Zaterdag was er weer eens een onvervalste mooie zonsondergang.
Maar er was ook een vogeltje dat tegen het raam vloog. Geen roodborstje want hij tikte niet. In ieder geval niet zacht.
Hij lag wat beduusd op de tegels en we konden het rustig oppakken want laten liggen dan zou het speelgoed voor de langsstruinende katten zijn.
Ja, maar wat dan te doen?
We hebben het beestje maar in een doos gedaan met wat aarde, bladeren en takjes in de hoop dat ie zou blijven leven en dat hij, van de schrik bekomen, de volgende morgen gewoon zou wegvliegen. En dat deed ie maar ik vrees het ergste want als ik het pootje op de foto zie, staat dat niet in een natuurlijke stand.
En het was insecten tijd. Bijzondere exemplaren. Geen idee wat het is.
Net als deze bulldozer. Ik schat het monster toch gauw een centimeter of vier lang.
Met het afsluiten van huis en tuin komen er nog wel wat klusjes naar boven. Zo spande ik draden aan de pergola om de druif beter aan te kunnen binden.
Ik gebruik daarvoor ijzerdraad dat ik in oude slangetjes duw van het water systeem. Dat ziet er een stuk zachter uit en beschermd het ijzer van de pergola. Maar tja, slangetjes zat maar ijzerdraad tekort.
Dus riep ik het universum aan.
En ja, dat leverde vanmiddag.
Een hele berg aan ijzerdraad lag er bij de containers. Helemaal blij kwam Malle P thuis en die ging direct aan het werk. Draad afrollen en uit elkaar draaien want er zitten steeds twee draden in elkaar. Allemaal geen probleem. Slangetje er omheen geduwd en de draad afknippen.
Oei, tang is zeker bot want het lukte niet. Andere tang. Ook toen lukte het niet. Zaag erbij. Mijn hemel wat een hard ijzer.
Dan eerst maar even kijken of ik het draad wel met de hand kan buigen. Nee ook dat niet. De kwaliteit is te goed. Het is gewoon te dik en daardoor te stug voor de gereedschappen en de kracht die ik heb.
De volgende keer maar vragen om spullen van iets mindere kwaliteit en morgen het ijzer maar naar Driss brengen.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten