een uitgebreide rondleiding door huis en tuin, het is bijna twee jaar geleden dat sopraan hier was en ook al wordt het blog nauwkeurig gelezen was er dus nog genoeg te vertellen.
Daarna aten we een broodje op de boulevard van Torrox.
En ja, dan neemt het gewone leven weer zijn gang, ook al ondernemen we dingen met de gasten, we zeggen het van te voren: we houden je niet bezig.
Dus gaat deze gast mee op strooptocht langs de basura, de vuilcontainers die langs de weg staan. En ze maakt niet alleen foto’s, nee ze doet actief mee en zeult en trekt aan zakken en takken.
Volgens mij is dit je favoriete houding, zei ze toen ik met mijn arm een zak met tuinaarde inspecteerde, goedkeurde en naar boven trok.
Vorig jaar haalde ik in het voorjaar een stuk of vijftien zakken met goede tuinaarde uit dezelfde container. Er mankeerde werkelijk niets aan en was wellicht een jaar gebruikt in potten en plantcontainers. En natuurlijk kan je dat elk jaar verversen of volledig vernieuwen maar dat wil niet zeggen dat die aarde weggegooid hoeft te worden. Dat is nog meer dan geschikt om in de borders te strooien en dat is dan ook wat ik doe. Dus eigenlijk ben ik gewoon blij dat er mensen zijn die waardevolle, her te gebruiken spullen in de containers gooien.
Je staat gewoon te stralen, zei de fotografe. Maar op foto zie ik dat ook de auto straalt.
Ook stond er nog een grote pot met Fresia’s. De bolletjes zijn nog wel wat klein maar er zitten al wat bloemen in en wat ruiken ze heerlijk.
We moesten twee keer rijden om de volledige buit binnen te halen maar nu heb ik wel 12 zakken tuinaarde, vijf zakken met snoeisel en een paar Euphorbiastekken, die natuurlijk meteen in de ‘nieuwe’ tuinaarde werden gezet.
We moesten twee keer rijden om de volledige buit binnen te halen maar nu heb ik wel 12 zakken tuinaarde, vijf zakken met snoeisel en een paar Euphorbiastekken, die natuurlijk meteen in de ‘nieuwe’ tuinaarde werden gezet.
De waterkan lieten we toch maar achter. Net als de cactus stekken trouwens.
In de Hortus in Den Helder is een cactuskas en bij het zien ervan moest ik mijn negatieve oordeel bijstellen. Ik kan niet anders zeggen dat cactussen eigenlijk best heel mooi zijn. Zeker in een collectie en in een uitgebalanceerde compositie geplant. In het droge Andalusië een perfecte plant. Dus toen ik in september van een paar soorten cactusstekken bij de vuilcontainers zag liggen, nam ik ze mee naar Los Zuecos. Ze lagen keurig in een kratje om in te drogen zodat ik ze nu zo ongeveer zou kunnen gaan oppotten.
Gisteren kortte ik de cipressen in en met het weghalen van de gesnoeide takken greep ik vol in die vermaledijde stekken met als gevolg en hand vol stekels. Eigenlijk wil ik dan heel erg de schuld bij de cactussen leggen maar dat heeft geen zin. Toen ik me dat realiseerde liep ik naar Rick en vroeg hem: wil je tegen me zeggen dat ik je beloof om nooit meer cactusstekken mee te nemen?
Wil je me beloven dat je nooit meer cactussen mee zal nemen?
Ja, dat beloof ik.
Kortom een heerlijke dag met een prachtige zonsondergang en nu nog zingen.
Met groeten Ton
4 opmerkingen:
Had je de hop ook gezien of alleen maar gehoord? T is toch een prachtige vogel - soms zien we hem(of haar) hier enkele dagen na mekaar en dan weer een hele tijd niet meer. Cactussen hebben voor mij ook het voordeel dat ik ze in potten kan zetten en geen schrik moet hebben dat ze uitdrogen in de lange hete zomer zonder dat iemand ze water geeft. Stekels nemen we er dan maar bij.
Hoi Marc, Ik las je reactie terwijl ik koffie zette en dacht: ik ga zodirect antwoorden dat ik de Hop slechts had gehoord. Ziten we aan de koffie op het boventerras komt er een Hop aanvliegen om op de dakrand te gaan zitten. Dus: we hebben de Hop ook gezien. Ik neem de stekels van de cactus niet meer voor lief. Dat heeft waarschijnlijk ook te maken met het feit dat ik soms wat onvoorzichtig en onoplettend ben en te vaak met de beschermingstactiek van de cactus in aanraking kom. Met groetenTon
Hoi Ton ik wilde je even laten weten dat ik ontzettend geniet van je verhalen uit het zonnige Spanje, en ook door je geïnspireerd wordt. Want. Door hoe jij zo makkelijk 'shopt' in andermans afval ... heb ik ook een idee gekregen!!
Komende zomer wil ik nogal wat dieren en mensen voeden, van ons weiland en onze tuin. Dat is niet zo eenvoudig. Want hoe kom je aan AL dat compost, bijvoorbeeld? Vorig jaar had ik geluk met het waterschap, die al het snoeiafval bij ons heeft gedumpt. Maar dat is helaas al bijna weer op.
Nu heb ik door jou het volgende idee gekregen! Ik ga de buurt door en aan iedereen vragen of ik alle groene kliko's mag leeghalen. Die stort ik leeg in de paardenstal, en dan hebben we weer compost genoeg voor een jaar, denk ik.
Dankjewel voor de tip en de inspiratie!
Enne laat je niet tegenhouden door de stekels van één zo'n cactusje he? De wereld zit vol stekels. Soit. En cactussen zijn zeer waardevolle en edele planten waar je veel van kan leren. Denk ik.
Groetjes aan Rick!
Hoi Clarien,
Dank voor je leuke reactie en compliment. Ben er eigenlijk best wel trots op dat ik jou inspireer want ik vind jou juist inspirerend. Zeker als ik dan lees dat je jullie tuin gebruikt voor anderen. Ik zou denken dat het een zeer bruikbaar idee is om voldoende compost te verkrijgen. Maar dat van die cactussen...... weet ik nog niet. Ze zijn weliswaar mooi en waardevol in een droog klimaat maar ze zijn misschien toch niet zo mijn ding.
Met groeten Ton, ook aan Paul
Een reactie posten