Stoom afblazen

Van Rimini naar Senigallia. 85 Kilometer.

Gistermiddag na het inspecteren van de kamer waren we ineens terug in Japan waar ik me soms net een reus voelde.

Dit is in een hotel op het eiland Shikoku met een piepklein veel te laaghangend urinoir.

Dit een piepklein badkamertje in Rimini waar zeer inventief is omgegaan met alle onderdelen die er in zo’n ruimte moeten passen. Niet te zien is de douche-stang want die zit net achter de deur. Niet dat daar een doucheruimte achter is, er is slechts ruimte voor die douche stang. Dat wil zeggen dat de ruimte die je ziet de doucheruimte is. Het toilet is tevens ook een bidet. Het bidetdeel kan je omhoog klappen en daaronder zit dan een gewone toiletpot. Wel zit je bij het doen van je boodschappen met je rug tegen de koude metalen onderkant van het bidet. Voor mij was daar sowieso geen ontsnappen mogelijk omdat ik mijn rechter knie niet goed kan buigen en dus wat meer ruimte nodig heb om te zitten.

Daarbij komt dat het een heel laag toilet was en ook de wastafel hing ongeveer op kniehoogte. Ik voelde me dan ook bijna een reus in het benauwde hokje.

We sliepen heerlijk met de airco aan want het was behoorlijk warm op de kamer.

Vanmorgen een uitgebreid ontbijt waardoor we laat, 7.30 pas op pad gingen.

Het was behoorlijk bewolkt en het leek ons dat er regen in de lucht zat. En dat was ook zo. Het spetterde bijna de hele ochtend maar echt nat werden we er niet van. Wel klam. We deden twee keer een stop voor koffie als het wat harder begon te spetteren. Zo heeft elk nadeel ook een voordeel. Want wat hebben ze hier een heerlijke koffie. Hier staat Spanje dan toch echt met 1-0 achter.

Nog een groot voordeel was de sterke wind die we in de rug hadden. We vlogen over de fietspaden langs het strand.

In de route zaten ook nog 170 hoogte meters en na de grote vlakte van de Po was dat weer ff wennen zou ik moeten schrijven. Maar dat was het totaal niet. De rust van het vlakke land deden de benen goed en ik fietste met gemak een lange klim. Alles went en het lichaam past zich moeiteloos aan.

Er waren tijdens de tocht verschillende vragen over oranje hesjes, het gebruik van fietshelmen, handschoenen en dergelijke.

Ik heb daar een idee over. Een idee als in een stokpaard en behoorlijk wat weerstand. En ik weet: vergelijkingen gaan altijd mank.

Het is altijd een punt van discussie of vrouwen zich sexy mogen kleden of dat ze dat niet zouden moeten doen omdat de man zich dan niet ‘zou kunnen beheersen’. En daar wordt meestal geen overeenstemming over bereikt. Het gaat over verantwoordelijkheid en gedrag.

Hetzelfde geldt voor veiligheid op straat. Alles in het verkeer is gebaseerd op de auto. Als die maar door kan gaan en zijn eigen ding mag en kan doen. De auto die het grootste deel van de verkeersdoden veroorzaakt. Natuurlijk is het mijn verantwoordelijkheid om goed zichtbaar te zijn en op te letten op de andere weggebruikers en dat ik me aan de verkeersregels houd enzovoort. Maar is het niet zo dat je een probleem bij de kern aanpakt?

Vanmiddag rijden we over een rustige weg in een dorp. Iets voor ons geeft een auto aan linksaf te willen slaan en stopt. Twee auto’s daarachter stoppen keurig. Pas als de linksafslaande auto gaat rijden ontstaat er een onveilige situatie want de twee wachtende auto’s gingen rijden om met een boog om de afslaande auto heen te gaan.

Rick is daar dan al voorbij maar ik werd dus keurig de berm ingedrukt. Instinctief sloeg ik keihard op het zijraam van de auto. Er werd direct geremd. Wel werd ik na tien meter uitgescholden door de bestuurder van de auto waarbij ik lekker in het Nederlands mijn stoom afblies.

Geen oranje hesje of wat dan ook zou deze actie van de chauffeurs hebben beïnvloed. Ze zijn zich bijzonder onbewust van hun rijgedrag en wellicht is daar nog wat te winnen in plaats van allerlei maatregelen op te leggen aan andere weggebruikers. Zie ook het blog ‘Afgesloten’ van een paar dagen geleden.

Anyway. Morgen nog 27 kilometer naar de vrienden en daar kijken we naar uit. Het gewone leven kruipt langzaam aan naar binnen. Uitnodigingen voor visites, het verzoek om een aantal liederen te zingen tijdens de remeberanceday en ook het hospice en de hortus komen met vragen om diensten te draaien. 

Met groeten Ton 

Ps. Wat lees ik net in het NRC?