Code rood

Gisteren ging de maandelijkse bijeenkomst van de gardenclub  naar Casarabonela waar we de Jardin Botanica de Cactus bezochten.

Ik was aangenaam verrast toen ik de goede staat van onderhoud zag. Niet alleen van paden, borders en planten, maar ook dat bijna overal naambordjes stonden. En dat is zeker voor de buitenplanten van belang want die planten zouden we dus zelf ook in de tuin kunnen zetten.

Dat in tegenstelling van de planten in de kas want die vragen meer specifieke omstandigheden zoals hogere luchtvochtigheid, beschutting tegen wind, drogere omstandigheden maar ook een ander nat/droog seizoen.

De kas was mooi ingericht

en herbergde een groot assortiment vetplanten.

Dit is een van de grootste collecties levendesteentjes in Europa. 

Het dorpje dat zichtbaar is op de foto is Casarabonela waar we de gezamenlijke lunch zouden gaan gebruiken.

Het landschap dieper het binnenland in bij de stad Malaga is heel anders dan dat bij ons.

Niet alleen groener, we konden hier trouwens duidelijk de schade zien van het noodweer van twee weken geleden, maar ook glooiender. Dit is het uitzicht vanuit het dorpje toen we op weg waren naar het restaurant.

Het menu del dia smaakte goed, maar er was nog wel wat gedoe met de soep. Er was keuze uit kippensoep en soep met varkensvlees. Iedereen ging voor de kippensoep. Toen de ober die begon uit te serveren stopte hij bij mijn buurvrouw die een bord vol soep had met flinke stukken kip en groenten. Het rook heerlijk. 

De rest van de tafel moest vervolgens wel tien minuten wachten tot er opnieuw borden met soep aankwamen. We kwamen bedrogen uit: de soep was duidelijk aangelengd en bestond eigenlijk alleen nog uit bouillon. Gelukkig smaakte die wel goed. Het hoofdgerecht compenseerde de soep en het toetje was voortreffelijk.

Dit leuke straatje leidde ons terug naar de bus die ruim twee uur later vertrok dan dat de planning was. Dat had te maken met een wat uitgelopen lunchtijd. Nu was dat geen probleem want het was gezellig en genoeglijk. Wel kwam ik in de klem met de toneelles.

Bij aankomst in Cómpeta had ik een uur voordat de les begon en een uur is te kort om dan heen en terug naar huis te rijden. 

Daarmee werd het wel een lange dag.

Zo rond 22.00 uur was ik thuis en besloot toch om in het donker de waterwerken aan te sluiten want er werd regen verwacht. Daarmee sliep ik meer dan rustig en tevreden, maar vanmorgen bleek dat de nacht kurkdroog was gebleven. Wel kregen we ‘s morgenvroeg een waarschuwing voor code rood maar ook toen was het droog.

In de loop van de ochtend begon het dan toch te regenen. Niks van een code rood te merken. Rustig aan en toen het om half twee even droog was checkte ik de regenmeter: 10 mm. Mooi.

Maar een kwartier later hing het water ineens heel los.

Het water spoot de afvoerpijp uit en dat duurde wel een uur. Het ging zo hard dat we er weer onrustig van werden. Na een uur werd het abrupt droog en vloog ik naar buiten om de boel te checken. Gelukkig geen schade en kon ik heerlijk knoeien met de slangen om het water op wat andere plekken te laten lopen. Bijvoorbeeld naar de sinaasappelboom en de pijnbomen want die kunnen beslist wat extra water aan.

Ehennnnn: 43 mm in de regenmeter. Dat wil zeggen dat er 33 millimeter water viel in een uur. En dat is veel.

In de stad Málaga staan inmiddels veel straten onder water en zijn er mensen geëvacueerd. Dus er is wederom echt wel weer veel overlast en schade. Ook is er weer een aardverschuiving waardoor de doorgaande weg opnieuw is versperd.

Toch is het niet zo’n noodweer als vorige week. Er staat wat wind maar geen storm en we horen af en toe een onweersklap die dan wel hard is.

Ook op het moment van posten regent het flink en af en toe hard. In totaal viel er 58 mm vandaag. En het is nog niet klaar.

We beseffen terdege dat we, in ieder geval tot nu toe, heel mazzel zijn.

Met groeten Ton