We hebben het overleefd

Van Porto Garibaldi naar Rimini. 85 Kilometer.

Wat is er met jou gebeurd, wilde Rick weten nadat ik een uitgebreid gesprek in het Spaans had met het Italiaans gastgezin.

Italiaans en Spaans lijken best wel op elkaar. Door Spaans te spreken met een Italiaan valt het niet zo op dat ik die taal eigenlijk slecht spreek. Ik voelde me dan ook niet geremd. Voor de Italiaan is het duidelijk dat hij eenvoudig moet spreken omdat ik wel een aanverwante taal spreek maar geen Italiaans.

Kortom het was een leuk en informatief gesprek want…..

Van de vorige tocht is ons goed bijgebleven dat vanaf Porto Garibaldi er 12 kilometer over een zeer drukke weg gewandeld moest worden. En dan wandelen in de berm van de weg omdat er geen vluchtstookje of iets dergelijks was. En hoe zou dat nu gaan met de fiets? We waren er beiden niet gerust op.

Dus dát vroeg ik aan de vrouw des huizes. Die riep haar zoons erbij, die zijn motorrijders, en of die iets alternatiefs wisten.

Nee, de weg is niet te vermijden tenzij we een dag ervoor al hadden besloten om aan de andere kant van het meer langs te gaan. Het advies was om zo vroeg mogelijk te vertrekken zodat het dan nog relatief rustig zou zijn.

Zodoende gingen we om 5.45 op pad en waren om zes uur op de weg. Het eerste wat opviel was de mooie nieuwe laag zwart asfalt met……. een 80 centimeter brede strook naast de witte streep. Dat was al heel fijn. Als voorzorg hadden we onze achterlichten aan en had ik mijn oranje flappie van mijn pet los zodat we maximale zichtbaarheid hadden. En….. het was nog bijzonder rustig. We hadden ook nog eens de wind in de rug waardoor onze kruissnelheid zo rond de 24 kilometer per uur was. We waren dan ook met een half uur over.

De foto is gemaakt net nadat we de van de weg afkwamen.

Anyway: ook ex-pelgrims worden beschermd door het universum en we waren dan ook opgelucht dat het allemaal weer goed is gegaan.

De Po delta is een echte delta met veel kanalen en riviertjes. Vandaag staken we een kanaal over met een pont, veel andere kanalen via bruggen of bruggetjes.

We reden ook nog een behoorlijk stuk door de bosstrook die evenwijdig aan de kust loopt. Heerlijk geurend naar dennen en lekker in de schaduw. Het bankje met de ienieminibieb viel nogal op.

Ook hier moesten we een kanaal over en zagen we deze schepen. Er is feest in de streek. Overal zien we kermisattracties en we denken dat die mooi opgetuigde schepen daar ook deel van uit maken.

Op veel plekken staan er zoveel strandtenten, strandbedjes, strandstoelen en parasols dat je het strand of de zee nauwelijks kunt zien. Hier, waar een kanaal de zee raakt, zaten we een kwartiertje over zee uit te staren.

Inmiddels zitten we in een hotel in de buurt van Rimini waar ik enthousiast ben over de mooi vormgegeven borders met sfeervolle beplanting.

Eenmaal ingecheckt gingen we even een rondje om, om een snoepertje en wat drinken te kopen. Gedurende de dag drinken we veel maar blijkbaar is dat nog steeds onvoldoende want ‘s avonds moet er echt bijgetankt worden en drinken we meestal nog minimaal een liter per persoon.

Omdat we nu pelgrim af zijn heb ik vanmiddag een biertje genomen en die viel als een baksteen. Was gewoon wat aangeschoten.

Met groeten Ton