Spaarzaam gebruik.

Van Magliano Sabina naar Calcata, 28 kilometer. 43879 Stappen.

We slapen nog steeds als marmotten ook al waren we al om vijf uur wakker. Of misschien wel juist daarom. Uitgeslapen op pad dus. Door een mistig stadje eerst naar een bar om onze ontbijtbon in te wisselen. Dat mocht bij elke bar maar ‘s morgens om zeven uur was er nog maar een open. Wel een leuke. En een drukke ook.

De bon was ter waarde van € 2.00 en dat is net voldoende voor koffie en een croissant maar niet voldoende voor een flinke wandeldag dus na de afdaling eerst bijtanken bij de supermercato.

O en wat was het mooi met die optrekkende mist. Zeker ook omdat de zon er zo prachtig doorheen scheen. 

Ik bleef knippen want vond die lichtstralen zo mooi.

Na de afdaling moesten we eerst 10 ja, tien kilometer langs de drukke weg lopen. Geen andere foto’s gemaakt dan van deze berg die we al een dag of twee steeds dichterbij zien komen.

We liepen langs de Via Flaminia en dat gaf weinig rede tot vreugde anders dan dat we in Civita Castellana over een brug liepen en we onder de indruk waren van de diepte van de kloof.

Tja en de foto van de brug is wazig maar toch: om het plaatje compleet te maken.

Hier zijn we stad net uit en zien nog steeds die hoge wanden. Pas later valt het kwartje: we zitten op een hoogvlakte die is doorsneden door diepe kloven.

Hier spreken we een intentie uit voor een vader die vorig jaar 24 september overleed. Uw dochter is trots op u en dank voor de mooie tijd samen.

En dit is de zelfde berg als van foto vier, maar vier uur later. We zijn dus duidelijk langszij gekomen.

We vroegen water bij een huis waar we stemmen hoorden. Rick riep ‘buongiorno’ maar er gebeurde niets. We liepen dus verder langs de weg en kwamen aan de achterkant van het huis. Daar stond een groot bord met Shalom en het hek stond uitnodigend open. Wij lopen het terrein op en bij het huis riep Rick opnieuw. Een jonge vrouw komt naar buiten en Rick vraagt om water.

Natuurlijk. Heb je ook nog wat anders nodig? Kwam er vervolgens in het Engels achteraan.

Tja, wat zeg je dan?

Er ontstond een gesprek en onderwijl kregen we water en ieder twee appels.

Hoe leuk is dat.

Dank aardige mevrouw. 

In Rome gaan we een intentie van haar uitspreken.

We slapen in Calcata. Een oud stadje waar sommige huizen gedeeltelijk in de zachte bruine rotsen zijn uitgehakt en de overige muren gemaakt zijn van dezelfde rots maar dan in mooie rechthoekig blokken.

En.....het stadje ligt precies op de rand van zo’n kloof waarvan we er al verschillende van zagen. 

Het is er prachtig en doet zeer middeleeuws aan.

De was is van recenter datum.

We zitten in Suite Mille e una Notte. Het is wat klein voor een suite maar heeft wel de allure. Het is knus, bijzonder en chique.

We kregen een rondleiding en uitleg over het appartement maar geen woord over een ontbijt of over koffie en thee. Dus ging ik zelf maar op zoek. Weet dan nooit of dit de bedoeling is maar ik vond in de trapkast koffiecups voor het apparaat, een hele berg toast en jam, die dan wel weer een maand over de houdbaarheidsdatum zijn. Samen met het brood en beleg dat we uit de supermarkt meenamen meer dan voldoende om morgenochtend weer met een gevulde maag op pad te gaan.

Het gezonde eten begint wel weer als we in De Klompen zijn. Groente wil ik dan; en fruit en soep en chorizo en af en toe een glas wijn. En natuurlijk magnums, chips, pinda’s, jam, hazelnootpasta, frisdrank, croissants maar dat staat dan weer op de lijst met: spaarzaam gebruik.

Het slaapzoldertje met de was die te drogen hangt in de wind van de ventilator.

Er ligt alleen maar een laken op het bed, zei Rick, dan krijg ik het wel koud vannacht.  

Maar ook een deken vond ik in de trapkast.

Nog even terug naar gisteren voor de beantwoording van een vraag.

De driehoekjes rechtsonder zijn afvalbakken voor gescheiden afval. Geel is plastic, blauw voor karton, groen voor organisch en grijs voor ongedifferentieerd. 

Met groeten Ton