Het houdt wat

Als die kippen geen eieren meer leggen kunnen ze wat mij betreft de soep in hoor, riep Rick gefrustreerd na weer een dag zonder vers eitje. Het zijn gewoon uitvreters.

Vorig jaar waren de dames ook een tijdje van de leg zo rond de de donkere dagen voor de kerst maar kwam er toch af en toe een eitje voorbij. Dit jaar ligt de productie volledig stil. Nou ja, stil? Ze kakelen wat af.

Gisterochtend loop ik naar de ren en zie ik maar een hen, die anderen zitten zeker in het nachthok, dacht ik. 

Hok open; niets.

Onder het nachthok.... ook niets.

Er is toch niemand die twee kippen uit het hok heeft gehaald?

Ik geloof mijn eigen ogen niet en stap de ren in om echt alle hoeken en gaatjes te bekijken. Til de slierten van de klimop omhoog, niets. Achter het schot dat tegen het gaas staat? Nee dat is te smal, daar kunnen ze niet achter. Ik kijk achter de rietmat, niets. Tussen de stengels van de bamboe ook niets.

Toch achter dat schot dan? Ik trek het schot van de kant af en ja hoor: twee dikke kippen zitten gezamenlijk op 11 eieren.

Waarom ze nou deze krappe plek zonder stro nemen in plaats van een lekker legnest in het nachthok is mij een raadsel.

Voor het zekere heb ik de eieren maar weggedaan omdat ik niet wist hoe lang ze daar hebben gelegen en mijn ervaring met oude eieren is voldoende om daar heel voorzichtig mee te zijn.

Jaren geleden maakten we een autorit door de Pyreneeën. We stopten ergens bij een rivier en aten een broodje in een bergweide waar we Julie Andrews bijna konden horen zingen. Omdat ik niet zo heel veel rust in me heb liep ik na een minuut of tien een rondje. 

Kijk wat ik hier vind, riep ik naar Rick.

Laten liggen Malle Pietje.

Maar het gebod van Rick kwam te laat en ik houd het ei al in mijn hand.

Je weet niet hoe oud het is en misschien ploft het wel omdat ie bedorven is.

Tja, daar zit wat in en ik slinger het ei met kracht weg. Niet voldoende ver en het spat uit elkaar op een meter afstand van mij waarbij de spetters bedorven ei me vol raken. 

Het beetje wind dat er staat, blaast de geur direct naar Rick die kokhalzend overeind springt. Ik had eigenijk nog niets door maar wat was ik blij dat ik me kon wassen in de rivier en dat we al onze spullen in de auto hadden zodat ik ook schone kleren kon aandoen.

Any way, de dames mogen blijven.

Met groeten Ton