Vroeg op voor een zonsopgangfoto.
De eerste paar dagen mag ze niets doen. Vakantie heeft ze en wordt ze tot rust gedwongen. Dus ligt ze lekker in de ochtend zon, zit ze te lezen, kletsen we wat, drinken we kopjes thee (ik koffie) en schuift ze aan tafel als Rick het ontbijt klaar heeft of ik het diner. Maar na drie dagen is het genoeg en wil ze wat doen dus ziet het aanrecht er opgeruimd uit, worden de groenten gesneden, wordt er koffie en thee geserveerd, de hond uitgelaten en....’die ramen ga ik ook nog lappen hoor’.
Vanmorgen was het tijd voor de wandeling met de lekkerste taart. Heerlijk door het natuurpark waar nog steeds nieuwe bloemen zijn te ontdekken.
Heb geen idee wat het zijn maar ze groeien uit kale rots.
Pilo heeft het ook naar zijn zin en
Pilo heeft het ook naar zijn zin en
doet zijn naam als Spaanse Waterhond eer aan.
‘s Middags werd er siësta gehouden. Ik lag lekker op een ligbedje in de schaduw van de acacia en werd wakker van het gekwetter van vogels. Het duurde even voor ik doorhad dat het om gevaar gekwetter ging. Ik lokaliseerde waar het geluid vandaan kwam en zag zwartkopjes druk hoppend in de algarobboboom. Zou er iets met het nestje zijn, dacht ik. Voorzichtig stond ik op, liep naar de boom en schrok van een slang die snel wegschoot. Meteen stopte het angstige gepiep. Ik liep verder naar het nest. Dat was leeg, terwijl ik vanmorgen nog had gekeken en de drie kuikens er inlagen.
Ik weet het niet. Vanmorgen had ik nog niet het idee dat ze al uitvliegwaardig waren. Toch denk ik dat als de pulletjes door de slang zouden zijn opgegeten de ouders niet veel langer angstig zouden piepen. Dus hoop ik maar dat ze gewoon zijn uitgevlogen en dat de ouders piepten om hun kroost te beschermen en ik op tijd was om de slang uit het paradijs te verjagen.
Rick doe ik er geen plezier mee maar de gasten vinden het meestal wel leuk om een rondje langs de vuilcontainers te gaan.
Zo heb ik weer een bigbag met groensel, een plant en wat stekken van de Datura. Of die laatsten het nog gaan doen weet ik niet want ze waren al wel wat verlept.
8 opmerkingen:
Ik moet altijd lachen om jouw gescharrel rond die vuilcontainers.
Hoi Marthy, Ik word er zelf altijd blij van en als Rick dan mijn gezicht ziet zegt ie altijd ‘ je kijkt heel tevreden uit je oogjes’.
Herkenbaar - ik kan het ook niet laten om, als we ergens onderweg iets tegenkomen, te kijken of het bruikbaar is of mooi. En als het dan niet te zwaar of te heet is wordt het meegenomen. Zo heb ik ook al verschillende skeletonderdelen (schapenschedel, schouderblad, ..) uitgestald. En dit meestal tot ergernis van de wederhelft....
Hoi Marc, Containers zijn een bron van gratis spullen die regelmatig ook nog eens bijzonder zijn. Alles wat wat ik ‘meeneemwaardig’ vind sleep ik mee naar mijn hol. Pas als het iets is wat Rick ook leuk vind gaat het het huis in. Maar meestal zijn het spullen voor de tuin.
Hoe komen jullie nou ineens aan een hond? Heb ik ergens iets gemist of is hij van jullie gast? Leuk beestje!
Hoi Emie, Ik wou dat je iets had gemist want dat zou betekenen dát we een hond hebben. Nee, deze is van vrienden hier in Spanje en wij passen een paar dagen op. En.... het hart smelt. Niet alleen omdat het een lief aardig en aanhankelijk beest is. IK WIL OOK EEN HOND. Maar dat is niet zo handig met twee landen als woonplek dus knuffel ik deze maar zo veel als ik kan.
Het lijkt op rhodohypoxis
Hoi Lia, Bloemetjes lijken er wel erg op maar het plantje is wel een centimeter of 20 hoog. Dus dat zou niet kloppen.
Een reactie posten