Ik woon hier ook hoor

  

Het was gisteren een bewolkte dag. 

Is dat erg? 

Nee, niet wat mij betreft als het dan maar wel gaat regenen en regen van betekenis viel er niet. Anderhalve millimeter volgens de website van het meer van Viñuela.

Jammer.

Wel lekker dat het vanmorgen weer gewoon Andalusisch weer was. 

Mooi zonlicht voor een foto van de ontloken knoppen van de vijgenboom.

11 Februari zag ik twee ieniemini eitjes in het nestje.



Vanmorgen twee half beveerde jongen.

Tijdens het het werk dat ik deed aan het vergroten van het Balcon de Torrox bleven de ouders gewoon op het nest broeden. Nu de eitjes zijn uitgekomen blijven pa en moe op veilige afstand in een struik luid kwetteren tot ik of rustig zit of wat verder van het nest ben.

Ik woon hier ook hoor, roep ik als ik te sterk het gevoel krijg dat ik wordt uitgefloten.

Vanavond wilde ik een foto maken van de muur waar ik nu aan werk. Ik loop langs het nestje en dan gluur ik altijd of ik iets van de vogeltjes kan zien.

Tot mijn verbazing zit op de rand van het nestje een vogeltje.

Zou dat een pulletje zijn dat op het punt staat uit te vliegen?

Ik blijf stil staan en het vogeltje kijkt naar mij.

Dit stuurt wel een paar seconden en dan vliegt ze rustig weg. Geen pulletje maar een volwassen vogeltje.

Ik dacht dat het Zwartkopjes waren maar duidelijk niet. Het volwassen vogeltje was geel/groen van kleur.

Al in Den Helder had ik het idee opgevat om de stapelmuur onder de eerste bancale, terras, te verhogen. Door de muur te verhogen komt er op de bancale ongeveer een meter in de breedte bij. En omdat op deze bancale mijn fruitbomen staan leek mee een metertje extra wel lekker.

Maar het vergroten van het Balcon had toch net even iets meer aantrekkingskracht.

Links vooraan nog net een blaadje van de vijgenboom in beeld. Rechts nog wat groen van de sinaasappelboom. De mango, kaki en nispero zijn te klein om te zien.

Links is de bovenste rand stenen van de muur te zien die inmiddels al behoorlijk is verhoogd.

Zo zag de muur er op 27 februari uit. Wat verder naar achter is de trap zichtbaar en helemaal boven de amandelboom.

De drie stenen links vooraan zijn in beide foto’s dezelfde.



Omdat de muur wel zo’n twee meter hoog wordt, ik stenen moet halen langs de openbare weg, aarde wegschep langs onze toegangsweg en dat voor een groot deel handmatig naar beneden gedragen moet worden doe ik heel rustig aan.

Ongeveer twee uur per dag en dat is goed te doen. Maar ik merk dat ik toch wat wil gaan haasten. Het zou mooi zijn als het klaar is voordat we woensdag naar Nederland gaan.

Met groeten Ton