Maar dan........
Na het eerste pisje vanwege nervositeit kwam er gisteren nog een. Niet te herleiden tot nervositeit, angst of onrust. Gewoon in de kamer plassen. Geen door ons opgepikte signalen dat het blaasje geleegd moest worden.
Dan word ik niet blij. Nou ja, wel een goede aanleiding om de hele vloer weer eens te dweilen.
We denken nu dat hij gewoon niet op een goede manier zindelijkheidstraining heeft gehad. Hij heeft waarschijnlijk altijd gewoon naar buiten gekund om te doen wat hij moest doen (bij de forsterfamily mocht hij zijn behoefte ook gewoon in de tuin doen). Veel honden in Spanje hebben een buitenleven. Ook in een dorp of stad met huizen met kleine tuintjes. Wij zitten met Leo ook vaak gewoon binnen en dan zijn de deuren dicht.
Dus zijn we opnieuw gestart met zindelijkheidstraining en dat lijkt te werken.
Ook ging hij ineens met zijn brokjes aan de loop. Hij nam er een paar in zijn bek, liep naar de woonkamer en ging ze daar opeten. In het begin dook hij op zijn voederbakje maar nu eet hij slechts de helft van het voer en doet dat treuzelend.
Voor dat laatste keken we op de tabel op de verpakking en wellicht krijgt hij iets te veel. Dus dat brengen we om te proberen van 200 gram terug naar 160 gram per dag.
Wat hij ook begint te doen is, als hij binnen is, aanslaan als hij iets hoort.
We zijn er dus nog niet met ons Smurvenhondje.
Aan de andere kant is hij veel rustiger en springt hij niet direct op als Rick of ik opstaan of een onverwachtse beweging maken.
Natuurlijk gaan er ook dingen niet goed doordat wij fouten maken.
Zo waren we heel blij dat Leo zonder gedoe aan de kooi wende. Maar gisteren deed Rick het deurtje dicht, niet op slot maar gewoon dicht. Leo keek er rustig naar, bleef liggen en viel in slaap. Na het wakker worden bleef hij liggen. Rick riep hem om uit de kooi te komen, maar hij bleef liggen. Toen trok Rick voorzichtig het deurtje wijder open en kwam Leo er uit lopen.
Wij dachten toen dat het daarmee wel geregeld was. Maar vanmorgen wilde hij niet in de kooi liggen. Toch even té snel geweest met het dichtduwen van het deurtje denken we.
In de loop van de dag koos hij toch weer, om in plaats van op de vloer, op zijn zachte mandje in de kooi te gaan liggen.
Gelukkig no harm done. Maar we zullen nog iets meer geduld moeten betrachten.
Gisteren waren we in Almuñecar waar vrienden een appartement hebben gekocht. We hadden er een gezellige middag en Leo speelde uitbundig met de labrador Paco.
Met groeten Ton
Al die aandacht, liefde en zorg die jullie aan Leo besteden, gaat zich zeker uitbetalen.
BeantwoordenVerwijderenHet is nog maar zo kort dat hij er is, dan kan het ook nog niet dat alles al helemaal goed gaat. Maar jullie hebben ervaring en inzicht, dus dat komt goed
BeantwoordenVerwijderenEr valt heel wat op te voeden, Ton. Maar dan heb je er later ook plezier van.
BeantwoordenVerwijderenHoi Emie, van alle aandacht die je in het eerste jaar besteedt aan je hond heb je de rest van zijn leven plezier. Het is even doorzetten. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Bertie, Dat realiseren we ons. En naast zijn minder ontwikkelde talenten zijn er ook die heel fijn zijn zoals leergierigheid, naast je zitten of liggen als we op visite zijn of op een terras zitten, het rustig ‘s nachts in zijn mandje liggen. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Marthy, Rick zei gisteravond nog: het is niet saai en ik ben de hele dag lekker bezig. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenAlles komt goed - sommige dingen zijn heel herkenbaar toen wij ons (Portugees) adoptiehondje in huis gehaald hebben - we hebben haar zelf opgehaald in het asiel in Portugal en hebben toen een wederzijdse 'kennismakingsvakantie' gehad van 2 weken (= terugrijden van Portugal naar Z-FR)
BeantwoordenVerwijderenKomt goed 😉
BeantwoordenVerwijderenIk zie aan hond van onze middelste hoe belangrijk een goede opvoeding in het eerste jaar is. Ze luistert goed, slaat niet zomaar aan, is sociaal naar mens en dier, kortom een heel lieve hond. Zeg ik, die altijd doodsbang voor honden was 😉
Hoi Marc, Zo uniek is ons hondje dus niet. Het vraagt wel behoorlijk wat aandacht en zorg maar dat hebben we er wel voor over. Met jullie Portugeesje is het ook goed gekomen. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHoi Inge, En met de goede opvoeding die de middelste aan zijn hond gaf heeft dus ook moeder veranderd. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenHet is ook nog een puber en die proberen dingen uit. Zoals ook met kinderen consequent zijn is het moeilijkste wat er is, zeker als ze grappige dingen doen.
BeantwoordenVerwijderenHoi Lot, De roedel verhouding wordt wel getest op zij tijd. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenAllereerst hartelijk gefeliciteerd met de gezinsuitbreiding. Als absoluut hondenmens heb ik geleerd om niet alleen veel geduld, maar vooral ook vanaf dag 1 duidelijkheid tentoon te spreiden. Nee is nee en niet na een poosje toch ja. Als je investeert in de opvoeding dan betaalt zich dat na hooguit een jaar of twee uit en dan heb je voor de rest van zijn/haar kleven een geweldig dier. De fout die veel mensen maken is dat ze de boel gaan vermenselijken. Het is een dier met minder hersens en meer instinct dan wij. Een hond heeft leiding nodig en wil dat ook graag. Dit in tegenstelling tot een poes. Vergeet niet om Leo te 'braven', he? Als hij iets goed doet. Bouw de beloningsbrokjes op den duur af. Als ik het zo lees, dan denk ik dat het helemaal goed gaat komen met jullie. Rustig aan maar en heel veel plezier gewenst met elkaar.
BeantwoordenVerwijderenHoi Wieneke, Consequent zijn we beslist. Zelfs Egbert de Beagle kregen we indertijd gehoorzaam. Wat van belang is dat Rick en ik op een lijn zitten en daar hadden en hebben we steeds gesprekken over. Wat vind jij dat de hond wel of niet mag. Als dat duidelijk is heeft Leo niets meer te willen. We zijn beiden honden mensen. Dan is er tenminste een in huis die naar me luistert, is onze gebezigde uitspraak. Het brave doen we en nu ook nog met beloning van een snoepje. Het is gewoon feest voor het beessie. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenAls je een beagle kunt opvoeden kun je alles, Ton.:-) Zeker is het belangrijk voor de hond en voor de duidelijkheid dat de bazen op een lijn zitten. Ik vind het heel leuk om jullie avonturen met de nieuwe aanwinst hier mee te maken. Het is een mooi en leuk proces, dat wij al een paar maal hebben meegemaakt. Je leert er zelf ook veel van, vind ik. Ik heb bijvoorbeeld echt moeten leren om met de stem veel te doen. 'Foei' met lage stem en 'braaf' of 'goed zo' op hogere toonhoogte. Als de hond volwassen is maakt het niet zoveel meer uit omdat ze dan precies weten wat ze wel en niet mogen, maar in de opvoedfase is het belangrijk.
BeantwoordenVerwijderenHoi Wieneke, Dank je. Dat was ook wel een project. De dame van de puppytraining zie bij aanvang van de cursus: Dat gaat niks worden met een Beagle. Maar aan het einde kreeg ik een ietwat zurig compliment: nou, je bent best een heel eind gekomen. Dat hoog en laag spreken gaat me goed af. Ik zing Bas/Bariton dus lekker laag maar mijn spreekstem ligt een stuk hoger. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderenJullie zijn al goed op weg, nog even volhouden. Hoe was Egbert met opvoeden, hadden jullie die vanaf puppy?
BeantwoordenVerwijderenIvy en Lucy zijn nu 9 en 8 en zijn helemaal relaxed, worden ook een dagje ouder.Nog net niet bejaard. Je merkt wel dat je je eigen hond zo goed kent, en al die dingen die ze hebben. Soms zo voorspelbaar en zo grappig.
Hoi Kitty, Egbertje hadden we als pup en deden twee cursussen aan het einde van de Kanaalweg. Veel van geleerd en daar hebben we nu ook nog profijt van. Wat zijn Lucy en Ivy nog jong. Egbert zou nu 13 zijn geweest. Met groetenTon
BeantwoordenVerwijderen