Ik weet het van mezelf: ik ben arrogant.
Niet dat ik dat heel erg vind, het hoort bij me. Soms levert het me wat op en soms staat het in de weg.
Nadat ik vorig jaar bij Blair ging zingen vroeg de dirigent na een paar weken of ik even bij de piano wilde komen. Hij wilde kijken of ik me thuis voelde als tenor.
Tegelijkertijd polste hij of ik bij Nootzaak wilde komen zingen.
Van Nootzaak had ik nog nooit gehoord en zei direct dat ik dat wel een paar weken wilde proberen. Ik vond het meer dan leuk om in zo'n klein clubje te zingen waar het niveau ook nog eens bovengemiddeld is. Geen haar op mijn hoofd twijfelde eraan dat ik dat niet zou kunnen. Ik kan noten lezen, ben muzikaal en trouwens; het is toch gewoon een zangclubje? (In dit laatste zit mijn arrogantie)
18 December een goed concert gezongen in de remonstrantse kerk en ook het zingen tijdens de kerst diners in hotel Den Helder verliep goed.
Inmiddels zijn we een jaar verder en alweer een paar weken bezig met het kerstrepertoire en wat valt me op? Het lijken wel andere liederen die we zingen. Het klinkt ook anders. Nu ik opnieuw bezig ben met instuderen kom ik erachter dat ik vorig jaar op veel plekken iets anders heb gezonden dan dat er op papier staat. En ik daar toen niets van gemerkt.
Toen ik dit besprak met Olaf zei hij: daaraan kun je zien dat je veel hebt geleerd het afgelopen jaar.
En met de laatste zin heb ik het dan als arro moeilijk want ik wil alleen maar horen dat ik het al goed kón.
In ieder geval wordt het dit jaar nog mooier dan vorig jaar.
En dat is natuurlijk niet alleen mijn verdienste.
Met groeten Ton
dinsdag 30 oktober 2012
maandag 29 oktober 2012
Ook in dit geval werk ik met de natuur mee
"Noem je dat ramenlappen?" Riep een voorbijgangster mij vanmorgen toe.
Ondanks de regen bleef ze even staan. Er ontstond een kort gesprek.
Al het huishoudelijk werk vind ik ondankbaar. Ik heb de afwas klaar en Rick vraagt "Zullen we een bekertje chocolademelk drinken?" Binnen 10 minuten staan er twee vuile mokken een pan en een garde smerig op het aanrecht.
Iedereen herkent dit.
Nog ondankbaarder is het lappen van de ramen. Een intensief werkje dat meestal na een uur teniet gedaan wordt door een mals regenbuitje.
Als mijn vader vroeger zijn bloembollen wilde water geven vroeg hij wel eens aan mijn moeder:
Clara ga jij vandaag de ramen lappen?
Hoezo?
Nou, het is altijd zo dat jij zegt, dat als je de ramen hebt gelapt het gaat regenen. Ik wil de bollen water geven maar dat is niet nodig als jij de ramen gaat lappen.
Dus lap ik de ramen als het regent. Het vuil is dan al lekker losgeweekt en hoef ik niet echt meer te boenen.
Ik pak een emmer regenwater, een spons en een plantengieter. Ik spons de ramen schoon, giet er water langs met de gieter en dat is het.
Succes verzekerd.
Met groeten Ton
Ondanks de regen bleef ze even staan. Er ontstond een kort gesprek.
Al het huishoudelijk werk vind ik ondankbaar. Ik heb de afwas klaar en Rick vraagt "Zullen we een bekertje chocolademelk drinken?" Binnen 10 minuten staan er twee vuile mokken een pan en een garde smerig op het aanrecht.
Iedereen herkent dit.
Nog ondankbaarder is het lappen van de ramen. Een intensief werkje dat meestal na een uur teniet gedaan wordt door een mals regenbuitje.
Als mijn vader vroeger zijn bloembollen wilde water geven vroeg hij wel eens aan mijn moeder:
Clara ga jij vandaag de ramen lappen?
Hoezo?
Nou, het is altijd zo dat jij zegt, dat als je de ramen hebt gelapt het gaat regenen. Ik wil de bollen water geven maar dat is niet nodig als jij de ramen gaat lappen.
Dus lap ik de ramen als het regent. Het vuil is dan al lekker losgeweekt en hoef ik niet echt meer te boenen.
Ik pak een emmer regenwater, een spons en een plantengieter. Ik spons de ramen schoon, giet er water langs met de gieter en dat is het.
Succes verzekerd.
Met groeten Ton
zondag 28 oktober 2012
Hete thee
Wat een verschil in vormen van dementie.
De één stelt vragen, een ander is onrustig omdat ze niet weet waar ze woont, iemand huilt omdat ze naar haar ouders wil. Een ander zegt niets en weer iemand anders zit slechts te slapen.
Vanavond ging ik met Rick naar mijn moeder. Ze zat aan tafel, te zitten. Ze had het koud en dat is een klacht die veel ouderen hebben. Er worden dan ook veel fleece truien gedragen, omslag doeken en dekens gebruikt.
's Avonds wordt er, naar ons idee, geen koffie of thee meer geschonken want de bewoners hadden allemaal een glas met appelsap voor de neus.
Al die kouwe troep, zei een van de dames.
Zullen ze nu helemaal niets warms meer krijgen? Vroeg Rick. Zullen we anders op haar kamer thee maken?
Ik vraag het wel aan de verzorging hoe de gang van zaken is, zei ik
Het is niet de bedoeling dat iedereen in de kastjes struint maar als u dat wilt mag u wel thee zetten.
Kan ik de andere dames dan ook wat geven? Vroeg ik.
Natuurlijk.
Dus hadden we tien minuten later een groepje van vijf bewoners om ons heen, lekker slurpend aan hete thee.
Met groeten Ton
De één stelt vragen, een ander is onrustig omdat ze niet weet waar ze woont, iemand huilt omdat ze naar haar ouders wil. Een ander zegt niets en weer iemand anders zit slechts te slapen.
Vanavond ging ik met Rick naar mijn moeder. Ze zat aan tafel, te zitten. Ze had het koud en dat is een klacht die veel ouderen hebben. Er worden dan ook veel fleece truien gedragen, omslag doeken en dekens gebruikt.
's Avonds wordt er, naar ons idee, geen koffie of thee meer geschonken want de bewoners hadden allemaal een glas met appelsap voor de neus.
Al die kouwe troep, zei een van de dames.
Zullen ze nu helemaal niets warms meer krijgen? Vroeg Rick. Zullen we anders op haar kamer thee maken?
Ik vraag het wel aan de verzorging hoe de gang van zaken is, zei ik
Het is niet de bedoeling dat iedereen in de kastjes struint maar als u dat wilt mag u wel thee zetten.
Kan ik de andere dames dan ook wat geven? Vroeg ik.
Natuurlijk.
Dus hadden we tien minuten later een groepje van vijf bewoners om ons heen, lekker slurpend aan hete thee.
Met groeten Ton
Beter een half ei dan....
Wat nemen we als mensen toch snel de dingen voor vanzelfsprekend aan.
Na aanschaf van de kippen moesten we we nog een maand of drie wachten op de eerste eieren, wat we vol spanning deden. Maar na het, ietwat onwennig opeten van die eerste eieren, raakten we snel gewend aan de constante aanvoer.
De gelegde eitjes worden altijd met veel getok kenbaar gemaakt. " Ik ga kijken of ze er weer eentje hebben uitgepoept " zegt Rick dan en snelt naar het hok.
Ook vandaag veel lawaai, maar ík moest naar het hok want Rick zat té lekker in het zonnetje. En teleurgesteld kwam ik terug met een mini eitje waar ik een 'gewoon ' ei verwachttte.
Eerst maar eens op internet gezocht waarom er ineens een krieleitje was.
Bij jonge hennen gebeurt het nog wel eens dat een stukje eiwit in de eileider achter blijft. Dit wordt alsnog ingekapseld met kalk. Het ei bevat geen dooier.
Weer wat geleerd.
En omdat Rick morgen niet thuis eet, eet ik spinazie met anderhalf ei.
Met groeten Ton
Na aanschaf van de kippen moesten we we nog een maand of drie wachten op de eerste eieren, wat we vol spanning deden. Maar na het, ietwat onwennig opeten van die eerste eieren, raakten we snel gewend aan de constante aanvoer.
De gelegde eitjes worden altijd met veel getok kenbaar gemaakt. " Ik ga kijken of ze er weer eentje hebben uitgepoept " zegt Rick dan en snelt naar het hok.
Ook vandaag veel lawaai, maar ík moest naar het hok want Rick zat té lekker in het zonnetje. En teleurgesteld kwam ik terug met een mini eitje waar ik een 'gewoon ' ei verwachttte.
Eerst maar eens op internet gezocht waarom er ineens een krieleitje was.
Bij jonge hennen gebeurt het nog wel eens dat een stukje eiwit in de eileider achter blijft. Dit wordt alsnog ingekapseld met kalk. Het ei bevat geen dooier.
Weer wat geleerd.
En omdat Rick morgen niet thuis eet, eet ik spinazie met anderhalf ei.
Met groeten Ton
zaterdag 27 oktober 2012
Stralend middelpunt
"Het lijkt wel of jij denkt dat de wereld alleen om jou draait"
En daar leek het wel op gisteren.
Er werd voor me gezongen, ik werd gezoend, kreeg cadeaus en kaarten, een stuk of 20 felicitaties via FB en complimenten voor de maaltijd die ik had gemaakt voor mijn gasten.
Ik heb er met volle teugen van genoten. Het zou zelfs van weinig integriteit getuigen, dit te ontkennen.
Maar, om het wat zure commentaar te relativeren: ik schat dat er gauw een miljard of zes mensen zijn die niet weten wie ik ben.
Met groeten Ton
En daar leek het wel op gisteren.
Er werd voor me gezongen, ik werd gezoend, kreeg cadeaus en kaarten, een stuk of 20 felicitaties via FB en complimenten voor de maaltijd die ik had gemaakt voor mijn gasten.
Ik heb er met volle teugen van genoten. Het zou zelfs van weinig integriteit getuigen, dit te ontkennen.
Maar, om het wat zure commentaar te relativeren: ik schat dat er gauw een miljard of zes mensen zijn die niet weten wie ik ben.
Met groeten Ton
vrijdag 26 oktober 2012
Horende doof
Ons huis, waar we inmiddels 16 jaar wonen, staat 200 meter van de kinderboerderij/dierenpark vandaan.
5 Jaar wandel ik er om heen tijdens het ochtend- of avondrondje met Egbert
Ik ben redelijk alert en hoor veel geluiden, vogels die fluiten, het gebalk van de ezel, het zoemen van insecten etc.
En... ik doe mooie imitaties van prins Bernhard in zijn Veluwe natuurfilms. En toch?
Hoe kant het dan dat ik dit jaar voor het eerst het geburl van het mannetjes hert hoor?
Met groeten Ton
5 Jaar wandel ik er om heen tijdens het ochtend- of avondrondje met Egbert
Ik ben redelijk alert en hoor veel geluiden, vogels die fluiten, het gebalk van de ezel, het zoemen van insecten etc.
En... ik doe mooie imitaties van prins Bernhard in zijn Veluwe natuurfilms. En toch?
Hoe kant het dan dat ik dit jaar voor het eerst het geburl van het mannetjes hert hoor?
Met groeten Ton
donderdag 25 oktober 2012
"Je hoeft voor mij niets te bewaren hoor"
Het leuke van opruimen is dat er plaats komt voor nieuwe dingen.
Vind je het leuk om bij mij een workshop sushi maken te doen? Vroeg de vriendin van het verbouwhuis.
Nee hoor, was mijn eerste reactie. Da's niets voor mij. Die klonten slappe plakrijst met muf zeewier en rauwe vis.
Dat is wel een beetje heel erg kort door de bocht hoor, zei ze.
Daar heb je misschien wel gelijk in denk ik. Laat me er even over denken.
Mijn gedachten gaan dan als een razende tekeer. Ik houd niet zo van vis en zeker niet van rauwe. Maar in Spanje eet ik wel sardientjes, boquerones, inkvisringetjes en zwaardvis. Kom op zeg, je kunt die sushi gerust een keer proberen. Veel mensen zeggen dat het lekker is.
Dus ging ik gisteravond, met de uitroep van Rick naklinkend in mijn oor, op pad.
Ten eerste was het leuk om te doen. Ten tweede was het heel gezellig en ten derde vond ik het eigenlijk best lekker. Zeker met een flinke dot wasabi erop.
We kregen allemaal een doosje, om de sushi die we niet meer op konden, mee naar huis te nemen.
En ja hoor, vanmiddag heb ik daar nog ongeveer de helft van opgegeten.
Maar, zoals met alle tafel restjes in dit huishouden, ging het laatste beetje toch naar de kippen.
En die vochten om de stukjes rauwe vis.
woensdag 24 oktober 2012
Eenheid
Wie wil er in de kledingcommisie?
Nadat wij vorig jaar bij Nootzaak gingen zingen was het meteen tijd om de taken te herverdelen.
Twee dames wilden zich wel bezig houden met de outfits.
Het is in de meeste koren een punt van discussie. Wat trekken we aan? Men wil geen uniform maar als een ieder in zijn of haar eigen kleding komt wordt het een rommeltje. Dus wordt er meestal een thema of kleur afgesproken. Zwarte broek met iets kleurigs er boven. Of: alles in het blauw en een spijkerbroek.
Bij Nootzaak was het laatste keer: blauw, grijs, zwart en roze. Het geheel was, eufemistisch uitgedrukt, onrustig voor het oog. Dus is een paar weken besloten om gezamenlijk iets aan te schaffen.
Om de zaak zo eenvoudig mogelijk te maken zouden de dames eerst iets kopen, de heren passen zich daar aan.
Inmiddels hebben de dames, na weken van afspraken en winkelen, prachtige jasjes gekocht. Gisteravond zijn ze geshowd en werd er overeen gekomen om nog zwarte broeken en een blouses aan te schaffen.
Daarmee werd duidelijk wat wij als mannen voor frivole kleding konden kopen: zwarte broeken en overhemden.
Rick en ik hadden vorig jaar mooi zwarte overhemden gekocht maar de bas heeft zo'n zelfde nodig. Ik naar de winkel en gevraagd. "Ja hoor die zijn nog te koop. Ik ga voor u bellen."
Het overhemd lag keurig klaar in Alkmaar. Vervolgens naar een paar winkels geweest voor broeken.
Binnen twee uur, inclusief een pauze van een half uur met smoothies en appeltaart, klaar voor de kerst.
Met groeten Ton
Nadat wij vorig jaar bij Nootzaak gingen zingen was het meteen tijd om de taken te herverdelen.
Twee dames wilden zich wel bezig houden met de outfits.
Het is in de meeste koren een punt van discussie. Wat trekken we aan? Men wil geen uniform maar als een ieder in zijn of haar eigen kleding komt wordt het een rommeltje. Dus wordt er meestal een thema of kleur afgesproken. Zwarte broek met iets kleurigs er boven. Of: alles in het blauw en een spijkerbroek.
Bij Nootzaak was het laatste keer: blauw, grijs, zwart en roze. Het geheel was, eufemistisch uitgedrukt, onrustig voor het oog. Dus is een paar weken besloten om gezamenlijk iets aan te schaffen.
Inmiddels hebben de dames, na weken van afspraken en winkelen, prachtige jasjes gekocht. Gisteravond zijn ze geshowd en werd er overeen gekomen om nog zwarte broeken en een blouses aan te schaffen.
Daarmee werd duidelijk wat wij als mannen voor frivole kleding konden kopen: zwarte broeken en overhemden.
Rick en ik hadden vorig jaar mooi zwarte overhemden gekocht maar de bas heeft zo'n zelfde nodig. Ik naar de winkel en gevraagd. "Ja hoor die zijn nog te koop. Ik ga voor u bellen."
Het overhemd lag keurig klaar in Alkmaar. Vervolgens naar een paar winkels geweest voor broeken.
Binnen twee uur, inclusief een pauze van een half uur met smoothies en appeltaart, klaar voor de kerst.
Met groeten Ton
dinsdag 23 oktober 2012
Eigenlijk kunnen we niet zonder
Het noorden van Nederland geniet van de herfstvakantie. Ook de repetities van Nootzaak gaan niet door dus hebben we vanavond vrij.
Wel saai volgende week geen repetitie, brengt een van de sopranen in.
Ja, maar het is ook wel lekker om een extra avond thuis te zijn, zei de alt.
Is er iemand die misschien wel wil zingen volgende week want ik mis het, zei de sopraan
Het bleef even stil.
Ik vier zaterdag mijn verjaardag, zei de sopraan en nodig jullie bij deze uit.
Oei, wij kunnen niet zaterdagavond, zei Rick
Ik kan maar tot een uur of 9 zei een ander.
Stilte.
Als ik het nu eens op dinsdag vier, dan kunnen jullie wel.
Ja natuurlijk was het gezamenlijke antwoord.
Maar het wordt geen repetitie hoor, we hebben tenslotte vakantie.
Ik twijfel of het zingen beperkt blijft tot Happy birthday.
Met groeten Ton
Wel saai volgende week geen repetitie, brengt een van de sopranen in.
Ja, maar het is ook wel lekker om een extra avond thuis te zijn, zei de alt.
Is er iemand die misschien wel wil zingen volgende week want ik mis het, zei de sopraan
Het bleef even stil.
Ik vier zaterdag mijn verjaardag, zei de sopraan en nodig jullie bij deze uit.
Oei, wij kunnen niet zaterdagavond, zei Rick
Ik kan maar tot een uur of 9 zei een ander.
Stilte.
Als ik het nu eens op dinsdag vier, dan kunnen jullie wel.
Ja natuurlijk was het gezamenlijke antwoord.
Maar het wordt geen repetitie hoor, we hebben tenslotte vakantie.
Ik twijfel of het zingen beperkt blijft tot Happy birthday.
Met groeten Ton
maandag 22 oktober 2012
Boer zoekt?
In de sauna na het spinnen.
"Kijk jij boer zoekt vrouw?"
De vraag kwam nogal uit de lucht vallen na het afgeronde gesprek over Lance Armstrong. Het leek mij alof er iets in de vraag besloten lag.
Nee, eigenlijk niet maar laatst in Spanje heb ik het twee keer gezien.
"Wat vind jij van Willem?"
Kijk toen werd het duidelijk. Hoe kijk ik als ervaringsdeskundige naar het programma en in het bijzonder naar de homoboer.
Tja, ik kan er eigenlijk niet zoveel van zeggen omdat ik Willem maar één keer echt aan het woord heb gezien.( aan het woord heb gehoord is het eigenlijk ) Maar het leek mij bij de mannen wat openhartiger en gemoedelijker toe te gaan dan bij de anderen. Echt iets voor een homo om met een picknickmandje in een wei gezeten een gesprek te voeren. Wat mij daarbij opviel is dat er vragen gesteld werden die er toe doen.
"Ja, ik vind homo's altijd zo leuk met elkaar omgaan"
Nou..... ik ken er een paar.........
"Ik denk dat ze als trio verder gaan. Wat denk jij?
Ik weet het niet maar ik denk niet dat dát is waar Willem op uit is. Mijn ervaring in de homowereld is dat er soms neerbuigend gesproken wordt over ' burgerlijke homo's' als het mannen betreft die als een een monogaam koppel samen wonen in een vinexwijk, niet het nachtleven ingaan en niet in hun blote togus op een boot staan tijdens de Gaypride. Maar als je dan een wat diepergaand gesprek hebt, komt er soms ook uit dat men jaloers is dat je een betrouwbare partner hebt en dat ook bent voor de ander.
Ik gun Willem een betrouwbare, leuke partner.
Met groeten Ton
"Kijk jij boer zoekt vrouw?"
De vraag kwam nogal uit de lucht vallen na het afgeronde gesprek over Lance Armstrong. Het leek mij alof er iets in de vraag besloten lag.
Nee, eigenlijk niet maar laatst in Spanje heb ik het twee keer gezien.
"Wat vind jij van Willem?"
Kijk toen werd het duidelijk. Hoe kijk ik als ervaringsdeskundige naar het programma en in het bijzonder naar de homoboer.
Tja, ik kan er eigenlijk niet zoveel van zeggen omdat ik Willem maar één keer echt aan het woord heb gezien.( aan het woord heb gehoord is het eigenlijk ) Maar het leek mij bij de mannen wat openhartiger en gemoedelijker toe te gaan dan bij de anderen. Echt iets voor een homo om met een picknickmandje in een wei gezeten een gesprek te voeren. Wat mij daarbij opviel is dat er vragen gesteld werden die er toe doen.
"Ja, ik vind homo's altijd zo leuk met elkaar omgaan"
Nou..... ik ken er een paar.........
"Ik denk dat ze als trio verder gaan. Wat denk jij?
Ik weet het niet maar ik denk niet dat dát is waar Willem op uit is. Mijn ervaring in de homowereld is dat er soms neerbuigend gesproken wordt over ' burgerlijke homo's' als het mannen betreft die als een een monogaam koppel samen wonen in een vinexwijk, niet het nachtleven ingaan en niet in hun blote togus op een boot staan tijdens de Gaypride. Maar als je dan een wat diepergaand gesprek hebt, komt er soms ook uit dat men jaloers is dat je een betrouwbare partner hebt en dat ook bent voor de ander.
Ik gun Willem een betrouwbare, leuke partner.
Met groeten Ton
zondag 21 oktober 2012
Genieten
Het was een weekend van ontmoeten en praten.
Het is heerlijk om uit mijn, ingeslopen/zelfgekozen, afzondering te komen.
Hoeveel uitnodigingen en afspraken voor leuke dingen kun je aan in een weekend. Maanden geleden afgesproken met de vrienden van ons 'vierdaagse adres in Arnhem'. De nieuwe buren stuurden een uitnodiging voor hun housewarming party, een bijeenkomst van het genootschap van St. Jacobus, een verjaardag en een reünie van het harmonieorkest waar ik in speelde.
Een paar weken geleden denk ik dat ik er een paar zou hebben afgezegd. Maar nu ik weer uit mijn schulp ben gekropen heb ik ze allemaal aangenomen en bezocht en..... ervan genoten.
Met groeten Ton
Het is heerlijk om uit mijn, ingeslopen/zelfgekozen, afzondering te komen.
Hoeveel uitnodigingen en afspraken voor leuke dingen kun je aan in een weekend. Maanden geleden afgesproken met de vrienden van ons 'vierdaagse adres in Arnhem'. De nieuwe buren stuurden een uitnodiging voor hun housewarming party, een bijeenkomst van het genootschap van St. Jacobus, een verjaardag en een reünie van het harmonieorkest waar ik in speelde.
Een paar weken geleden denk ik dat ik er een paar zou hebben afgezegd. Maar nu ik weer uit mijn schulp ben gekropen heb ik ze allemaal aangenomen en bezocht en..... ervan genoten.
Met groeten Ton
zaterdag 20 oktober 2012
De geest van de camino
We hebben weer een inspirerende dag gehad met het Jacobus Genootschap.
Het volgende verhaal is van Kees.
"Het is geweldig om te ervaren dat je eigenlijk niets méér nodig hebt dan de spulletjes die in je rugzak zitten. Maar die spulletjes zijn dan wel heel belangrijk. Neem teenslippers. Als wandelaar op de Camino de Santiago heb je die gewoon nodig. Wil je 's avonds naar een restaurant doe je dat echt niet met de schoenen waar je al een kilometer of 25 in hebt gelopen. Teenslippers wil je dan aan, zodat er geen knelling is en je de wind om je tenen kan voelen.
Op een ochtend, ongeveer een uur nadat ik was vertrokken, kwam ik erachter dat ik mijn slippers in de herberg had achtergelaten. Ik had er zwaar de smoor in maar wilde niet teruglopen en 's avonds nog meer want ik mistte ze vreselijk.
Aan het eind van de volgende middag zag ik in een boom, aan de kant van de weg, iets oranjeachtigs hangen. Ik liep erop af en zag dat het mijn slippers waren. Er was een briefje op geplakt ' this is the shoes from the Hollandboy. From the tree Italians'.
Tijdens het kijken naar het EK voetbal hadden drie Italianen opgemerkt dat mijn slippers de kleur hadden van het Nederlands elftal.
De mannen waren op de fiets en hebben, op een kilometer of 40 van de herberg, mijn slippers in de boom gehangen.
Waar maak je dit nog mee?"
Met groeten Ton
Het volgende verhaal is van Kees.
"Het is geweldig om te ervaren dat je eigenlijk niets méér nodig hebt dan de spulletjes die in je rugzak zitten. Maar die spulletjes zijn dan wel heel belangrijk. Neem teenslippers. Als wandelaar op de Camino de Santiago heb je die gewoon nodig. Wil je 's avonds naar een restaurant doe je dat echt niet met de schoenen waar je al een kilometer of 25 in hebt gelopen. Teenslippers wil je dan aan, zodat er geen knelling is en je de wind om je tenen kan voelen.
Op een ochtend, ongeveer een uur nadat ik was vertrokken, kwam ik erachter dat ik mijn slippers in de herberg had achtergelaten. Ik had er zwaar de smoor in maar wilde niet teruglopen en 's avonds nog meer want ik mistte ze vreselijk.
Aan het eind van de volgende middag zag ik in een boom, aan de kant van de weg, iets oranjeachtigs hangen. Ik liep erop af en zag dat het mijn slippers waren. Er was een briefje op geplakt ' this is the shoes from the Hollandboy. From the tree Italians'.
Tijdens het kijken naar het EK voetbal hadden drie Italianen opgemerkt dat mijn slippers de kleur hadden van het Nederlands elftal.
De mannen waren op de fiets en hebben, op een kilometer of 40 van de herberg, mijn slippers in de boom gehangen.
Waar maak je dit nog mee?"
Met groeten Ton
vrijdag 19 oktober 2012
IJsberen
Er is geen eensluidend advies voor het aantal vierkante meters per kip in een ren.
Ik wil mijn kippen een goed leven geven.
De eerste plaats waar het kippenhok stond vond ik toch te klein en niet voldoen aan wat mij goed dunkt voor kippen. Te donker, te onrustig en niet handig om ze los te laten lopen, dat laatste mag elke avond een uurtje. Ze poepen dan het hele terras en het oprijpad vol.
Wat mij het meeste stoorde was dat de dames altijd liepen te ijsberen tegen het hek aan. Elke keer dacht ik "ze hebben het niet naar de zin"
Nadat het hok was verplaatst, en ze twee keer zoveel ruimte hebben, leek het beter te gaan. Maar ze doen ze het nog steeds.
Omdat het groentetuinseizoen op zijn eind loopt, mogen de kippen de hele dag vrij rondscharrelen. Dit is trouwens wel tenkoste gegaan van de jonge spruitenplanten maar ach.
Met het mooie zachte en zonnige weer van vandaag zaten Rick en ik lekker in het zonnetje. Egbert lag heerlijk op mijn schoenen. En de kippen? Met 100 vierkante meter, vers omgespitte tuin?
Die stonden steeds tegen het hekje aan dat er voor zorgt dat ze niet op het terras kunnen komen.
Mijn conclusie? Het ijsberen van de kippen heeft niets met de beschikbare ruimte te maken. Ze willen gewoon bij mij zijn.
Met groeten Ton
Ik wil mijn kippen een goed leven geven.
De eerste plaats waar het kippenhok stond vond ik toch te klein en niet voldoen aan wat mij goed dunkt voor kippen. Te donker, te onrustig en niet handig om ze los te laten lopen, dat laatste mag elke avond een uurtje. Ze poepen dan het hele terras en het oprijpad vol.
Wat mij het meeste stoorde was dat de dames altijd liepen te ijsberen tegen het hek aan. Elke keer dacht ik "ze hebben het niet naar de zin"
Nadat het hok was verplaatst, en ze twee keer zoveel ruimte hebben, leek het beter te gaan. Maar ze doen ze het nog steeds.
Omdat het groentetuinseizoen op zijn eind loopt, mogen de kippen de hele dag vrij rondscharrelen. Dit is trouwens wel tenkoste gegaan van de jonge spruitenplanten maar ach.
Met het mooie zachte en zonnige weer van vandaag zaten Rick en ik lekker in het zonnetje. Egbert lag heerlijk op mijn schoenen. En de kippen? Met 100 vierkante meter, vers omgespitte tuin?
Die stonden steeds tegen het hekje aan dat er voor zorgt dat ze niet op het terras kunnen komen.
Mijn conclusie? Het ijsberen van de kippen heeft niets met de beschikbare ruimte te maken. Ze willen gewoon bij mij zijn.
Met groeten Ton
donderdag 18 oktober 2012
Het is een eitje
"Je hoeft je gedrag niet aan te passen. Als je je gedachten veranderd volgt je gedrag vanzelf."
Een tijdje geleden gelezen in een boek.
Het Landmarkseminar doet niet alleen iets met mijn zintuigen. Het opent mijn oren, ogen en zelfs mijn hart.
Ik ben druk bezig om alle onaffe zaken op te ruimen. De 'doe' dingen zijn het eenvoudigst en geven een flinke duw in de rug van plezier, vrijheid en lichtheid.( ja die van de ondraaglijke lichtheid van het bestaan) Het kippenhok is helemaal af, de schuur is in jaren niet zo opgeruimd geweest, de foto's zijn geordend en zelfs in huis zijn een aantal dingen heel erg schoon. Het huis schilderen gaat niet meer lukken met het regenachtige weer dus dat moet wachten.
Met het afwerken van de lijst ga ik steeds sterker in de schoenen staan en is het tijd om zaken met de mensen in de omgeving aan te pakken.
Rick en ik geloven heilig in het principe van de aantrekking. Als je slechte gedachten hebt zul je slechte dingen aantrekken. Heb je goede trek je goede aan.
Met het wegwerken van mijn 'ouwe shit' ontstaat ruimte voor goede gedachten. Dus wat gebeurt er vanmorgen.
De deurbel gaat en daar staat iemand waarmee de relatie niet helemaal vlekkeloos verloopt. In eerste instantie dacht ik "hier heb ik geen zin in" maar de tweede gedachte "dit is een mooie kans om iets recht te zetten"
Dus kon ik zonder schroom in het gesprek zeggen "dat ik me soms gedraag als een hork "waarop de zei "ik ben geen haar beter."
Eigenlijk was daarmee alles gezegd, de lucht geklaard, ging mijn hart open en gaf ik twee kakelverse eitjes weg.
En terwijl ik zit te typen komt een dame twee kaartjes halen voor het concert.
Zo eenvoudig kan het zijn.
Heerlijk .
Met groeten Ton
Een tijdje geleden gelezen in een boek.
Het Landmarkseminar doet niet alleen iets met mijn zintuigen. Het opent mijn oren, ogen en zelfs mijn hart.
Ik ben druk bezig om alle onaffe zaken op te ruimen. De 'doe' dingen zijn het eenvoudigst en geven een flinke duw in de rug van plezier, vrijheid en lichtheid.( ja die van de ondraaglijke lichtheid van het bestaan) Het kippenhok is helemaal af, de schuur is in jaren niet zo opgeruimd geweest, de foto's zijn geordend en zelfs in huis zijn een aantal dingen heel erg schoon. Het huis schilderen gaat niet meer lukken met het regenachtige weer dus dat moet wachten.
Met het afwerken van de lijst ga ik steeds sterker in de schoenen staan en is het tijd om zaken met de mensen in de omgeving aan te pakken.
Rick en ik geloven heilig in het principe van de aantrekking. Als je slechte gedachten hebt zul je slechte dingen aantrekken. Heb je goede trek je goede aan.
Met het wegwerken van mijn 'ouwe shit' ontstaat ruimte voor goede gedachten. Dus wat gebeurt er vanmorgen.
De deurbel gaat en daar staat iemand waarmee de relatie niet helemaal vlekkeloos verloopt. In eerste instantie dacht ik "hier heb ik geen zin in" maar de tweede gedachte "dit is een mooie kans om iets recht te zetten"
Dus kon ik zonder schroom in het gesprek zeggen "dat ik me soms gedraag als een hork "waarop de zei "ik ben geen haar beter."
Eigenlijk was daarmee alles gezegd, de lucht geklaard, ging mijn hart open en gaf ik twee kakelverse eitjes weg.
En terwijl ik zit te typen komt een dame twee kaartjes halen voor het concert.
Zo eenvoudig kan het zijn.
Heerlijk .
Met groeten Ton
dinsdag 16 oktober 2012
Mogelijkheid
Als je je integriteit herstelt is er weer van alles mogelijk.
De kaart verkoop,voor het kerstconcert van Nootzaak, is weer begonnen. Vorig jaar waren we zo succesvol in het verkopen dat we volledig waren uitverkocht. Het remonstrantsekerkje mag van de brandweer voorschriften maar 125 personen binnen hebben.
Daarom gaan we dit jaar naar het Wittekerkje in Heiloo want daar mogen twee keer zoveel mensen in.
Dat vraagt uiteraard wel dat we meer moeten verkopen want de kosten zijn ook hoger en we willen geen verlies draaien.
Dus ging ik met veel enthousiasme het dorp in, heb 11 leuke gesprekken gehad, 6 kaarten verkocht en van 7 hoor ik het morgen.
Met groeten Ton
De kaart verkoop,voor het kerstconcert van Nootzaak, is weer begonnen. Vorig jaar waren we zo succesvol in het verkopen dat we volledig waren uitverkocht. Het remonstrantsekerkje mag van de brandweer voorschriften maar 125 personen binnen hebben.
Daarom gaan we dit jaar naar het Wittekerkje in Heiloo want daar mogen twee keer zoveel mensen in.
Dat vraagt uiteraard wel dat we meer moeten verkopen want de kosten zijn ook hoger en we willen geen verlies draaien.
Dus ging ik met veel enthousiasme het dorp in, heb 11 leuke gesprekken gehad, 6 kaarten verkocht en van 7 hoor ik het morgen.
Met groeten Ton
maandag 15 oktober 2012
Voor en na
Eén van de dingen waar ik me de afgelopen jaren nogal aan heb gestoord is dat mijn foto's op de computer niet geordend zijn.
Ik ben dus begonnen met archiveren en kom allerlei plaatjes tegen die heel goed als 'voor en na' te gebruiken zijn.
Hier zijn twee voorbeelden.
Dit is Los Zuecos een jaar na de oplevering 2007. Hoe kaal kan het zijn in de campo.
In 2010 is het al behoorlijk groener.
Voor mij, als persoon met weinig geduld, zijn deze foto's wel eens goed om naar te kijken. Gewoon om te zien dat de planten, in tegenstelling tot mijn beleving, echt groeien.
Met groeten Ton
zondag 14 oktober 2012
Versiertruc
Gisteravond naar een collega van Rick geweest die 50 werd.
Ik heb haar één keer gezien in mijn leven dus de kans dar er veel mensen zouden zijn die ik kende was niet zo groot. Nu gaan wij er van uit dat er altijd wel iemand aanwezig is die we kennen. Maar dat was niet het geval.
Ik was dan ook aangenaam verrast toen er na een uur een dame binnen kwam die ik leek te kennen.
"Haar ken ik ergens van" zei ik tegen Rick en stapte op haar af om te vragen of dat klopte. Maar op het moment dat ik het haar vroeg dacht ik opeens "het lijkt wel zo'n goedkope versiertruc". Ik liet er dan ook direct op volgen "het lijkt misschien wel zo'n goedkope versiertruc maar dat is het niet. Ik ben zelfs homo". Waarop ze het uitschaterde van het lachen en zei dat ze inderdaad nog nooit zo'n doorzichtige truc had gehoord. Er ontstond een gesprek om te kijken of we elkaar inderdaad ergens van kenden.
Woon je in de buurt van Steenwijk? vroeg ze.
Nee, maar ik heb daar wel een kennis.
Ik ben huisarts.
Ik huisman.
Nou dat eerste deel hebben we in ieder geval gezamenlijk.
Het bleek uiteindelijk dat we elkaar écht nergens van kenden maar we hebben een zeer humorvolle avond gehad.
Met groeten Ton
Ik heb haar één keer gezien in mijn leven dus de kans dar er veel mensen zouden zijn die ik kende was niet zo groot. Nu gaan wij er van uit dat er altijd wel iemand aanwezig is die we kennen. Maar dat was niet het geval.
Ik was dan ook aangenaam verrast toen er na een uur een dame binnen kwam die ik leek te kennen.
"Haar ken ik ergens van" zei ik tegen Rick en stapte op haar af om te vragen of dat klopte. Maar op het moment dat ik het haar vroeg dacht ik opeens "het lijkt wel zo'n goedkope versiertruc". Ik liet er dan ook direct op volgen "het lijkt misschien wel zo'n goedkope versiertruc maar dat is het niet. Ik ben zelfs homo". Waarop ze het uitschaterde van het lachen en zei dat ze inderdaad nog nooit zo'n doorzichtige truc had gehoord. Er ontstond een gesprek om te kijken of we elkaar inderdaad ergens van kenden.
Woon je in de buurt van Steenwijk? vroeg ze.
Nee, maar ik heb daar wel een kennis.
Ik ben huisarts.
Ik huisman.
Nou dat eerste deel hebben we in ieder geval gezamenlijk.
Het bleek uiteindelijk dat we elkaar écht nergens van kenden maar we hebben een zeer humorvolle avond gehad.
Met groeten Ton
vrijdag 12 oktober 2012
Hou eens op
Eén van de dingen waar ik geen integriteit mee heb is het oefenen van de liederen voor de koren.
Zowel gisteren als vandaag een uur gezongen. Ik voel me er een stuk beter bij maar of dat bij Egbert ook zo is valt te betwijfelen.
Zowel gisteren als vandaag een uur gezongen. Ik voel me er een stuk beter bij maar of dat bij Egbert ook zo is valt te betwijfelen.
Met groeten Ton
donderdag 11 oktober 2012
Eigenlijk weet je het wel
Gisteravond, na drie jaar, weer naar een cursusavond van Landmark geweest.
Ik heb weken dat ik hoofdzakelijk lees, afgewisseld met tijden dat ik dingen doe. Mijn 'luie' en 'werkzame' tijden. De laatste maanden deed ik van beiden nagenoeg niets. (Spanje is dan wel weer een uitzondering omdat ik daar in een andere omgeving ben.) En zonder dat ik er dan echt erg in heb, of niet wil zien, zak ik af naar ledigheid en ontevredenheid.
Natuurlijk krijg ik dan wel reactie/commentaar van Rick maar daar neem ik op zo'n moment niets van aan. Dus kwam de cursusavond van gisteren goed van pas om mezelf te dwingen naar mijn gedrag te kijken.
Een aspect was; integriteit. Zonder integriteit werkt je leven niet goed. Allerlei onaffe zaken blijven dan in je hoofd rondzingen. Elke keer wordt je weer geconfronteerd met zo'n ding, voelt je er vervelend van en laat het er gewoon bij zitten.
" Ten eerste: maak eens een lijst van alle zaken die je bijvoorbeeld hebt beloofd en niet hebt gedaan of slechts half. Als tweede:Welke dingen heb je niet uitgesproken? Iemand vraagt of je mee gaat naar een film. Jij hebt er geen zin in maar geeft een ontwijkend antwoord."
Alleen al mijn lijst van dingen die ik heb beloofd bevat 23 punten. Die tweede is wat korter maar dat heeft meer te maken met het feit dat ik die lastiger vind om toe te geven.
Als ik zó vol zit met 'rotzooi' kan ik gewoon niet aan iets nieuw beginnen of ik begin eraan en het beland op dezelfde hoop. Ik voel me dan ellendig, ontevreden, houd mensen op afstand en heb geen plezier.
Dus vandaag begonnen aan de najaarsschoonmaak.
De eerste punten van de lijst zijn weggewerkt en het voelt al prettiger aan.
Ik hoor mijn ouders in mijn achterhoofd "dat had ik je ook wel kunnen zeggen hoor"
Met groeten Ton
Ik heb weken dat ik hoofdzakelijk lees, afgewisseld met tijden dat ik dingen doe. Mijn 'luie' en 'werkzame' tijden. De laatste maanden deed ik van beiden nagenoeg niets. (Spanje is dan wel weer een uitzondering omdat ik daar in een andere omgeving ben.) En zonder dat ik er dan echt erg in heb, of niet wil zien, zak ik af naar ledigheid en ontevredenheid.
Natuurlijk krijg ik dan wel reactie/commentaar van Rick maar daar neem ik op zo'n moment niets van aan. Dus kwam de cursusavond van gisteren goed van pas om mezelf te dwingen naar mijn gedrag te kijken.
Een aspect was; integriteit. Zonder integriteit werkt je leven niet goed. Allerlei onaffe zaken blijven dan in je hoofd rondzingen. Elke keer wordt je weer geconfronteerd met zo'n ding, voelt je er vervelend van en laat het er gewoon bij zitten.
" Ten eerste: maak eens een lijst van alle zaken die je bijvoorbeeld hebt beloofd en niet hebt gedaan of slechts half. Als tweede:Welke dingen heb je niet uitgesproken? Iemand vraagt of je mee gaat naar een film. Jij hebt er geen zin in maar geeft een ontwijkend antwoord."
Alleen al mijn lijst van dingen die ik heb beloofd bevat 23 punten. Die tweede is wat korter maar dat heeft meer te maken met het feit dat ik die lastiger vind om toe te geven.
Als ik zó vol zit met 'rotzooi' kan ik gewoon niet aan iets nieuw beginnen of ik begin eraan en het beland op dezelfde hoop. Ik voel me dan ellendig, ontevreden, houd mensen op afstand en heb geen plezier.
Dus vandaag begonnen aan de najaarsschoonmaak.
De eerste punten van de lijst zijn weggewerkt en het voelt al prettiger aan.
Ik hoor mijn ouders in mijn achterhoofd "dat had ik je ook wel kunnen zeggen hoor"
Met groeten Ton
maandag 8 oktober 2012
Niet dus
Schrijf ik gisteren een stukje dat alles in gereedheid is voor de nieuwe gasten die vrijdag komen.
Zitten we lekker op het terras in het laatste zonnetje zie ik iets glinsteren. Ik draai mijn hoofd een beetje en zag niets meer. Nieuwsgierig geworden sta ik toch op om eens goed te kijken. Ligt er een plasje water. Een paar druppeltjes, meer niet. Nu hadden we de jacuzzi helemaal schoongemaakt dus misschien wat gemorst. Water opgedweild maar na tien minuten, weer water. Het kwam via een voeg tussen de tegels door. Zou het nog wat water kunnen zijn dat gewoon onder dat ding ligt en er onderuit komt? Vraagt Rick nog optimistisch.
Nee dus. Het ding lekt.
Leeg laten lopen en gekeken of we iets van een gaatje konden zien. Niets. Koppelingen aangedraaid en toen toch maar opnieuw gevuld. Maar voordat er 10 cm water instond kwam het er al weer onder uit lopen. En toen ik de pomp aanzette, voor de jets ging het behoorlijk sneller.
Balen natuurlijk want echt iets regelen lukt ook niet.
Gelukkig zijn de huurders collega's van Rick en hebben zij het huis gehuurd toen er nog geen jacuzzi was. Maar toch.
Vanavond heeft Rick een gesprek met ze.
Met groeten Ton
Zitten we lekker op het terras in het laatste zonnetje zie ik iets glinsteren. Ik draai mijn hoofd een beetje en zag niets meer. Nieuwsgierig geworden sta ik toch op om eens goed te kijken. Ligt er een plasje water. Een paar druppeltjes, meer niet. Nu hadden we de jacuzzi helemaal schoongemaakt dus misschien wat gemorst. Water opgedweild maar na tien minuten, weer water. Het kwam via een voeg tussen de tegels door. Zou het nog wat water kunnen zijn dat gewoon onder dat ding ligt en er onderuit komt? Vraagt Rick nog optimistisch.
Nee dus. Het ding lekt.
Leeg laten lopen en gekeken of we iets van een gaatje konden zien. Niets. Koppelingen aangedraaid en toen toch maar opnieuw gevuld. Maar voordat er 10 cm water instond kwam het er al weer onder uit lopen. En toen ik de pomp aanzette, voor de jets ging het behoorlijk sneller.
Balen natuurlijk want echt iets regelen lukt ook niet.
Gelukkig zijn de huurders collega's van Rick en hebben zij het huis gehuurd toen er nog geen jacuzzi was. Maar toch.
Vanavond heeft Rick een gesprek met ze.
Met groeten Ton
zondag 7 oktober 2012
Zon
Maar hier was het ook mooi weer hoor!
Ik hoor het de mensen zeggen morgen, als we weer thuis zijn. Nu is het ook lekker als je begin oktober nog een heerlijke zonnige dag hebt.
Maar wij? We willen niet terug. Ook al schijnt de zon, het is daar maar 13 graden. Terwijl we hier heerlijk in 25 graden een beetje genieten van de rust op de berg.
Nou rust, ik heb vanmorgen nog een uur of drie aan mijn vijver gehakt. Die is inmiddels ongeveer 3 bij 2 meter. Een aardige oppervlakte maar nog niet voldoende. Net als de diepte trouwens die wil ik naar een meter hebben maar zit pas op 60 centimeter. Een probleem is dat ik op harde rots ben gestuit en het is, volgens mij, onmogelijk om dit met de hand verder uit te hakken.
Nu leef ik maar een beetje in hoop dat als er weer regen valt de rots zachter wordt.(ik weet het: hoop doet een gek in vreugde leven) Zo niet dan moet ik maar zo'n pneumatisch achting ding huren. De vrijgekomen aarde/ stenen heb ik verspreid op de plaats waar in november een nieuw terras gaat komen.( de beheerder zegt dat huurders "veel plaatsen willen hebben om te zitten". En wij doen precies wat ie zegt.
De bollen zijn geplant, de struiken waar nodig gesnoeid, de klimop verwijderd van het hek zodat de bougainville alle ruimte krijgt, de nieuwe planten aangesloten aan het watersysteem, de jacuzzi
staat weer schoon en fris klaar voor de nieuwe huurders die vrijdag komen. Nu het huis nog kuisen en dan is het toch zo dat we morgen naar huis gaan.
Kan ik een beetje uitrusten.
Misschien zelfs nog een beetje in de zon. Want het is zulk mooi weer in Nederland. Daarvoor hoef je tenslotte niet voor op vakantie.
Toch?
Met groeten Ton
Ik hoor het de mensen zeggen morgen, als we weer thuis zijn. Nu is het ook lekker als je begin oktober nog een heerlijke zonnige dag hebt.
Maar wij? We willen niet terug. Ook al schijnt de zon, het is daar maar 13 graden. Terwijl we hier heerlijk in 25 graden een beetje genieten van de rust op de berg.
Nou rust, ik heb vanmorgen nog een uur of drie aan mijn vijver gehakt. Die is inmiddels ongeveer 3 bij 2 meter. Een aardige oppervlakte maar nog niet voldoende. Net als de diepte trouwens die wil ik naar een meter hebben maar zit pas op 60 centimeter. Een probleem is dat ik op harde rots ben gestuit en het is, volgens mij, onmogelijk om dit met de hand verder uit te hakken.
Nu leef ik maar een beetje in hoop dat als er weer regen valt de rots zachter wordt.(ik weet het: hoop doet een gek in vreugde leven) Zo niet dan moet ik maar zo'n pneumatisch achting ding huren. De vrijgekomen aarde/ stenen heb ik verspreid op de plaats waar in november een nieuw terras gaat komen.( de beheerder zegt dat huurders "veel plaatsen willen hebben om te zitten". En wij doen precies wat ie zegt.
De bollen zijn geplant, de struiken waar nodig gesnoeid, de klimop verwijderd van het hek zodat de bougainville alle ruimte krijgt, de nieuwe planten aangesloten aan het watersysteem, de jacuzzi
staat weer schoon en fris klaar voor de nieuwe huurders die vrijdag komen. Nu het huis nog kuisen en dan is het toch zo dat we morgen naar huis gaan.
Kan ik een beetje uitrusten.
Misschien zelfs nog een beetje in de zon. Want het is zulk mooi weer in Nederland. Daarvoor hoef je tenslotte niet voor op vakantie.
Toch?
Met groeten Ton
Kermis
" De eerste wagens zijn er" Dit was een veel gehoorde uitroep als de eerste vrachtwagens arriveerden die de kermisattracties bevatten. Vanaf dat moment nam de opwinding drie dagen lang toe. En om eerlijk te zijn is die spanning is er bij mij nog steeds. Elk jaar opnieuw. Weliswaar beheersbaar, maar toch.
Als we de vakanties naar Los Zuecos plannen houd ik er altijd rekening mee dat we niet begin oktober gaan want anders mis ik de kermis. Dit jaar kon het niet anders. Gelukkig is de kermis in Torrox ook altijd het eerste weekend van oktober dus gingen we gisteravond daar naar toe.
Nu vind ik het feest in mijn eigen dorp het leukst omdat het een soort reünie is. Iets wat Torrox voor mij niet heeft. Wat me wel opvalt is dat de feria in Spanje dezelfde gevoelens boven brengt. De opgewonden kleine kinderen die aan de hand van hun ouders lopen. De iets oudere kinderen die voor het eerst zonder ouders de kermis op mogen. En de jongens die indruk willen maken op de meisjes. Maar ook de geur is hetzelfde, die van veel zoetigheid. Één verschil heb ik eigenlijk maar kunnen ontdekken: er zijn veel eettentjes. Vooral veel hamburger-en shoarmatenten en er werd veel gebruik van gemaakt.
Was ik voor mijn gevoel toch even in Egmond en als we morgenmiddag thuis zijn kan ik alsnog even een biertje halen.
Met groeten Ton
Als we de vakanties naar Los Zuecos plannen houd ik er altijd rekening mee dat we niet begin oktober gaan want anders mis ik de kermis. Dit jaar kon het niet anders. Gelukkig is de kermis in Torrox ook altijd het eerste weekend van oktober dus gingen we gisteravond daar naar toe.
Nu vind ik het feest in mijn eigen dorp het leukst omdat het een soort reünie is. Iets wat Torrox voor mij niet heeft. Wat me wel opvalt is dat de feria in Spanje dezelfde gevoelens boven brengt. De opgewonden kleine kinderen die aan de hand van hun ouders lopen. De iets oudere kinderen die voor het eerst zonder ouders de kermis op mogen. En de jongens die indruk willen maken op de meisjes. Maar ook de geur is hetzelfde, die van veel zoetigheid. Één verschil heb ik eigenlijk maar kunnen ontdekken: er zijn veel eettentjes. Vooral veel hamburger-en shoarmatenten en er werd veel gebruik van gemaakt.
Was ik voor mijn gevoel toch even in Egmond en als we morgenmiddag thuis zijn kan ik alsnog even een biertje halen.
Met groeten Ton
vrijdag 5 oktober 2012
Invloed
Wat maakte deze dag nu wezenlijk anders dan gisteren?
Misschien die paar wolken aan de hemel bij het ontwaken om 8 uur? Dat we naar de bank moesten waar we meestal een uur moeten wachten? Of dat we op visite gingen bij onze Engelse vriend die we hebben ontmoet toen we naar ons eerste potentiële perceel gingen kijken? Dat ik nog een uurtje heb gehakt aan de vijver?
Eigenlijk was er niet anders dan gisteren of eergisteren en toch was ik gelukkig. Dit heb natuurlijk wel vaker maar het verbaasd mij steeds waarom ik dit ene dag wel heb en de andere dag minder of zelfs helemaal niet.
Ach, die paar wolken, die lossen wel op. Wat ze ook deden.
Ik heb het niet als storend ervaren om een uur te wachten bij de bank - nu is señor Paco een heel behulpzame man die altijd met ons meedenkt- maar een uur wachten is een uur wachten. De visite bij Steve is altijd zeer ongedwongen en hakken aan de vijver? Ik vind het altijd heerlijk om in de tuin te werken.
Eigenlijk niets anders dan anders.
Dus waarom had ik dan vandaag dat heerlijke gelukkige gevoel? Omdat ik me, weer eens, bewust was van de bevoorrechte mens die ik ben. Het ligt dus niet zozeer aan de omstandigheden, maar meer in de manier waarop ik naar de dingen kijk.
Op dat laatste kan ik invloed op hebben, op de omstandigheden nauwelijks of niet.
Met groeten Ton
Misschien die paar wolken aan de hemel bij het ontwaken om 8 uur? Dat we naar de bank moesten waar we meestal een uur moeten wachten? Of dat we op visite gingen bij onze Engelse vriend die we hebben ontmoet toen we naar ons eerste potentiële perceel gingen kijken? Dat ik nog een uurtje heb gehakt aan de vijver?
Eigenlijk was er niet anders dan gisteren of eergisteren en toch was ik gelukkig. Dit heb natuurlijk wel vaker maar het verbaasd mij steeds waarom ik dit ene dag wel heb en de andere dag minder of zelfs helemaal niet.
Ach, die paar wolken, die lossen wel op. Wat ze ook deden.
Ik heb het niet als storend ervaren om een uur te wachten bij de bank - nu is señor Paco een heel behulpzame man die altijd met ons meedenkt- maar een uur wachten is een uur wachten. De visite bij Steve is altijd zeer ongedwongen en hakken aan de vijver? Ik vind het altijd heerlijk om in de tuin te werken.
Eigenlijk niets anders dan anders.
Dus waarom had ik dan vandaag dat heerlijke gelukkige gevoel? Omdat ik me, weer eens, bewust was van de bevoorrechte mens die ik ben. Het ligt dus niet zozeer aan de omstandigheden, maar meer in de manier waarop ik naar de dingen kijk.
Op dat laatste kan ik invloed op hebben, op de omstandigheden nauwelijks of niet.
Met groeten Ton
donderdag 4 oktober 2012
Nat
" het was weer overmatig nat" zei Peter Timofeeff net op tv
Hier was het ook behoorlijk nat. Van het zweet bedoel ik dan, want omdat het hier nog zo heerlijk warm is ga je zweten als je iets doet.
De hele pergola zwart geschilderd en begonnen met het uit hakken van een vijver. En dat is echt werk.
Met de zware regen van de afgelopen week ontstond er een natuurlijke vijver. Ongeveer tien centimeter diep maar ik vond het een prachtig gezicht. En omdat ik vind dat een tuin zonder vijver geen tuin is kwam ik op het onzalige idee om de de natuur een beetje helpen.
Nu is het nieuwe perceel ongeveer 3 meter afgegraven en is het huidige maaiveld nogal rotsachtig. Maar de rotsen zijn niet van graniet dus met een beetje kracht krijg je er uiteindelijk wel een gat in. Toen de mannen van het metaal bedrijf een stukje hek kwamen plaatsen vroeg Paco" ben je een graf aan het graven?" Daar leek het op dat moment ook wel een beetje op maar de rots bepaald hoe de vorm gaat worden. Drie uur hakken verder is ie een beetje rond met een appendix eraan. Niet mooi en pas 50 centimeter diep.
Maar ik heb deze vakantie nog twee dagen en november heeft er waarschijnlijk ook nog een paar.
Met groeten Ton
Hier was het ook behoorlijk nat. Van het zweet bedoel ik dan, want omdat het hier nog zo heerlijk warm is ga je zweten als je iets doet.
De hele pergola zwart geschilderd en begonnen met het uit hakken van een vijver. En dat is echt werk.
Nu is het nieuwe perceel ongeveer 3 meter afgegraven en is het huidige maaiveld nogal rotsachtig. Maar de rotsen zijn niet van graniet dus met een beetje kracht krijg je er uiteindelijk wel een gat in. Toen de mannen van het metaal bedrijf een stukje hek kwamen plaatsen vroeg Paco" ben je een graf aan het graven?" Daar leek het op dat moment ook wel een beetje op maar de rots bepaald hoe de vorm gaat worden. Drie uur hakken verder is ie een beetje rond met een appendix eraan. Niet mooi en pas 50 centimeter diep.
Maar ik heb deze vakantie nog twee dagen en november heeft er waarschijnlijk ook nog een paar.
Met groeten Ton
woensdag 3 oktober 2012
Ja
Ze zijn er.
Niet alleen de pergola maar ook Rick. Die heb ik vanmiddag van Málaga airport opgehaald om aansluitend te gaan Chinezen. Zoals altijd heerlijk.
Wat een prettig bedrijf Carpinteria Tejeiro in Competa. In juni zijn we langs gegaan om te vragen voor een offerte. Keurig te woord gestaan en dezelfde dag kwamen ze opmeten. Carlos, de baas, zei dat we de volgende dag een offerte in huis zouden krijgen via de mail. Die kregen we ook keurig en de prijs viel ons erg mee. We wilden nog een verandering en ook dat werd netjes per mail geregeld. Niks dagen wachten maar dezelfde dag.
Vrijdag ging ik nog even langs om de verandering even door te nemen waarna Carlos zei dat ze woensdag zouden komen installeren.
Gisteren werd ik aangenaam verrast door een mailtje met de bevestiging dat ze woensdagochtend om 8.30 zouden beginnen.
En.... ze waren keurig op tijd -minus een Spaans kwartiertje. Sergio en Paco hebben hard gewerkt want toen ik thuiskwam met Rick stond de pergola helemaal klaar te wezen.
Er gaat natuurlijk ook best vaak wat mis in Spanje maar van deze gang van zaken kunnen sommige Nederlandse bedrijven nog wat leren.
En omdat de pergola hemelsblauw is kan ik morgen weer wat schilderen.
Met groeten Ton
Niet alleen de pergola maar ook Rick. Die heb ik vanmiddag van Málaga airport opgehaald om aansluitend te gaan Chinezen. Zoals altijd heerlijk.
Wat een prettig bedrijf Carpinteria Tejeiro in Competa. In juni zijn we langs gegaan om te vragen voor een offerte. Keurig te woord gestaan en dezelfde dag kwamen ze opmeten. Carlos, de baas, zei dat we de volgende dag een offerte in huis zouden krijgen via de mail. Die kregen we ook keurig en de prijs viel ons erg mee. We wilden nog een verandering en ook dat werd netjes per mail geregeld. Niks dagen wachten maar dezelfde dag.
Vrijdag ging ik nog even langs om de verandering even door te nemen waarna Carlos zei dat ze woensdag zouden komen installeren.
Gisteren werd ik aangenaam verrast door een mailtje met de bevestiging dat ze woensdagochtend om 8.30 zouden beginnen.
En.... ze waren keurig op tijd -minus een Spaans kwartiertje. Sergio en Paco hebben hard gewerkt want toen ik thuiskwam met Rick stond de pergola helemaal klaar te wezen.
Er gaat natuurlijk ook best vaak wat mis in Spanje maar van deze gang van zaken kunnen sommige Nederlandse bedrijven nog wat leren.
 |
Met groeten Ton
dinsdag 2 oktober 2012
Werken
Eigenlijk weet je het al, als je iets niet goed doet en toch ga je soms stug door.
De reden waarom ik 11 hele dagen in Spanje ben en Rick maar 4 is dat ik al het ijzerwerk zou schilderen. Normaal gesproken zou dat makkelijk te doen zijn in zeven dagen maar omdat de eerste drie volledig zijn verregend had ik maar vier dagen over. Omdat ik het perse klaar wilde hebben als Rick komt heb ik nogal doorgewerkt. En... het is gelukt. Op één raamrooster na maar die drukt het pleisterwerk los. Daar heb ik de losse stukken weggehakt om die opnieuw te vullen. Maar al werkend kwam ik erachter dat er spanning op het ijzer staat. Ik heb toen besloten om het rooster er maar volledig uit te halen en opnieuw vast te zetten. "Doe het nu maar in ene goed, want anders moet je volgend jaar weer doen, net als die haag"
Toen bleef er wat tijd over en mocht ik wat in de tuin doen. De grond is lekker zacht om te bewerken na al de regen.
In het voorjaar hebben we een paar hagen geplant maar er is er één die niet zo goed groeit. De grond is daar te hard en dat is dan ook meteen de reden waarom ik de geul onvoldoende diep heb gemaakt. Dus dat moest ik herstellen door pal naast de haag een brede en diepe sleuf te hakken. Daar ben ik trouwens al mee begonnen toen het regende want je moet toch wat. Elke dag een uurtje hakken voor een goede nachtrust. Vandaag het laatste stukje gedaan. Compost en mest gehaald, door de aarde gewerkt en de sleuf weer dichtgegooid. Had ik dit nu ook maar in ene goed gedaan. Had me een berg werk gescheeld.
En nu groeien hè.
Met groeten Ton
maandag 1 oktober 2012
Coördinatrice
"Er is een plaats beschikbaar gekomen voor de module: 'Zin' in je leven. Wie wil?"
Ik had direct geantwoord dat ik kan en wil. Maar de coördinatrice van de VPTZ mailde terug dat een andere vrijwilliger sneller had gereageerd en ik er dus naast greep.
Jammer, antwoordde ik terug. Ik had graag gegaan.
Vandaag in de mail.
Ik heb contact gezocht met het landelijk steunpunt en er is nóg een plaats over. Ik heb je aangemeld, hoop alleen dat je inmiddels niets anders gepland heb deze data.
Gelukkig loopt mijn agenda niet zo heel snel vol dus ga ik eind oktober weer twee dagen op cursus.
Een beetje zin in mijn bestaan brengen kan nooit kwaad.
Met groeten Ton