Ik wil mijn kippen een goed leven geven.
De eerste plaats waar het kippenhok stond vond ik toch te klein en niet voldoen aan wat mij goed dunkt voor kippen. Te donker, te onrustig en niet handig om ze los te laten lopen, dat laatste mag elke avond een uurtje. Ze poepen dan het hele terras en het oprijpad vol.
Wat mij het meeste stoorde was dat de dames altijd liepen te ijsberen tegen het hek aan. Elke keer dacht ik "ze hebben het niet naar de zin"
Nadat het hok was verplaatst, en ze twee keer zoveel ruimte hebben, leek het beter te gaan. Maar ze doen ze het nog steeds.
Omdat het groentetuinseizoen op zijn eind loopt, mogen de kippen de hele dag vrij rondscharrelen. Dit is trouwens wel tenkoste gegaan van de jonge spruitenplanten maar ach.
Met het mooie zachte en zonnige weer van vandaag zaten Rick en ik lekker in het zonnetje. Egbert lag heerlijk op mijn schoenen. En de kippen? Met 100 vierkante meter, vers omgespitte tuin?
Die stonden steeds tegen het hekje aan dat er voor zorgt dat ze niet op het terras kunnen komen.
Mijn conclusie? Het ijsberen van de kippen heeft niets met de beschikbare ruimte te maken. Ze willen gewoon bij mij zijn.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten